Over ons

Welkom > Over ons > Ronja > Ronja's dagboek > 9 maanden > 39 weken oud
Welkom





Ronja's dagboek - 39 weken oud (week 31 bij ons)

 

Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week

 

Naar boven Naar beneden Vrijdag 1 februari 2008

Vandaag is Joschka 13 jaar oud.

Showlopen

Met de middagwandeling train ik op weg naar de oefenplek weer het showlopen. Dit gaat zo stabiel en Ronja lijkt echt bewust naar voren te kijken, zodat ik er het commando op ben aan het plakken.

Mengelmoes van oefeningen

Op ons trainingsplekje aangekomen ga ik over op het volgen. Dit gaat niet echt lekker. Ronja is veel teveel afgeleid. Dan vraag ik Ronja allemaal losse oefeningen. Steeds ga ik na één of twee herhalingen verder naar een volgende oefening, waarmee zitten, liggen, plat (als ik naast Ronja hurk, doet ze dat in één keer goed!) en achteruit tussen twee betonnen paaltjes door de revue passeren. Omdat ik dezelfde betonnen paaltjes heb gebruikt voor het om een voorwerp heen lopen, is het niet vreemd dat ze bij twijfel op deze oefening overgaat. Daardoor kan ze nog niet zover achteruit als in de woonkamer, maar dat is misschien ook te verwachten. Daarna gaan we verder met de twist, waarbij ze gewoontegetrouw te ver voor me uitkomt als ik het rechts naast me vraag. Dan ga ik op ongeveer driekwart meter van een muur staan, met mijn gezicht ernaartoe. Als ik dan weer een twist vraag, moet Ronja even zoeken hoe ze dat moet doen. Maar als het haar lukt, draait ze wel korter.

Ik kan me niet herinneren dat Kari hier problemen mee had. Maar die had zoveel haast met alles, dat hij die draaien waarschijnlijk uit zichzelf al zo kort mogelijk maakte.

Kari balletje

Onderweg naar de Balij hoor ik tot mijn verbazing Kari blaffen. Ronja herkent het geluid. Paul is net met hem op weg naar de polder. Op mijn verzoek gooit Paul een paar keer het balletje voor hem. Vanavond hebben we behendigheid, en uit ervaring weet ik dat het voor mijn controle beter is als Kari dan even 's middags zijn ergste energie heeft geloosd. Bij het terugbrengen rooft Ronja hem de bal twee keer uit de bek. Daar is ze zo gewiekst in!

Ronja fladderig

Sinds een paar dagen is Ronja bijzonder rukkerig, abrupt in haar reacties en bewegingen. Als er bijvoorbeeld iets achter haar gebeurt, draait ze zich in één beweging 180 graden om. En ze reageert ook op van alles uit de omgeving. Niet zozeer met blaffen, maar wel met het onmiddellijk goed willen zien. Met het afpakken van Kari's balletje is ze bijzonder krengerig bezig. Ik weet niet wat ze heeft. Ongecontroleerd? Te veel energie? Puberig?

Hondjes bij ingang Balij

In de Balij komen we veel andere honden tegen. Eerst een Duitse herder die niet zo vriendelijk is. Ronja houdt haar aandacht aardig bij mij. Pas als hij op mijn hoogte is, probeert ze achter me langs iets dichterbij te gaan kijken. Helaas, ik heb haar vast gezet, dus ik voel het en kan het voorkomen. Vlak achter de Duitse Herder komen Goa de Kooiker en Doortje de Golden tegelijk aan. Ik besluit Ronja met deze twee extreme spelers tegelijk nog even vast te houden. Al heeft Goa eigenlijk meer belangstelling voor Kari. Hij probeert zowat ìn zijn mondhoeken te kruipen. Kari blijft uit protest blaffen, afblaffen kan ik het eigenlijk niet noemen, hij lijkt meer in het luchtledige te blaffen. Goa begijpt hem in ieder geval ook niet. Als we doorlopen, hou ik Ronja nog maar even aan de riem tot de anderen uit het zicht zijn...

