Over ons

Welkom > Over ons > Ronja > Ronja's dagboek > 8 maanden > 35 weken oud
Welkom





Ronja's dagboek - 35 weken oud (week 27 bij ons)

 

Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week



Naar boven Naar beneden Vrijdag 4 januari 2008

Ronja is vandaag 8 maanden oud.

Inpakken

Vandaag gaan we terug naar huis. 's Ochtends geven we de honden weer een lekkere wandeling langs het bekende pad. Dan onze spullen inpakken en in de auto laden en het huisje een beetje schoonmaken en zo goed als het gaat zoveel mogelijk van hondenharen ontdoen. Het hele gedoe wordt niet makkelijker gemaakt met 3 honden die zich gezellig overal mee willen bemoeien.

En wegwezen

Dan gaan we op pad. Eerst langs een bakker, want voor ontbijt hebben we nog geen tijd gehad. Lekker croissantjes. Dan echt op pad. Op een gegeven moment zien we dat Ronja en Kari van plaats verwisseld zijn en dat er enige onrust is. Dus zet Paul de auto langs de kant en stap ik uit om de zaken te onwarren en de juiste hond weer op de eigen plaats neer te zetten. Als ik de deur open, willen ze eruit. Ik ga ervoor staan. Ik merk dat Paul een van Joschka's kussens op de kop op de achterbank heeft gelegd, zodat het gladde kunstleer boven ligt. Daardoor zijn de andere kleden die erop liggen gaan glijden en is de onrust waarschijnlijk ontstaan. Ik haal het kussen onder alle hondenvoetjes uit.

Kari op de kop

Dit gaat niet makkelijk, maar ik ben een eind als Kari ineens besluit dat het hem teveel wordt en hij uit de auto springt. Alleen... hij zit in zijn tuig aan de gordel en die slaat natuurlijk vast door de plotseling actie. Het resultaat is dat Kari op zijn kop in zijn tuig hangt, met de teentjes van zijn achterpoten nog net op de achterbank. Hij kan dus helemaal niets meer. Ik ook even niet: ik sta te brullen van het lachen. Toch hijs ik hem maar snel terug, trek het laatste deel van het kussen vrij, berg de honden op waar ze horen te zijn en stouw het kussen er maar achterin bij. Nog altijd lachend stap ik weer in, zodat we verder kunnen rijden.

Direct geknal

De rit gaat redelijk vlotjes, na 3,5 uur zijn we weer thuis. Daar gooi ik mijn portier open en het eerste dat ik hoor, is een knal van vuurwerk. Gelukkie aardig in de verte, maar ik word er niet echt vrolijk van. Tegenover de honden doe ik gewoon, alsof er niets bijzonders is gebeurd.

En DRUK

Na het uitladen van de auto gaan we eerst even met de honden wandelen. We komen direct al heel wat honden tegen. Doortje de Golden, Ronja's vriend de bruinwitte reu, waar Kari even naar blaft, maar ook al snel weer kalmeert.

Moeilijke hond

Maar ook de hond die geregeld bij de overburen langskomt, typetje opdringerig boven een andere hond hangen terwijl hij alleen zijn voortanden laat zien – maar de kuierlatten kiezen als de andere hond (of zijn baas) hem te dreigend is. In mijn ogen is die hond ‘an accident waiting to happen', iets dat ik niet zo vaak heb bij een hond. En Kari raakt direct totaal van de kook als hij hem ziet. Zelfs Ronja is niet erg dol op hem, wat echt wel wat wil zeggen, want zij is niet heel kieskeurig.

Mijn honden beschermen

Ik ga naar een gangetje tussen de huizen en hou mijn honden rustig met lekkers. Helaas blijkt zijn eigenaar, die hem na veel roepen meekrijgt bij een andere hond vandaan, maar nog steeds niet vastzet, net langs dat gangetje te willen lopen. Kari gaat uit zijn dak, maar in dit geval ben ik even meer bezig met mezelf groot te maken en die hond strak aan te kijken. Hij leest mijn houding en loopt zonder verder morren maar door.

