Over ons

Welkom > Over ons > Ronja > Ronja's dagboek > 9 maanden > 42 weken oud
Welkom





Ronja's dagboek - 42 weken oud (week 34 bij ons)

 

Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week

 

Naar boven Naar beneden Vrijdag 22 februari 2008

Spetsen samen uit

's Middags laat ik Ronja en Kari 's eens samen uit. Het rondje begint met een training. Degene die niet aan de beurt is, zet ik aan de riem vast aan een paaltje.

Training Ronja: volgen links

Ik begin met Ronja aan het volgen links. Dit gaat erg goed. Het wordt allemaal steeds stabieler, ik kan steeds langer achter elkaar met haar werken.

Staan en wachten

Daarna gaan we over naar het staan en wachten. Dit omdat ik tijdens de ringtraining merkte dat het commando ‘staan' bij haar vaak een extra wiebel uitlokt. Dus ik laat Ronja staan en ik benader van voren waarbij ik het commando ‘staan' herhaal. Blijft ze stilstaan? Klik en beloon. Wiebelt ze, tilt ze een pootje op? Dan “reset” ik de oefening, begin ik even opnieuw. Op deze manier benader ik Ronja van voren, vanaf haar rechterkant en vanaf haar linkerkant. Vanaf haar rechterkant kan ik haar ook al betasten zonder dat ze haar gewicht veel verplaatst (de pootjes blijven vastaan de grond, behalveals ik ze optil). Kortom, een goeie sessie die ik vaker zou mogen herhalen. Op dit manier leert Ronja haar positie houden als ik haar in een mooie stand heb en de keurmeester benadert haar om te betasten.

Als Ronja's aandacht verslapt, is Kari aan de beurt.

Kari trainen

Ook met Kari werk ik aan het volgen links. Hij volgt in dezelfde positie met het hoofd omhoog en volgens mij ook behoorlijk recht, net als Ronja. Maar voor de rest is zijn gangwerk en loop toch heel anders. Kari zet er veel meer spanning in. Grappig, dit merk ik eigenlijk pas nu ik ze dit allebei zo kort na elkaar vraag.

Na het volgen oefenen we ‘away', waarbij Kari met zijn kant naar mij en zijn neus naar buiten staat. Mijn uitgestrekte arm dient als target voor zijn neus, de positie van mijn lichaam/benen als target voor zijn kont. Zo draai ik op de plaats, terwijl hij om mij heen draait. ‘Away' is de positie, deze beweging noem ik ‘fan'. Ik kan Kari goed ik ‘away'-positie krijgen, maar bij ‘fan' begint hij al gauw te piepen. Als hij ook bij ‘away' begint te piepen, is Ronja weer aan de beurt.

Weer staan

Met Ronja werk ik verder aan het staan. Na een paar mooie succesjes is Kari weer aan de beurt. Ronja blijft achter met aardig wat lekkere brokjes.

Verder met Kari

Met Kari werk ik verder. Nu kan hij grotendeels stil werken. Een paar piepjes. Ik sluit af met een volledig stil uitgevoerde ‘fan'-oefening.

Balletjes: nieuwe taktiek

Bij de ingang van de Balij gooi ik balletjes voor Kari en Ronja. Deze keer lukt het me direct om Ronja met voertjes bij me te houden als ik voor Kari de bal gooi. Als Kari terugkomt, beloon ik hem met lekkers voor het brengen. Terwijl ik overeind kom, spurt Ronja het veld al op. OK... Ik gooi nog wat brokjes voor Kari en gooi voor haar de bal. Als ze terug komt, gooi ik voor haar wat brokjes neer, en nog een keer, waarna ik voor Kari de bal gooi.

Al gauw gebruik ik de beloning voor het de bal in mijn hand leggen als afleiding terwijl ik de bal voor de andere hond gooi. En het lukt! Zo gaat het balletjes gooien lekker snel achter elkaar.

Ronja komt terug!

