Over ons

Welkom > Over ons > Ronja > Ronja's dagboek > 7 maanden > 31 weken oud
Welkom





Ronja's dagboek - 31 weken oud (week 23 bij ons)

 

Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week



Naar boven Naar beneden Vrijdag 7 december 2007

Uitslapen!

Gisteravond was het erg laat, dus heb ik de wekker niet gezet. Om 7.15 uur begint Ronja te kwerken.

Kauwgom

Voor de zoveelste keer in de afgelopen weken, moet ik Ronja tijdens de wandeling weer verzoeken te stoppen met kauwgom van de stoep schrapen. Of vraag ik haar iets los te laten, en blijkt het kauwgom te zijn. Wel mooi dat ze het loslaat, natuurlijk. Ik beloon haar dan ook steeds voor.

Ook Kari heeft als jonge hond zo'n periode gehad dat hij gek was op kauwgom. Dat is op den uur vanzelf voorbij gegaan. Ik verwacht dat Ronja erzelf ook overheen komt. In de tussentijd gewoon blijven opletten en voorkomen dat Ronja kauwgompjes oppakt, en het loslaten van gevonden kauwgompjes blijven belonen.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Zaterdag 8 december 2007

Weer op schema

Vanochtend ging Ronja om 6.15 uur even af. Heel kort, 1 kwerpje. Daarna is ze rustig tot ik haar om 6.45 uur ga ophalen. Wat mij betreft gaat het weer helemaal de goeie kant op met Ronja's ochtendperikelen.

Training buiten: volgen rechts

's Middags trainen we het volgen rechts. We komen tot zo'n 20 stappen. Ik moet hier dringend wat gestructureerder mee aan de gang. Ik heb hoe dan ook de indruk dat Ronja met dit soort pure concentratie-oefeningen een beetje moeite heeft. Zo ook het oogcontact.

Down: weer even kwijt

Aansluitend oefenen we de down. Ze is hem in eerste instantie weer even kwijt. Met mijn normale aanpak kwakt ze zichzelf binnen de kortste keren weer tegen de grond.

Staan: allerlei varianten

Het staan oefenen we eerst het staan en blijven, waarbij ik een aantal stappen weg doe. Dan blijf ik bij haar en werken we aan het betasten, gewoon nog vanaf haar rechterkant. Dit gaat erg goed. Haar voetjes moet ik nog steeds gefaseerd benaderen, maar dat vind ik in een tweede of derde sessie niet meer dan normaal – zeker in combinatie met mijn eis “4 voetjes vastgeplakt aan de grond”, zonder gewichtsverplaatsingen. Ik merk dat Ronja het staan eigenlijk alleen vlot kan met mij aan haar rechterkant. Dus oefen ik aansluitend nog het gaan staan andersom. Ja, zelfs gelokt gaat dat wat moeizamer. Ze wil steeds met haar kop mijn kant op om het lekkers in de gaten te houden. Daar heeft ze geen last van als ze in haar normale richting staat.


Paaltje: twee kanten op, met commando

Het om een paaltje heen oefenen we eerste linksom. Dit gaat zo vlot dat ik er het commando ‘omheen' aan plak. Dan wissel ik het af met wijd. Ik geef hier wel nog een handgebaar bij. Daarmee doet ze het op één of twee vergissinkjes na foutloos.

Plat

Met de plat merk ik dat ik daarvoor eerst moet hurken voor Ronja. Als ik hem in die houding een paar keer heb herhaald, kan ze hem ook weer als ik rechtop sta.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Zondag 9 december 2007

Beslist: de goeie kant op

Om 7.15 uur sta ik op. Ik heb nog niets gehoord beneden. Ja hoor, we gaan beslist weer de goeie kant op.

Andere Spets

Om 11 uur hebben we afgesproken met Jos, Maarten en Gunnar. Gunnar is een Västgötaspets-reu. Ronja heeft hem al eens ontmoet toen ze 13 weken oud was. We hebben afgesproken bij een eetgelegenheid waar ook honden zijn toegestaan. Als we aankomen, ga ik met Ronja naar binnen om Jos en Maarten te zoeken. Ze zijn er inderdaad – maar er zijn ook de nodige grote honden. En Ronja loopt nog steeds leeg van onderdanigheid bij sommige honden. Dit zijn er zoveel bij elkaar, dat ze aan de gang blijft. Ik poets de zooi met een zakdoekje op (ze is pas uitgeweest, waar haalt ze het allemaal vandaan?) en ga maar gauw weer naar buiten.