Weer geknal

Tijdens de wandeling in het Balijbos horen we weer een knal. Kari, die een eindje voor me uit loopt, stil gaan staan en alerter kijken. Ik loop op hetzelfde tempo door en als ik bij hem ben, vraag ik hem vrolijk een kunstje waarvoor ik hem beloon.

Zo zijn we nog geen uur terug thuis en ervaren alweer alle drukte en irritatie en stress. Nou ja, een groter contrast met de Ardennen kun je natuurlijk ook haast niet hebben.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do

Naar boven Naar beneden Zaterdag 5 januari 2008

Toch weer even gekef 's ochtends

's Ochtend om 6.45 uur laat Ronja even gekef horen. Na 3 kefjes is ze weer stil. Tijdens de vakantie is ze een beetje teruggevallen op haar kefgewoonte als ze de wekker een aantal keer over had horen gaan. Gelukkig hield het ook daar na een paar kefjes op. Terug in de normale routine zal het wel weer snel overgaan.

Één schelle kerf

Ik blijf nog even liggen voor ik naar beneden ga. Als ik, inmiddels aangekleed, de kamer binnenstap, geeft ze één enorm schelle kerf. Ik draai me direct weer om en doe de deur achter me dicht. Ze is meteen ook weer helemaal stil, dus stap ik weer naar binnen. Joschka en Kari zijn allebei wakker en redelijk druk. Maar Ronja houdt zich verder rustig, zodat ik haar uit haar bench haal nadat ik de andere twee heb begroet.

Drukke ochtendwandeling

Tijdens de ochtendwandeling komen we weer aardig wat honden tegen. Een koppel uit het buitenland afkomstige hondjes, een beetje windhondachtige reu en een smousachtig teefje. Het teefje is een beetje angstig en ontwijkt liever, de reu is erg onzeker en wil nog wel eens uitvallen. Maar als mijn honden rustig blijven, is er niets aan de hand. Ook nu gaat het redelijk goed, al moet Kari toch even een blafje geven als de reu Ronja besnuffelt.

Ronja luistert weer beter

Op Ronja ben ik trouwens best wel trots: toen deze honden aan kwamen lopen, was zij al op ze af aan het rennen. Toen ik haar riep, kwam ze gelijk weer terug. Dat was een paar weken geleden wel anders! Het vaker vastzetten bij andere honden en het dan veel belonen voor aandacht voor mij en voor het terugkomen vanaf het uiteinde van de riem heeft blijkbaar goed gedaan. Daarnaast heb ik haar ook vaak genoeg gewoon lekker met andere honden laten spelen, maar liefst wel als beloning nadat ze even haar aandacht bij mij heeft kunnen houden.

York Toby en kruising Bonnie

De volgende die we tegenkomen is Toby, de Yorkshire-pup die een paar huizen bij ons vandaan woont. Hij is handiger geworden en weet Ronja beter te omzeilen, zodat het samen spelen en achter elkaar aan rennen van Ronja's kant wat minder roudouwerig is geworden. Dan komt de kleine zwarte kruising Bonnie ons naast de fiets nog tegemoet. Helaas zit ze vast, anders was de lol voor Ronja compleet geweest.

Zwarte Labrador

En de zwarte Labrador komt ons ook tegemoet. Ronja vindt hem nog steeds geweldig – ze is net iets behendiger in het ontwijken van zijn poten dan Toby, die er een op zijn bast krijgt. Kari heeft moeite zich in te houden en barst toch in blaffen uit. Als hij zich groot maakt en dreigend van opzij op de Lab af loopt, kom ik direct tussenbeide. Het grappige is dat de Lab hem volgens mij zelfs geen aandacht heeft gegeven.

Vaker apart gaan

Met de middagwandeling kom ik met beide Spetsen niemand tegen. Heerlijk rustig. Onderweg bedenk ik wel dat het erg lang geleden is dat ik met de Spetsen ieder apart heb gewandeld. Dat lijkt me voor allebei eigenlijk goed om weer meer te gaan doen. En dan kom ik ook weer beter aan trainen toe. Hoog tijd om dat weer op te pakken.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Zondag 6 januari 2008

Weer 3 kefjes

Voordat ik opsta, laat Ronja toch weer 3 kefjes horen. Ik blijf dus nog even liggen en sta op als ze al een poosje stil is geweest.