Bruinwitte reu

Halverwege de wandeling komen we de jonge bruinwitte reu tegen. Ronja geniet van heerlijke renspelletjes, over slootjes springend en opzij duikend om te voorkomen dat ze ‘gevangen' wordt. Als de reu op Ronja's hoofd gaat kauwen, raakt voor haar de lol er toch een beetje af. Hoewel ze nog wel een keer teruggaat, komt ze wel makkelijk mee als we doorlopen.
Kari heeft het grootste deel van de tijd dat de reu achter Ronja aanzat, naast mij koekjes staan incasseren met een blik van: knap van mij he! Ik ga er maar van uit dat hij zichzelf knap vindt vanwege het negeren van de reu ;-).

Algemeen gedrag met andere honden

Al met al is Ronja nog steeds gek op andere honden, maar ze toont duidelijker verschillen in reactie. Zo verschilt ze al een tijd in zelfbeheersing bij verschillende honden. Bij de leukste is het nog altijd moeilijk, al scheelt afstand al een stuk. Hoewel, bij Luna de Malamute lijkt de afstand niet veel uit te maken. Daar wil ze alleen maar naartoe.

Ook is ze bij minder honden zo superonderdanig. Bij sommigen nog steeds heel erg, bij sommigen nauwelijks niet meer. Meerdere, vooral grote, honden tegelijk en ze doet zelfs nog een onderdanigheidsplasje.

Vergelijking met moeder Åsa

's Avonds ontvang ik een mailtje van Bonnie, Ronja's fokster, om mij gerust te stellen dat Ronja's soms extreme speelgedrag hoogstwaarschijnlijk vanzelf overgaat. Haar moeder, Åsa, heeft het blijkbaar ook gehad en is daar vanzelf overheen gegroeid, in ieder geval met de meeste honden. Vooral de loopsheid en het nog hardnekkige snuffelen van reuen daarna wekken irritatie, wat de speelsheid behoorlijk zal inperken.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do

Naar boven Naar beneden Zaterdag 2 februari 2008

Show-lopen

‘s Middags op weg naar trainingsplek oefenen we opnieuwe het show-lopen. Ronja doet het gelijk zo netjes dat ik meteen weer met het commando begin.

Op trainingsplek wil ik verder gaan met het show-lopen. Maar hier werkt het ineens niet lekker. Ze blijft maar omhoog kijke n! Plotseling dringt het tot me door: hier oefen ik altijd het volgen, ik heb het tot nu toe bewust optwee verschillende locaties getraind. Nou, tot het show-lopen echt onder commando staat, laat ik dat ook maar eventjes zo.

Staan: geen succes vandaag

Ook het staan gaat niet echt lekker. Ronja is erg afgeleid. Door ‘te' lekker lekkers. Door de omgeving. Het wil maar niet vlotten.

Volgen

Ik besluit maar snel over te gaan op het volgen. Dit gaat beter! Mooi zo!

Van snelzitten naar zit-tijdens-volgen

Vervolgens ga ik verder met zit, waarbij ik onmiddellijk klik zodra dat kontje de grond raakt. De beloning gooi ik zodanig dat Ronja overeind moet komen en zelfs achter het brokje aan moet rennen en daardoor op een afstandje van mij uitkomt, soms zelfs op zo'n 5 meter. Zodra ze zich naar mij omdraait, zeg ik weer ‘zit'. Ze reageert vrij snel, binnen een tel of 3. Na een paar kliks treuzelt Ronja een beetje. He, jammer! Ik ga een paar passen verderop staan. De volgende keer gaat ze weer snel zitten. Het aantal keer dat ze minder dan voldoende presteert neemt razendsnel af. Dan ga ik heel langzaam lopen terwijl ze links volgt. Op het moment dat ik mijn linkerbeen neerzet, zeg ik ‘zit'. En ze gaat zitten! Netjes! Heel, heel langzaam ga ik iedere keer ietsje sneller lopen. Soms gaat Ronja de fout in en blijft ze meelopen. Dan klik ik niet en begin opnieuw, waarbij ik een paar keer hetzelfde niveau aanhoud. Op het laatst kan ik in normaal tempo doorlopen en gaat ze op commando zitten. Werkelijk een schitterende prestatie!

Balij-ontmoetingen: Sienna

Aansluitend gaan we lekker wandelen. Als we de Balij ingaan, loopt Labrador Sienna op het renveld balletjes te jagen. Ze is van onderen helemaal bruin van de modder. Voor Ronja heeft ze geen belangstelling, alleen het balletje telt. Ronja vindt het dan ook prima om met me door te lopen, zelfs als Sienna weer achter een balletje aan poeiert. Hoewel ze op dat moment toch wel even verlangend achterom kijkt.