Takkenfestijn

Jos en Maarten komen ook naar buiten met Gunnar, waarna we gaan wandelen. Al gauw heeft Gunnar een tak gevonden om mee te sjouwen. Ook Ronja vindt sjouwen met takken erg leuk. Hoe meer vertakkingen hoe beter! De hele wandeling lang lopen beide Spetsen met takken te slepen. Liefst lopen ze met die van de ander natuurlijk! Tegen het einde van de wandeling is Ronja zover dat ze Gunnar weg durft te snauwen bij “haar” tak. En hij accepteert dat. Dan vergeet ze haar tak weer ergens, waarna hij er weer mee loopt. En staat hij even later ergens te snuffelen, om even later verdwaasd om zich heen te kijken waar zijn tak nou weer gebleven is! Nou, zoek die andere Spets.

Zelf moeten wij goed in de gaten houden of er een Spets met tak langskomt – en soms andere wandelaars in bescherming nemen tegen de ongecoördineerde capriolen die ze ermee uithalen.

In de eetgelegenheid

Als afsluiting gaan we bij de eetgelegenheid binnen. Bijna alle honden zijn weg, en bij de overgebleven honden is Ronja over haar schroom heen, zodat ze het droog houdt. Gelukkig!

Wij bestellen ons wat te drinken en ieder een stuk gebak. De beide Spetsen gedragen zich prima. Ze krijgen ieder een knaagbotje van Jos. Gunnar hoeft die van hem niet zo nodig. Geen probleem, daar weet Ronja wel weg mee. Een hele tijd zit of ligt ze ook rustig om zich heen te kijken. Soms wil ze verder dan de riem toelaat. Dan trekt ze een tijdje, maar legt zich er op een gegeven moment ook rustig bij neer. Al met al amuseert ze zich prima en accepteert ze het ook erg goed als iets even niet kan. Nog steeds een fijn meeneemhondje!

Binnen trainen

Vaak denk ik er niet aan om binnen te trainen, terwijl het heel nuttig is om bepaalde vaardigheden steviger te krijgen. En vooral van de Training Levels van Sue Ailsby zijn een aantal oefeningen het beste of alleen maar mogelijk om binnen te trainen. Vanmiddag denk ik er eindelijk weer eens aan.

Ik neem Ronja mee naar een aparte kamer met clicker en brokjes.

Kussen

We beginnen met de oefeninge ‘naar het kussen gaan en erop liggen'. Heel lang geleden heb ik hier al eens wat mee gedaan, een of twee sessietjes. Ik besluit het Ronja niet makkelijk te maken: ik ga eens kijken of ik haar naar het kussen kan shapen vanaf zo'n meter. Gewoon omdat we soms te weinig shapen naar mijn mening.

Al heel snel zet Ronja een stap in de goeie richting, klik/beloon. Ze denkt na, gaat eens zitten, gaat eens liggen. En doet weer een stap in de goeie richting, K/B. Gaat weer zitten, liggen. En weer doet ze nu een paar stappen in de goeie richting, ze kijkt zelfs even richting kussen K/B. Gaat weer zitten, liggen. Laat een mooie staan zien. En gaat richting kussen, draait zich vlak ervoor naar mij om en raakt het met een achterpoot K/B. Weer wat probeersels, waarna ze weer richting kussen gaat en ernaar kijkt K/B. De volgende keer gaat ze erop K/B. Erop zitten, en ten slotte erop liggen. Jackpotje van meerdere brokjes. Daarna doen we nog 2 herhalingen, waarna ik met opnieuw een jackpotje overga op een andere oefening.

Oogcontact

We gaan over op de oefening oogcontact. Al een tijdje blijven we steeds steken op ergens tussen 4 en 5 tellen. Heel frustrerend. Toen bedacht ik eindelijk hoe ik mijn cursisten dit laat aanleren tijdens de Clicker-Introductiecursus bij de KC – de methode van Kay Laurence. Dat ik daar niet eerder aan heb gedacht! Vandaag ga ik hem maar eens uitvoeren.

Ik ga staan en hou mijn handen achter mij (later in de sessie ook langs mijn zij, waar ze als lichte afleiding dienen). Zodra Ronja me aankijkt, klik en ik leg het lekkers tussen mijn voeten. Zodra ze me aankijkt, klik en ik leg het lekkers tussen mijn voeten. Dit herhalen we tot Ronja het 5 keer vloeiend achter elkaar doet. Dus zodra ze het brokje op heeft, kijkt ze mij onmiddelijk weer in het gezicht.