Mank

Gisteravond merkte ik ineens dat Ronja mank was aan haar linkervoorpoot. En niet zo'n beetje. Het leek te gebeuren toen ze over Joschka's mand liep. Waarschijnlijk heeft ze haar poot een beetje verrekt. Al snel lijkt het ergste over.

Maar vanochtend is Ronja nog steeds mank. Daardoor kort ik de geplande wandeling maar en loop ik zelf in een kalm tempo. Enige baat heeft het wel, totdat Kari een heel eind achterblijft en Ronja op een gegeven moment naar hem toesprint waarna ze samen weer terug komen spurten. Dank je wel Kari!

Wel is het heel raar: het ene moment loopt Ronja behoorlijk mank, het volgende is het nauwelijks te zien. Maar helemaal weg is het geen moment tijdens de wandeling.

Middagwandeling

's Middags wandel ik met Ronja en Kari apart. Met Ronja ga ik weer heerlijk trainen. We lopen gewoon zo'n beetje alle oefeningen na die ze kent en begint te kennen.

Minder geslaagd is dat ze er weer vandoor gaat naar een andere hond, Soetie, een razendsnelle kortharige teef. Soms zit ik toch een beetje met mijn handen in het haar over dit gedrag. Hier komt momenteel nog bij dat ik graag voorzichtig aan wil doen met haar in verband met haar poot. Waarom weet ik niet: na het rondrauschen met Soetie (ook nog eens heerlijk zelfbelonend, grrr) en later ook nog eens met de bruinwitte reu in de Balij – ook hier is ze ervandoor voor ik er iets aan kan doen, deze keer ben ik wel zo slim mijn mond te houden – loopt ze nog steeds als een kiviet. Of ze haar linkervoorpoot nou toch nog een beetje ontlast... ik verbeeld me van wel, maar weet het niet eens zeker. Wat is hier nou weer aan de hand?

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Maandag 7 januari 2008

Geschrokken jogger èn Spetsen

Paul gaat vanochtend weer werken – ik heb nog 2 dagen vrij. Daardoor ben ik iets eerder op dan anders. Ik neem Kari en Ronja mee de Balij in, ondanks dat het nog donker is. Op een gegeven moment spurten Ronja en Kari voor me uit, Kari luid blaffend. Dan onderscheid ik een jogger, die een verschrikte kreet slaakt. Kan ik me voorstellen! Een tikje bars roep ik de honden weer bij me, die toch netjes luisteren. Ik laat ze zitten. Vervolgens loopt de jogger langs en verontschuldigt zich dat ze schrok. Huh!?! Ik verzeker haar dat ik dàt niet vreemd vind en verontschuldig me voor mijn honden. In ieder geval een prettiger reactie dan boosheid – die komt misschien later nog wel bij haar opzetten. Helaas kan ik in het donker niet zien wie het is, dus kan ik me later ook niet nog wat beter verontschuldigen.

Middagtraining

's Middags neem ik de honden ieder apart mee uit. Met Ronja ga ik lekker trainen. Ik loop alle oefeningen weer een beetje langs.

Volgen

Bij het volgen loopt ze links een klein tikje tever naar voren. Met mijn hand boven haar hoofd als handtarget haal ik wat naar achteren. En als ze dan in de juiste positie is, klik ik. Rechts loopt ze precies met haar hoofd en schouders naast mijn been. Prachtig!

Zitten

Ik oefen ook even kort het zitten vanuit het volgen. Soms levert dit nog problemen op, maar een andere keer gaat het weer geweldig.

Achteruit

De achteruit gaat nu heel aardig, ze doet zo'n 5 stapjes achteruit. Ik wil het nog graag een paar keer in de woonkamer oefenen tussen de twee boodschappenkratten, zodat ze een doel heeft om naar achteruit te gaan. Ik hoop dat ze daardoor rechter gaat (ze gaat nu soms wat scheef) en sneller.