Oeps! Broek met voetafdrukken

In de Balij zijn ze bezig snoeihout op te ruimen. De tractor met aanhangwagen heeft diepe, modderige groeven getrokken aan weerszijden van het pad. Een man met een Norfolk of Sussex-terrier (ik verwissel ze altijd) komt langs de aanhanger geglibberd. Het beestje is bijna net zo breed als lang en aangelijnd. Ronja rent dwars over de moddergroeven op en neer om hem uit te dagen. De man vindt haar wel grappig, het miniherdertje... tot ze na een aanloop met haar modderjeppers recht tegen zijn tot dat moment nog schone broek aan springt. Oeps! Sorry! Tegelijkertijd vind ik hem ook wel heel optimistisch om in deze modderbak met een schone broek te gaan lopen en dan blijkbaar te verwachten er nog schoon uit te komen. Misschien de eerste keer dat hij hier liep?

Sienna's bal gejat

Op de terugweg komen we Sienna weer tegen. Ronja weet haar haar bal af te pakken. Sienna loopt zich helemaal suf te zoeken naar die bal en heeft niet door dat Ronja er lekker rustig op ligt te kauwen. Uiteindelijk geeft Ronja de bal aan mij. Ik beloon haar rijkelijk terwijl ik de bal aan de baas geef en loop brokjes voor me uit gooiend verder. Het laatste dat ik wil, is dat Ronja niet meer zo graag dingen afgeeft omdat ik ze dan aan een ander geef. Daar mag best een leuke compensatie tegenover staan.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Zondag 3 februari 2008

Clubwandeling

Vanochtend geef ik Ronja en Kari een standaardrondje. Aan het eind van de ochtend gaan we namelijk op pad met het Spetsenduo. De Västgötaspetsvereniging heeft namelijk een wandeling georganiseerd in de buurt van Zeist.

Alles stroomt samen

Als we ter plekke aankomen, is er één koppel Spetsenliefhebbers voor ons aangekomen. We twijfelen of dit de juiste plek is, maar na zo'n 10 minuten komen er een heleboel auto's tegelijk aanzetten. Auto's waaruit een heleboel kortbenig blaffend gespuis in wolvenkleed tevoorschijn komt. Tot we echt op pad gaan voor de wandeling, is normale conversatie nauwelijks mogelijk.

Hernieuwde kennismakingen

Ronja is erg blij haar moeder weer te zien. Åsa blaft haar echter voornamelijk af. Dan komt ook Trisse erbij, een broertje van Kari. Die is echt nog een flink slag groter dan Kari. Ook Fikske & family komen aan. Leuk, want Fikske kon in oktober niet bij de kennelreünie zijn. Fikske gaat als eerste voor Ronja liggen, vast omdat hij onder de indruk is van alle andere Spetsen. Ze lijken extra belangstelling over en weer te hebben. Zou er toch een soort herkenning zijn?

Regelen en (ont)vlechten

Ook andere Spetsen en baasjes die we kennen komen aan. Ik hou mijn hondjes tot we gaan lopen een klein beetje terzijde. Hoe dan ook is het met twee honden soms moeilijk om de zaken een beetje goed te sturen. Als iemand met een pup bij ons komt staan, moeten we erg hard werken om te voorkomen dat de honden met hun gedraai en gekrioel de riemen letterlijk aan elkaar vlechten.

Op pad

Dan gaan we op pad. Al gauw laat iedereen de honden los. En het gaat allemaal wonderbaarlijk goed. Een aantal reuen doen wat stoer, maar dan laten de anderen ze wel begaan en lopen zelf door of plassen zelf over de hoog aangebrachte merkjes heen. Tijdens de wandeling barst er maar twee of drie keer echt gekrakeel los. Ik heb de indruk dat daar steeds dezelfde honden bij betrokken zijn, maar kan dat van een afstand eigenlijk niet goed beoordelen. Kari houdt zich er in ieder geval verre van. Hij wil best nog wel eens andere reuen uitdagen, maar problemen gaat hij liefst uit de weg – of hij probeert ze weg te jagen, wat ik minder fijn vindt, en waar vandaag gelukkig ook geen sprake van is.

Ronja rent vooral veel rond met de jongere honden, waaronder de hoogbenige pup waarmee ze voor de wandeling haar best deed om de riemen mee in de knoop te brengen, of met Fixke.