In de Balij is het erg rustig. Ik loop een beetje in gedachten als ik de Spetsen zie reageren. Achter mij komt het baasje van Goa aangejogt. Ronja en Goa duiken tussen de bomen door, Kari blijft liever bij mij brokjes verdienen. Goa's baasje jogt in hetzelfde tempo verder en Goa rent mee. Ronja ook, als ik haar niet snel roep. Dat doe ik, en zowaar, ze kijkt mijn kant op en haar gewicht lijkt ook mijn kant op te leunen. Ik roep nog een keer en ja hoor, ze komt aansprinten. Ik gooi Kari gauw wat brokjes toe en gooi voor Ronja het balletje zo dat ze direct door kan sprinten. Wat ben ik blij met haar!

Dierenarts

Later in de middag hebben we met Ronja een afspraak bij de dierenarts voor de rabiës-inenting. In de wachtkamer blaft Ronja een paar keer terwijl ze een Labrador uitdaagt die net aan de beurt is geweest. Dan zijn we aan de beurt. De dierenarts kijkt erg fleurig, de communicatie gaat een stuk makkelijker dan met Kari erbij. En alles verder veel ontspannener. Op de behandeltafel vindt Ronja hooguit dat hij wel wat erg opdringerig in haar mond wil kijken, zodat ze haar hoofd wil terugtrekken, voor de rest vindt ze alles helemaal best. Tijdens de injectie geeft ze geen enkele reactie – al scheelt het misschien wel dat ik haar op dat moment een paar brokjes voer.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do

Naar boven Naar beneden Zaterdag 23 februari 2008

Sjagrijnige terrier

Met de ochtendwandeling ga ik zoals gewoonlijk met Kari en Ronja samen op stap. Het laatste stukje lopen we langs het fietspad. Ineens Ineens zie ik Kari achter me langs terug rennen. Wat nou? Daar komt een Parson Russel met een jogster aan rennen. Kari gaat er, ondanks mijn verzoek tot het tegendeel, op af. De hond reageert niet zo vriendelijk, verstijft en gromt licht, waarna Kari weer bij mij komt. Als de jogster en de hond nèt voorbij zijn, loopt Kari toch weer naar het fietspad om “na te snuffelen”. De terrier is hier niet van gediend en komt zo'n twee meter op zijn schreden terug. Deze keer laat hij het niet met grommen, maar probeert Kari in de nek te bijten. Kari wendt zich af, waardoor de beet in zijn schouder terecht komt. Daar laat de terrier het bij, maar Ronja besluit zich er ook mee gaan te bemoeien. Als ze er bijna bij is, weet ik mijn verstand weer even bij elkaar te schrapen en roep ik mijn noodoproep “Spetsen!”. Hèhè! Nu komen ze keurig allebei terug. Feitelijk is er weinig gebeurd, en ik vind Kari's reactie op de uitval van de andere hond, het afwenden, erg goed. Ook ben ik blij dat ze zo goed reageerden op mijn “Spetsen!”. Op Kari's schouder hangt een klein plukje losse vacht, meer houdt hij niet over aan het voorval.

Eerste teek

Later zie ik in de keuken op de grond een klein spinnetje lopen. Als ik er beter naar kijk, zie ik dat het een teek is. Het seizoen begint steeds eerder... Ik kam Kari en Ronja's vachten door, maar vind verder niets.

Weer samen trainen

's Middags train ik weer met de hondjes samen. Ik ben erg blij met het gedrag van zowel Kari als Ronja terwijl ze op hun trainingbeurt wachten. Al is het wachten ook wel lonend voor ze. Maar volgens mij zijn ze toch eigenlijk het liefste lekker bezig.

Tijdens de wandeling komt er een eind verderop een aantal honden aan die Ronja erg leuk vindt: Shayna de Labrador, nu vergezeld door een niet-zo-makkelijke Dalmatiër reu, en het Bulldozertje. Ik neem het andere pad, maar Ronja sprint er toch heen. Kari moet ik ook echt overtuigen om met mij mee te komen. Al vrij snel komt Ronja toch aanrennen, dat valt me erg mee. Ik beloon haar flink. Als ik door wil lopen, besluit Kari ineens dat hij toch wil gaan kijken en neemt natuurlijk Ronja met hem mee. Gelukkig reageert hij goed op mijn brul “NEE! Kom hier” en keert Ronja met hem mee terug.