Afleiding

Ronja kan buiten soms ineens erg afgeleid zijn. Dan is ze de omgeving echt aan het afspeuren. En ze heeft er succes mee. De Zwarte Labrador, die in de flat woont waarvoor ik sta te trainen, komt langs. Dom, ik had haar even vast moeten zetten. Gelukkig heeft ze nu niet zo'n enorme jackpot als gisteren met Soetie, want zijn vrouwjte lokt hem al gauw mee met lekkers.

Ineens toch weer mank

Ik train nog even kort en ga dan wandelen. Vandaag heb ik Ronja nog niet mank zien lopen. Aan het einde van mijn wandeling met Joschka, de laatste van het stel, staat ze ineens weer met haar linkervoorpoot te bungelen. Ze wil er niet op staan. Ik masseer hem even. Nog even doet ze er voorzichtig mee. En de rest van de dag zie ik er weer helemaal niets aan. Hier begrijp ik helemaal niets van.

Cursus weer van start

's Avonds hebben we weer de eerste les van Ronja's vervolgcursus: de Jongehondencursus. We hebben dezelfde instructrice als vorig seizoen, en deels dezelfde groep. Voor de nieuwkomers is er eerst een introductiepraatje. Maar dan gaan we aan de slag. Het gaat een stukje vlotter dan met de vorige cursus.

Spelen en WZT

We beginnen nu ook gelijk met een beetje actie. Spelen, en spel combineren met wandelen zonder trekken (WZT). Ronja vindt het helemaal leuk en is vrij makkelijk met haar neus uit de konijnenkeutels te houden.

Komen en volgen bij afleiding

Dan moeten we vanaf een grote cirkel toelopen op de instructrice, die in het midden staat, met WZT (voor Ronja volgen). Op haar seintje gaan wij achteruit met de hond recht voor ons. Hierbij lopen we dus eerst allemaal op de instructrice en op elkaar toe. En als we vlak bij elkaar zijn, roepen we de honden voor ons, zodat we weer uit elkaar stuiven.

Daarna doen we een variatie hierop: we lopen weer op haar toel en op haar seintje moeten we achteruit, indraaien en weer WZT. Maar ik begrijp het verkeerd, dus ik doe een rechtsomkeert met Ronja links, dus Ronja moet om me heen lopen. En ondanks deze veel moeilijkere variant – want als je op het keerpunt bent, zitten de buurhonden op hooguit een metertje bij je vandaan – doet ze het helemaal geweldig!

Oogcontact

De oogcontactoefening deden we tot nu toe voor ons. Nu moeten we van voor de hond naast hem stappen, zonder dat ze het oogcontact verbreekt. En ook dit gaat prima.

Ongeduld en bezigheidstherapie

Tegen het einde van de les wordt Ronja wat ongedurig en geeft ze weer af en toe een snerpend blafje. Naar mij. Naar Paul, die verderop staat. Naar een buurhondje. Als ze het naar mij doet, draai ik me af. Ik weet niet of het indruk maakt, want dan keft ze even later wel ergens anders naar. Als ze even stil is, ga ik haar maar een beetje bezig houden. Inmiddels heb ik natuurlijk wat nieuwe oefeningetjes om mee aan de gang te gaan. En ze biedt ineens spontaan de dwarsbeweging aan! Ik beloon hem een aantal keer, maar ik wacht liever nog om ermee aan de slag te gaan. Ik wil voorkomen dat ze hem verwart met achteruit.

Staan en betasten door mijzelf

De oefening staan doet Ronja keurig op commando, ook als de instructrice langskomt om te kijken. Terwijl zij verder gaat, oefening ik met Ronja ‘blijven staan terwijl ik je voetjes optil'. Voor ieder voetje dat ze zonder problemen optilt, krijgt ze een klik en beloning. En ze doet het helemaal keurig, ook als ik over haar rug heen reik om de pootjes aan de andere kant op te tillen. Dan duw ik nog even zachtjes op haar schoft en haar kruis. Ook geen problem. Ik bevoel haar schouderbladen. Ook geen probleem. Wat een superhondje toch!