Dan gooi ik de beloningen rustig links en rechts naast me. Als Ronja ook dit weer 5 keer achter elkaar vloeiend doet, gooi ik de beloning rustig achter haar neer. Dan ga ik weer terug naar belonen tussen mijn voeten, maar wil ik 2 tellen oogcontact. Als dat weer 5 keer achter elkaar vloeiend gaat, ga ik over op 3 tellen. Dan op 4 tellen.

Dit gaat een aantal keer goed, tot Ronja ineens allerlei ander gedrag gaat uitproberen. Zoek je zitten? Liggen? Staan? Mooier staan? Meer naar links staan? Toch misschien zitten? Plat? Omrollen? Echt allemaal niet?

Ik besluit voet bij stuk te houden en echt op minimaal 3 tellen oogcontact te wachten. Buiten is zo'n uitprobeerfase heel moeilijk doorheen te komen omdat er allerlei afleidingen zijn waardoor Ronja ook echt vergeet waar we mee bezig waren.

Nu loont het wachten. Ik pik haar weer op bij 3 seconden oogcontact, waarna ik de oefening tot 5x vloeiend 6 tellen oogcontact kan brengen. Knap grietje!

Plat

Aangezien ze een paar keer zo'n mooie plat aanbood tijdens het oogcontact, besluit ik daar nog even op terug te komen. Ronja blijkt de grond aanraken met mijn vinger als commando te zien voor de plat, in plaats van het commando zelf. Ik doe een paar herhalingen met commando, even wachten, wijzen naar de grond. En op een gegeven moment pikt ze het commando ‘plat' weer op. Ik stel een paar keer de klik uit, waarna ik weer eindig met een jackpotje.

Nogmaals: kussen

Ik kom weer terug op de oefening ‘kussen'. Ik wil te snel, zeg kussen, wijs naar het kussen. Het is voor Ronja allemaal afleiding. Ze doet het uiteindelijk wel, maar dit wil ik zo niet. Dan hou ik mijn mond en hou mijn handen bij me. Zodra Ronja bijna op het kussen is, zeg ik “kussen”. Ze ploft zelfs direct neer, klik/beloon. Na ongeveer 5 tot 8 herhalingen hiervan, wacht ik tot ze me op een verwachtingsvolle manier aankijkt, zeg ik ‘kussen', waarna ze direct naar het kussen loopt en neerploft, K/B. Intern juichmoment! Dit herhalen we nog zo'n 5 keer, waarna ik een half handjevol brokjes op de grond gooi en de trainingssessie afsluit.

Lekker gewerkt!

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Maandag 10 december 2007

's Middags ga ik weer lekker buiten trainen met Ronja. Het is prachtig weer.

Volgen rechts

We beginnen met volgen rechts. Dit combineer ik met vertragen en stilstaan, waarbij ze ter hoogte van mijn been moet blijven – en eigenlijk ook erg goed blijft, op een enkel keertje na dat ze vergeet te vertragen. Dat stilstaan zal ik langzaam steeds abrupter maken, een soort spelletje. Ook voeg ik in het volgen eens een zit of down toe. Ze doet het allemaal zo leuk.

Ik geniet echt van deze methode, waarbij je de vaardigheden stapje voor klein stapje aanleert en er niet maar vanuit gaat dat de hond (a) kent, en (b) kent, en dus (a+b) ook wel direct zal begrijpen. Als je erop let, zie je gewoon dat de hond even moet schakelen. Ronja drentelt er toevallig heel makkelijk doorheen, maar ook bij haar zie je dat ze even moet nadenken. Ik wil wedden dat er honden zijn voor wie het allemaal niet zo vloeiend gaat. Het leuke is, doordat ik erop let, zie ik het en kan ik er ook echt van genieten.

Down

Ik vroeg de down tijdens het volgen en de eerste keer moest Ronja weer even heel diep nadenken. Daarna had ze hem weer. Dan besluit ik de down op afstand te doen. Ik loop naar de stoeprand en stap ervanaf. Ronja blijft keurig bij de stoeprand hangen. Op een halve meter van de stoeprand vraag ik de down. Na een kleine aarzeling gaat ze liggen. Ik klik, gooi haar een brokje toe en doe een stap achteruit. Als ze weer bij de stoeprand is, vraag ik weer de down. Vlotter gaat Ronja liggen. Klik/brokje, waarbij ik weer een klein stapje achter uit. Zo ben ik binnen een vijftal kliks al zeker 3 meter van de stoeprand. En meestal direct, soms met een aarzeling reageert Ronja op mijn verzoek. Klasse!