Al met al hebben Ronja en Kari allebei behoorlijk lol en gedragen ze zich goed sociaal. Iets waardoor de wandeling voor ons des te leuker is.

Soep en nog meer lol

Naderhand is er gelegenheid nog wat na te praten bij soep en een broodje worst, wat er aan alle kanten graag in gaat. Opvallend is het aantal Spetsen dat onder en rond de etenstafel te vinden is. Of voor de voeten van eters. Voor Ronja is dit een verlenging van het speelkwartier. Kari kijkt of hij wat dingen moet regelen, wat ik zoveel mogelijk voorkom. Maar meestentijds blijft hij een beetje rondom mij hangen, in de hoop iets uit mijn buideltje of uit mijn handen te scoren. Als ze haar soep op heeft, laat Bonnie met mijn toestemming Ronja het bakje leeglikken. Nadat ze het op heeft, rent Ronja direct hoopvol naar de volgende persoon met een bakje soep in de hand. Als ik haar roep, komt ze net zo vrolijk naar mij gerend, waar ik haar ook voor beloon.

Op weg naar huis is het weer doodstil op de achterbank.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Maandag 4 februari 2008

Ronja is vandaag 9 maanden oud.

Show-lopen

Van het show-lopen op weg naar onze trainingsplek maak ik een gewoonte. Maar ik bedenk dat ik het beslist ook op andere plekken moet gaan trainen. Alleen niet op onze trainingsplek zelf.

Oogcontact zonder lokken: geen succes

Dan ga ik weer eens over op de oefening oogcontact zonder lokken (handen met lekkers op mijn borst houden). Het is erg lang geleden dat ik dit heb gedaan, en dat is goed te merken! Ronja's ogen blijven in het begin vooral gericht op mijn handen. Tja, het kan natuurlijk heel goed dat dat is wat zij leert van de lokmanier! Ik moet echt razendsnelle flitsen omhoog met haar ogen klikken om een start te kunnen maken. Gelukkig pikt Ronja het wel redelijk op, zodat ik na toch wel 15 kliks een hele tel oogcontact kan klikken. Na nog zo'n 5 kliks hou ik het voor gezien. Deze oefening moet ik echt weer vaker doen!

Volgen

Dan gaan we nog wat volgen. En dit gaat zo ongelooflijk goed, binnen drie kliks zitten we op zo'n 25 stappen. Dat vind ik mooi, dus ga ik weer met volgende oefening verder. Ik vraag Ronja een zit en krijg ra-zend-snelle! OK, ik gooi brokje en vraag zodra ze het op heeft weer 'zit'. Weer ploft die kont op de grond. Mooooi. En... als ik even wacht tot ze het brokje op heeft en weer naar me toe gedrenteld komt? Plof! Fraai. En als ik achteruit loop terwijl ze voor me meeloopt? Plof! Ge-wel-dig! Dat lesje van zaterdag zit er nog helemaal in en krijg ik vandaag met rente weer voorgeschoteld. Ik besluit dat dit een prachtig moment is om de Balij in te duiken met mijn knappe grietje.

Doortje èn de bruinwitte reu

Op het verste punt van de Balijk komen we èn Golden Doortje èn de bruinwitte reu tegen. Dat is natuurlijk dubbel feest. Na gisteren vind ik het alleen wat veel, dus ik probeer Ronja bij me te krijgen. Nou, baas, ik heb echt leukere dingen te doen. OK, dan loop ik door. Tot ik de bewegingen van de honden tussen de bomen door en even later over het weiland nog net kan volgen. In het begin probeer ik nog een paar keer te roepen, maar Ronja's oren lijken wel vol modder te zitten. Na zo'n 10 minuten in stilte wachten, ben ik het zat en loop ik door, een tikje beledigd. Maar dat gaat ook niet werken, dus loop ik toch maar terug. Als ik in het zich kom en Ronja roep, komt ze direct vrolijk naar me toe. Zo vrolijk dat ik haar uitgebreid beloon. Al brokjes gooiend lopen we verder. Achter mij proberen de twee andere baasjes hun honden ook bij zich te krijgen. Zo te horen kost dat nog wat meer moeite dan bij Ronja...