Ik hoop dat de volgende les ook weer zo lekker vlot gaan.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Dinsdag 8 januari 2008

Weer donkere start

Weer duik ik in het duister de Balij in, deze keer gewapend met een zaklamp. Al gauw begint het wat lichter te worden. Toch is het nog flink schemerig als Kari en ik een schim onderscheiden, verderop het pad. Het lijkt iemand met een hond. Het blijkt iemand met twee honden. Kari pak ik voor de zekerheid bij de halsband, want op een afstandje kan ik niets onderscheiden en Kari wil de zaakjes gaan regelen. Ondanks mijn ontspannen greep op zijn halsband maakt hij zich toch erg druk. Als de honden vlakbij zijn en Ronja zich aan hun voeten heeft gestort, kalmeert hij toch weer, zodat ik hem loslaat. Met een flinke pronk maar verder rustig besnuffelt hij de andere honden en al gauw gaan we weer ieder ons weegs. De zaklamp ben ik helemaal vergeten te gebruiken.

Ik steek de weg nog over voor een extra rondje aan de overkant, de eerste keer sinds we thuis zijn dat ik daar aan toe kom, vooral omdat ik Ronja's mankheid eerder niet vertrouwde.

Middagtraining

Met de middagtraining beginnen Ronja en ik met staan – een paar keer het 'mooie' staan, waarbij ze haar achterpoten naast elkaar laat staan, en van voren bijstapt. Als laatste 2x het blijven staan, waarbij ik vòòr haar langs naar de andere kant ga om tezien hoe ze er vanaf die kant uitziet.

Down

Dan werken we aan down vanuit het volgen. Net als met de zit geeft dit een beetje wisselende resultaten. Hier mogen we dus nog meer aan werken.

Volgen

Volgen links heeft Ronja ineens veel beter de positie te pakken. Blijkbaar heeft mijn taktiek gisteren het juiste effect gehad. Nu deze prestatie vasthouden.

Afgeleid

Na nog wat oefenen, wil ik als laatste oefening het weven doen. Een of twee keer gaat het goed, dan gaat Ronja om zich heen kijken. Ze is gewoon weer op zoek naar een hond. Zodra ze iemand ziet lopen, al is het redelijk in de verte, moet ze gewoon even goed kijken of er misschien een hond bij zou kunnen zitten waar ze naartoe kan schieten. Ik besluit eigenlijk te laat dat het blijkbaar tijd was om de training af te ronden. Ze heeft haar aandacht er tenslotte al een hele tijd goed bij gehouden.

Hondenplezier

Als we daarna gaan wandelen, komen we direct aan het begin van de Balij Doortje de Golden tegen. Ik pak Ronja's halsband zachtes vast, koppel haar los, hou haar aandacht even vast met wat lekkers, geef haar dat en geef haar tegelijkertijd vrij. Alles om ervoor tezorgen dat ze op mijn initiatief en vanuit rust deze superbeloning kan incasseren. En dat lukt! Een superbeloning is het! Na zo'n 5 minuten rondjes sprinten zie je dat Ronja moe wordt. Wel is ze handiger geworden. Als ze rondjes rent, rent ze langs mensen, bankjes en dergelijke af, zodat Doortje niet de korte bocht kan pakken.

Even later roep ik haar bij me. Het kost een klein beetje moeite om Ronja te overtuigen, maar ze komt toch en blijft ook bij me terwijl het baasje van Doortje met haar doorloopt. Ik loop pas door als ze zo'n 10 tot 15 meter voor me lopen. En op die afstand kan ik Ronja goed bij me houden. Ze is echt best moe, anders zou me dat niet lukken. Maar het is ook een goeie gelegenheid om dit gedrag op deze afstand van Doortje uitgebreid te kunnen belonen.