Staan

Dan vraag ik op dezelfde manier staan op afstand, weer helemaal bij de stoeprand beginnend. Maar hier moet ik Ronja toch nog eens iets gaan uitleggen. Heel aarzelend stapt Ronja toch iedere keer weer over de stoeprand heen. Ze lijkt te begrijpen dat dit niet de bedoeling is, maar ze weet dit puzzeltje nog niet op te lossen. Dom, achteraf. Ik moet haar eerst ter plekke uitleggen wat de bedoeling is, en dan pas zelfs de miniemste afstand opbouwen. Volgende keer... Maar Ronja heeft in ieder geval haar beste pootje voor gezet.

Dan gaan we over op staan rechts van mij. Hier heeft Ronja heel veel moeite mee. Links doet ze dit heel aardig, voor me helemaal mooi, maar rechts drift haar kont naar voren, zodat ze meer met haar rechterzij naar mij toe staat. Die eindpose lijkt ze onderdeel van de oefening te vinden. En hier ga ik dus mee aan de slag. Al gauw heb ik het naar voren driften van haar kont weten te beperken. Tot in zijn geheel wat opzij driften. Maar aan het eind van de sessie kan ze rechts van mij gaan staan, waarbij ze nog maar heel miniem opzij beweegt. Grappig is dat toch.

Paaltje

Aan het begin van de training bood Ronja al uit zichzelf aan om om het paaltje heen te lopen. Die oefening gaan we nu dus maar doen. Ik begin met ‘wijd', rechtsom om het paaltje, met handgebaar. Geen probleem. Dan ‘omheen' met handgebaar. Ze doet het keurig en enthousiast. Dan vraag ik ze om beurten. Ze blijft het een leuke oefeningen vinden, die ze heel mooi uitvoert.

Plat

Bij de plat begin ik met mijn vinger op de grond. Als ze eenmaal goed ligt, probeer ik langzaam rechtop te gaan staan. Deze is moeilijk, maar Ronja doet haar best. Het lukt haar ook een aantal keer keurig, maar het gaat nog niet zoals ik graag zou zien.

Bij het staan en blijven staan werk ik heel snel naar zo'n 4 tellen en 2 meter afstand. Eén keertje gaat Ronja zitten. Die fout herhaalt ze niet – welnee, daardoor weet ze extra goed dat alleen staan haar een klik en lekkers oplevert.

Puppy-examen

's Avonds hebben we puppy-examen. Er wordt hier lang niet zo overgespannen over gedaan als bij ons. Kan een groep bepaalde dingen niet? Geen ramp, komt bij de vervolgcursus wel aan bod. Het is heerlijk ontspannen. Ik ben nog nooit zo relaxed naar een pupppy-examen toe gegaan.

Ronja rolt er op haar slofjes doorheen. Alleen bij de plat lijkt ze ineens even haar coördinatie kwijt. Bij de andere oefeningen oefen ik even voordat de examinator kijkt – we doen hier iedere oefening om beurten. Bij de plat laat ik dit na, volgens mij uit een soort nonchalance. Het levert ons onze enige 'ruim voldoende' op. Voor de rest heeft ze allemaal G'tjes (voor Goed, blijkbaar de maximale score).

Tussendoor leer ik haar ter lering ende vermaak de eerste beginselen van de draai aan – draai om haar as linksom. Aan het eind van het examen kan ik het handgebaar alweer beginnen af te bouwen.

Wachten op de uitslag

Na het examen gaan we naar de kantine om op de uitslag te wachten. In het hoekje waar we zitten, moeten we wat dicht op elkaar zitten. Ik laat Ronja onder mijn stoel plaatsnemen. Dat doet ze het grootste gedeelte van de tijd ook prima. Die andere hondjes zijn leuk, maar die koekjes heeft ze ook wel wat voor over! Scheelt ook dat ik haar geen kans geef om te spelen met de anderen. Ze kan thuis genoeg spelen met andere honden, in huis met onze honden en tijdens de wandeling ook met anderen. Al met al gedraagt ze zich weer erg goed, al kan ze zo nu en dan een kefje niet laten, bedoeld om andere honden tot spelen uit te nodigen. Eigenlijk vind ik dit minstens zo'n prestatie als wat ze buiten tijdens het examen liet zien.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Dinsdag 11 december 2007

Samen trainen

's Middags besluit ik met Ronja en Kari samen te gaan trainen. Het examen is geweest, ik heb met geen van beide heftige plannen in het vooruitzicht, dus kan ik wel wat puur voor de lol trainen.