Cursus: poortje

's Avonds is het weer tijd voor de jongehondencursus. We starten weer met het poortje. Deze keer moeten we er behalve met de hond ook met een “boodschappentas” doorheen. Ik vraag Ronja om te zitten, wat me alle tijd geeft om met het deurtje en de tas te hannessen.

Meer alternatief voor konijnenkeutels

De konijnenkeutels zijn weer lekker vanavond. Normaal gesproken laat ik Ronja haar gang gaan. Vanavond besluit ik haar andere taken te geven. Ik vraag haar om te zitten en beloon haar daarvoor geregeld. Ik probeer de tijd op te rekken – dat lukt natuurlijk niet voor eeuwig, maar geeft wel een flinke verbetering.

“Snuffelen”

Pas aan het einde van de les bedenk ik dat ik haar het seintje ‘snuffelen' kan leren, zoals ik ook met Kari heb gedaan. Daarmee kan ik het snuffelen als beloning aanduiden. Al met al vind ik het een stuk beter gaan dan vorige lessen. Ik heb toch liever wat meer controle over Ronja's neus. Al is dat moeilijk, al die neus bijna net zo lang als haar pootjes.

Liggen

Tijdens de les behandelen we het liggen – als ik Ronja's aandacht weer even van de keutels kan afleiden, doet ze dat feilloos op commando.

Hierkomen

Het voorkomen tussen twee rijen honden door volgt. Het komen is voor geen enkele hond een probleem. De honden waar die ene hond langsvliegt, hebben het soms moeilijker. Ronja kijkt meestal wel heel geïnteresseerd, maar weet zich bij de meesten goed te beheersen en kijkt mij daarna aan. Keurig.

Concentrische oefeningen

Dan doen we het voorkomen vanuit wandelen zonder trekken. Vanuit de cirkel naar een stoel die in het midden staat, en dan achteruitlopend de hond voorroepen. Dan volgen we weer naar de stoel, maar deze keer moeten we daar omkeren en teruglopen. Ronja volgt keurig en maakt een prachtige rechtsomkeert. Op de draai kijkt ze heel eventjes opzij naar de buurhond, maar volgt vervolgens keurig verder.

Slalom om elkaar heen

Op het laatst doen we, nu we toch in een cirkel staan, ook nog een slalom om elkaar heen, wat bij alle honden prima gaat, terwijl er toch een paar met ‘issues' bij zitten. Het is natuurlijk een flinke afstand en Ronja vindt die keutels toch wel erg verleidelijk, maar met mijn stem kan ik haar er toch erg goed bij houden. Op een paar punten waar ze prachtig meeloopt, beloon ik haar.

Erg fel spel

Een minpuntje van de avond is dat Ronja errug fel is met spelen. Ze springt verbazingwekkend hoog op om het speeltje te pakken. Op een gegeven moment tijdens het spelen grijpt ze erg enthousiast naar het speeltje. Ze misrekent de greep en mijn duim zit ertussen. Hard. Mijn nagelriem bloedt ervan. Valt nog wel mee. Maar ook verder voel ik toch wel vaak haar tanden, en op een manier dat ik haar ervan verdenk haar tanden ergens op te hebben zitten slijpen. Ik doe wat zelfbeheersingsspelletjes, en uiteindelijk lijkt dat wel wat te werken. Misschien ligt het ook wel aan het speeltje: een zachte fleece trekring met losse, fladderende repen fleece eraan die natuurlijk wel erg het prooi-instinct opwekken. En die het zicht op mijn hand ontnemen, wat het lastig kan maken om er nìet in te bijten.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Dinsdag 5 februari 2008

Show-lopen in de regen

Als ik voor Ronja's middagwandeling naar buiten stap, hoost het. Jasses, dan slaan we de training maar een keertje over. Maar het show-lopen wil ik nog wel perse oefenen. Bij een rij garageboxen heb ik daarvoor mooi de ruimte. Hoe het gaat valt me niet helemaal mee. Maar dit is natuurlijk wel weer een ander terrein, dus vreemd is dat niet. Gewoon volhouden, simpel beginnen, weer even zonder commando, en vandaaruit weer opbouwen. Op het laatst heb ik het gevoel dat ze weer bewust die neus naar voren draait.

Twist: niet op stemcommando

Dan oefen ik de twist. In mijn optimisme denk ik dat ze hem wel zonder handgebaar kan doen, puur op commando. Niet dus. Ik word er zo ongeduldig van, dat ik maar gauw besluit dat we gewoon lekker gaan wandelen.