Even later komen we ook nog Coco tegen, zodat Ronja weer lekker kan rondrennen. En een jonge Corgi/Beagle-pup met een Engelssprekende vrouw. Deze mevrouw houdt de pup aan de lijn. Ik raad haar toch maar aan om de volgende keer met superlekkers op zak het hondje in dit gebied los te laten, even te laten ruiken en eventueel proeven wat ze bij zich heeft, en dan geregeld tijdens het wandelen bij zich te roepen. Dat lijkt haar toch wel een goed plan.

Ronja komt vandaag in ieder geval flink moe maar welvoldaan thuis.

Avondtraining: achteruit

Ik besluit mijn plan om het achteruit weer met twee boodschappenkratjes te trainen, uit te voeren. Even probeert Ronja of ze om de kratjes heen moet lopen. Ik lok haar gewoon tussen de kratjes door recht voor me. Als ze nu achteruit gaat, komt ze tussen de kratjes uit. Eerst gaat ze zitten, maar als ik een beetje op haar inleun, gooit ze haar achterhand omhoog en stapt ze achteruit, klik en beloon. Ik klik haar steeds als ze tussen de kratjes staat en beloon haar tussen mijn voeten. Zo kan ik in sneltempo een aantal herhalingen van het achteruit klikken.

Al snel besluit ik het commando ‘achteruit' erop te plakken. Zo kan ik in sneltempo een tiental keer de herhaling commando – gedrag – klik/beloon krijgen. Mooi moment om te stoppen.

Training Kari trainen

Kari ligt op zijn kussen intussen te popelen om ook in actie te mogen komen. Hij vindt het prachtig om op dozen te klimmen en vond die kratten een prima alternatief. Ik had dus even overtuigingskracht nodig om hem op zijn kussen te laten liggen en daar zijn kliks te incasseren. Nu mag hij ook in actie komen. Na hem weer van de krat af te hebben gehaald, besluit ik die dingen eerst maar op te ruimen.

Dan Ronja klikken om op het kussen plaats te nemen. Wat ze gretig doet. Zo vaak oefen ik dit niet, maar Ronja duikt er bijna bovenop. OK, klik en beloon.

Dan vraag ik Kari om een simpele oefening, klik, ik draai me om om Ronja te belonen, die is overeind gekomen, ik draai me om om Kari te belonen. Dan Ronja weer terugsturen naar haar kussen, klik/beloon. Na een of twee herhalingen hiervan, beloon ik Ronja niet meer voor het teruggaan naar haar kussen, maar alleen voor op haar kussen blijven als ik Kari klik. Dat is al moeilijk genoeg, maar ze maakt vorderingen. En dan beloon ik haar alleen nog als ze blijft liggen. Ook weer moeilijk.

Grappig is dat het voor Ronja makkelijker lijkt om te blijven liggen na de klik als Kari's oefening liggen was. Bij actievere oefeningen kan Ronja nog wel blijven liggen tijdens de oefening, maar die klik is dan toch weer erg moeilijk.

Niet zo vreemd natuurlijk, normaal gesproken is klik einde oefening. Maar ja, ik ben haar juist aan het leren dat ik niet haar aan het trainen ben.

Er is vast een manier om dit meer op te splitsen voor haar, maar daar kom ik vanavond in ieder geval niet op.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do

Naar boven Naar beneden Woensdag 9 en donderdag 10 januari 2008

Geen berichten.



Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 34e levensweek.
En nu verder met haar 36e week.

Zie voor veel foto's van Ronja tijdens al onze bezigheden:

Doghouse Rock foto-album

Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's



Overzicht Ronja's dagboek
0-1 maanden




2 maanden
3 maanden
4 maanden
5 maanden
6 maanden
7 maanden
8 maanden
9 maanden
10 maanden
11 maanden
12 maanden
(V) = video     *** = Geen bericht

 



Naar boven

Copyright © 2002-2013, Sandra Hurkmans.
Niets op deze pagina mag op enige wijze worden overgenomen of vermenigvuldigd zonder toestemming van de auteur.
Printen voor eigen gebruik is wèl toegestaan. En een link naar onze website stellen wij natuurlijk op prijs!