Samen individueel

Eerst vraag ik aan hen samen individuele oefeningen. Dus Ronja het een, en Kari het andere. Ik heb nog niet veel keus in oefeningen die ze allebei kunnen – en ook oefeningen die ze allebei dicht om mij heen kunnen uitvoeren. Ik laat het dus bij zitten, liggen en staan.

Ze lijkten de oefeningen deze keer met veel meer zelfvertrouwen uit te voeren dan de eerste keer. Alleen bij de af is er minder kans op verwarring, omdat ze ieder een ander commando hebben. Al kent Kari inmiddels het downcommando. Dat heeft hij gewoon meegepikt van Ronja. Maar ze voeren allebei de oefeningen goed uit, soms een foutje – ik verwacht niet anders, dit is best moeilijk! – maar algeheel echt heel netjes.

Terug plaats

Voor Ronja heb ik eigenlijk wel zin in iets totaal nieuws. En ik besluit een beetje te experimenten. Ik stuur Kari een aantal keer terug naar zijn riem. Voor hem is het een opfrissertje, dat hij blijkbaar ook nodig heeft: hij gaat de eerste keer zeker een halve meter ervanaf liggen.

Dan leg ik de riem bij Ronja in de buurt, een beetje opgeprobbeld, en wacht af. Direct snuffelt ze eraan. Mooi! Klik/beloon. En ze doet dit nog een keer. Ja, goed, klik/beloon. Dan blijft ze mij een beetje ledig aankijken. Ik voer Kari maar even. Per ongeluk raakt ze de riem met haar achterpoten. Ik neem hem maar mee: klik/beloon (ook voor Kari). Ze kijkt een keer half naar de riem, klik/beloon. Dan probbel ik de riem opnieuw op – hij is wat uit elkaar gevallen. EN ze snuffelt er weer aan, klik/beloon. Ineens lijkt het kwartje te vallen. Redelijk vlot gaat ze steeds weer terug om met haar neus de riem aan te tikken. Prachtig!

Weven

Ik probbel de riem weer op en laat Kari erbij gaan liggen.

Ronja lok ik tussen mijn benen door, met mijn lichaamshouding en een klein beetje met mijn hand, gewoon rechtopstaand. Ze aarzelt een beetje, probeert voor mijn voet langs te gaan. Ik verplaats me, zodat ze weer het meeste tussen mijn benen door uitgenodigd wordt. Ja hoor! Na de klik/beloon vraag ik haar om het de andere kant op te doen. Weer aarzelt ze en probeert ze voor me langs te gaan, maar al heel snel gaat ze weer tussen mijn benen door.

Aan het eind van de sessie begin ik mijn handhulp al af te bouwen en heb ik zelfs een paar keer geklikt voor 2 weefbewegingen na elkaar. Deze heeft Ronja wel heel snel door. Een prachtig begin.

Tussendoor werk ik even met Kari, die tijdens Ronja's sessie goed heeft verdiend voor rustig blijven liggen. Als ik met Ka'tje bezig ben, zet ik Ronja toch maar even vast. En ook zij verdient geregeld lekkers voor rustig wachten terwijl ik met haar ook train.

Achteruit

Met het achteruit lopen heb ik al eens een voorzichtig beginnetje gemaakt. Dit deed ik met lokken, waarbij ik lekkers onderlangs Ronja's kaak recht naar achteren bracht. De beweging werkte wel aardig, ik kreeg inderdaad een achterwaartse beweging en een beginnetje.