Zoekspelletjes

Tijdens de wandeling doe ik met de kleine dame een paar zoekspelletjes. Ik zet haar in de Balij aan een boom vast en ga haar speeltje verstoppen, de eerste keer op zo'n 15 meter. Als ik haar loslaat, rent ze er als een kip zonder kop vandoor. Ergens onderweg zie ik haar ineens gaan nadenken en haar neus gebruiken. Daarna vindt ze het speeltje lekker vlot. Als ze het terugbrengt, bouwen we samen een feestje. Lekker sjorren, speeltje weggooien, nog een voerbeloninkje tussendoor... En dan lopen we verder.

Een eindje verderop zet ik haar weer vast aan een boom. Het speeltje leg ik nog verder weg, zeker zo'n 20 tot 25 meter. Even lijkt ze de takken en stokken waarmee de grond bezaaid is, leuker te vinden. Ineens gaat ze over op zoekmodus. En vindt weer vlot het speeltje. Tussen de bomen door zie ik haar er even mee worstelen, want ik heb de speelring om een 10 cm hoog afgebroken boomstammetje heengelegd. Maar al heel snel komt ze ermee aanrennen.

Ringtraining

Met de les zijn de resultaten een beetje wisselend. Vooral het lopen vind ik beter gaan. Het staan lijkt me ongeveer hetzelfde. Bij het staan en betasten merk ik dat het betasten haar eigenlijk te lang duurt, maar zeker in het begin merk ik dat het beetje dat ik er deze week aan gedaan heb, wel degelijk zijn vruchten afwerpt. Ik denk dat ik haar tussendoor meer moet klikken en belonen – juist bij deze instructeur kan dat prima.

Kari blaft: moeilijke afleiding

Als we op het laatst van de les Kari buiten de hal horen blaffen, vindt Ronja het ineens een heel stuk moeilijker zich te concentreren. Ik krijg haar maar moeizaam met haar lijf in de richting van de lijn waarop we staan – Ronja wil richting de haldeur staan. Van mij mag ze naar de deur kijken, als dat lijf maar goed staat in de richting die ik wil. Dat compromis bereiken we uiteindelijk ook. Iets moeilijker is het als we ter afsluiting twee rondjes moeten lopen. Op het moment dat we langs de deur naar de kantine gaan, moet ik alles op alles zetten om Ronja mee te praten, lokken, soms zelfs even kort trekken. Maar het lukt, en daarna loopt Ronja weer een rondje heel mooi mee.

Haar attentheid op Kari zorgt er wel voor dat ze erg fraai staat en loopt, op het moment dàt ze een beetje goed wil staan of met me meelopen tenminste.

Weer huilen

Helaas meent ze op weg naar huis weer de roedel bij elkaar te moeten huilen. Paul is dan ook niet blij met mij en met haar... Vooral als ze 's avonds tijdens de wandeling ook nog een eind achter hem loopt in plaats van een beetje voor hem uit. Hij voelt zich een soort boeman voor Ronja. Moet ik er dan voor kiezen te stoppen met Kari's dogdance-trainingsuurtje? Dat gaat me wel enorm aan m'n hart.

Onderaan de pagina vind je een video van Ronja's rare, lage huilgeluid.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Woensdag 6 en donderdag 7 februari 2008

Geen berichten.


Video:
Ronja huilt omdat Kari en ik zijn gaan trainen

Voor MS Explorer moet je misschien de 'geblokkeerde inhoud toestaan'.
Op de YouTube-site van Doghouse Rock vind je meer filmpjes
van Ronja, maar ook over dogdance:
www.youtube.com/user/DoghouseRock


Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 38e levensweek.
En nu verder met haar 40e week.

Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's



Overzicht Ronja's dagboek
0-1 maanden




2 maanden
3 maanden
4 maanden
5 maanden
6 maanden
7 maanden
8 maanden
9 maanden
10 maanden
11 maanden
12 maanden
(V) = video     *** = Geen bericht

 



Naar boven

Copyright © 2002-2013, Sandra Hurkmans.
Niets op deze pagina mag op enige wijze worden overgenomen of vermenigvuldigd zonder toestemming van de auteur.
Printen voor eigen gebruik is wèl toegestaan. En een link naar onze website stellen wij natuurlijk op prijs!