Nu probeer ik het met “duwen” met mijn lichaamstaal. Deze methode is niet geschikt voor een timide hond of een hond die hier op een andere manier van onder de indruk raakt. Ronja heeft er zo te zien geen last van, en ik blijf ook goed rechtop staan, zodat ik niet over haar heen hang. Als Ronja recht voor me is, plant ze zich heel snel in een zit. Daarom ga ik zo staan dat Ronja een beetje schuin voor me is. Dan heb ik betere kansen. Ik klik voor kleine beweginkjes naar achteren, zoveel mogelijk voorkomend dat ik bewegingen richting de zit klik. Al gauw kan ik 1 of 2 voetjes naar achteren klikken, en een of twee keer zelfs een of twee heuse stapjes naar achteren. Dit zal weer een oefening worden waarbij ik heel vaak voor kleine beetjes gedrag moet klikken. Aan het einde van de sessie lijkt Ronja ietsje makkelijker in een achterwaartse beweging te komen, maar het fluctueert zodanig dat het moeilijk goed vast te stellen is.

Kari: voor me uit

Met Kari oefen ik nog het voor me uit lopen, waarbij ik probeer mijn arm, die ik nu nog gestrekt recht vooruit hou, af te bouwen. Het is grappig om te zien hoe Kari de ene keer echt in verwarring is als ik mijn arm rustig intrek, waarbij het gedrag totaal uit elkaar valt, en de andere keer heel even aarzelt om dan zijn neus in de lucht te gooien en in een mooie veerkrachtige pas door te lopen. De laatste tijd gaat deze oefening steeds vaker erg goed.

Ronja: draai

In de wachttijdens tijdens Ronja's examen ben ik al met haar gestart met de draai (linksom de eigen as draaien). Ik begon met een grofweg gelokte beweging, waarna ik heel snel met een lege hand ging lokken en mijn hand steeds hoger ging houden, tot ik het gebaar staand kon maken. Tegen het einde van het examen kon ik ook al het handgebaar flink afbouwen.

Ook deze draai herhalen we heel even kort: weer even beginnen met een lege hand lokken en heel snel de stappen doorlopen tot ze het weer op een vrij kleine handbeweging kan terwijl ik rechtop sta.

Al met al is het een heerlijke sessie. Het is echt genieten om eens lekker te freewheelen met nieuwe oefeningen.

Kari weer knap

Tijdens ons wandelrondje in de Balij zie ik op een paar honderd meter een ons bekende wit-bruine kruising aankomen. Hij ziet ons ook en komt vanaf zo'n 150 meter als een streep naar ons toe gesprint. Kari ziet hem aankomen en... draait zich naar mij om in de verwachting koekjes tekrijgen!

Daar trap ik heel graag in. Kari heeft op zich niet extreem moeite met deze reu maar moet altijd wel een of twee blafjes doen en laat zich door de drukdoenerij van de ander wel opfokken. Dan vind ik zijn keuze voor koekjes uitstekend – en als hij goed oefent met makkelijker honden, gaat dit uit zichzelf naar mij toe draaien ook bij voor hem moeilijkere situaties steeds beter.

Al snel vertraag ik het belonen en stop ik ten slotte met voeren. Heel even besluit Kari ineens dat hij toch vindt dat de ander Ronja met rust moet laten en gaat er blaffend op af. Maar als ik heel rustig aangeef dat ik er de voorkeur aan geef als hij bij mij blijft, draait hij zich direct naar mij om.
Dit soort aangename verrassingen heeft hij de laatste tijd steeds vaker.

Nadat Ronja en de reu minstens 5 minuten op volle snelheid samen rondgesjeesd hebben, besluiten hij en Ronja tot iets rustiger spelletjes: Ronja gaat erbij liggen en hij sluit zijn hele kaak om Ronja's nek en kop. Zodra hij stopt met dit spelletje en even wegstapt, kijkt zij hem uitdagend weer aan. Toch gaat ze makkelijk mee als we ieder onze eigen weg vervolgen. Het feestje was leuk, maar de vaart is er inmiddels ene beetje uit.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do

Naar boven Naar beneden Woensdag en donderdag 12 en 13 december 2007

Geen berichten.



Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 30e levensweek.
En nu verder met haar 32e week.

Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's



Overzicht Ronja's dagboek
0-1 maanden




2 maanden
3 maanden
4 maanden
5 maanden
6 maanden
7 maanden
8 maanden
9 maanden
10 maanden
11 maanden
12 maanden
(V) = video     *** = Geen bericht

 



Naar boven

Copyright © 2002-2013, Sandra Hurkmans.
Niets op deze pagina mag op enige wijze worden overgenomen of vermenigvuldigd zonder toestemming van de auteur.
Printen voor eigen gebruik is wèl toegestaan. En een link naar onze website stellen wij natuurlijk op prijs!