Benchtraining

Een van de oefeningen die ik al lange tijd niet meer met Ronja heb gedaan en die wel onderdeel vormen van de Training Levels, is de benchtraining. Het doel voor Level 2 is dat de hond de bench ingaat op commando en zonder piepen of blaffen of ander protest erin blijft terwijl je het deurtje dicht en weer open doet. Simpel genoeg en het moet ook vrij snel te doen zijn.

Ik pak weer de stoffen bench, omdat ik die straks het liefste meeneem als we op pad gaan. Maar dan moet Ronja hem niet de eerste de beste keer slopen omdat ze hysterisch wordt.

Goeie voorbereiding

Ik begin met de bench in elkaar te zetten, waarbij vooral Ronja me weer aardig in de weg zit omdat ze zich ermee moet bemoeien. Als hij in elkaar zit, hou ik hem nog even met de ingang naar boven terwijl ik mijn clicker en lekkers pak, want ik wil Ronja direct goed kunnen klikken.

En aan de slag

Ik zet hem neer. Ronja is nog een afgeleid door mijn lekkers, maar al gauw duikt ze erin. Ik neem een risico, maar wacht tot ze er helemaal in is gestapt voor ik klik. Aangezien dat nog geen 5 seconden duurt, heb ik goed gegokt. Eerst klik en beloon ik een aantal keer voor de bench in gaan. Na iedere klik beloon ik buiten de bench, zodat Ronja er direct weer in kan en ik weer kan klikken.

Na een paar herhalingen wacht ik heel even tot Ronja in de bench gaat liggen. Dit zit er bij haar blijkbaar nog in, misschien mede door de incidentele kussentraining die ik met haar heb gedaan. Ze doet het snel. Dus die eis komt erbij om een klik te verdienen: liggen in de bench. Dan ga ik wat rondlopen en klikken als Ronja weer ligt. De beloningen gooi ik nu zo goed mogelijk in de bench. Twee keer gooi ik de beloning over de bench heen. Ronja volgt me in de bench, maar blijft erin zitten. Knappe meid.

Vervolgens ga ik een beetje rommelen met de ritsen. Rits stukje omlaag, Ronja ligt nog, klik/beloon. Dan ga ik na de klik eerst de rits omhoog doen en dan pas voeren. Dus: rits (steeds ietsje verder) omlaag, klik, rits omhoog, voeren. Dit combineer ik met afstand nemen van de bench, Kari voeren, Joschka voeren, Kari en Joschka voeren, allemaal terwijl Ronja in de bench ligt met de rits een stuk omlaag geritst, ik klik vaak op afstand, doe de rits omhoog en voer dan pas.

Waarom die rits eerst omhoog? Als de rits straks dicht is, kan ik Ronja alleen maar voeren nadat ik hem een stuk open heb gemaakt. Zo went ze er al aan. Voeren van boven doe ik liever niet meer.

Eerdere fouten

De laatste keer dat we met deze oefening bezig zijn geweest, was eind oktober . Dat was niet zo'n succesvolle training, in zoverre dat Ronja de bench geweldig vond, tot ik het deurtje dichtritste. Direct begon ze te porren enz. Uiteindelijk wilde ze er aan de bovenkant uitklimmen.

De eerstvolgende keer in de bench was op de Clicker Challenge. Waar ze er weer bijna aan de bovenkant uit wist te klimmen.

Op zich misschien niet slecht dat ik het zo lang in de koelkast heb gezet dus, daarmee is Ronja de vorige akkefietjes hopelijk een beetje vergeten. En ik ben erg tevreden over deze sessie, het is een mooie herstart van de training.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Zondag 24 februari 2008

Uitlaatrondjes

's Ochtends ga ik weer een lekker eindje lopen met Ronja en Kari samen. Naderhand controleer ik ze op teken. Niets te zien.

's Middags ga ik weer met Ronja en Kari apart lopen. Met Ronja ga ik eerst even langs ons trainingsstekje.

Training: voet

Ik begin met de voet, waarbij Ronja links naast me in volgpositie moet komen of blijven terwijl ik linksom draai. Daarbij heeft Ronja de neiging om achter mijn kuit te duiken, terwijl ik perse wil dat ze naast mijn been blijft.

Ik doe dus een aantal stappen terug. Ik hou mjin hand in handtarget-stand net boven haar neus, op zo'n manier dat ze haar neus bij de zijkant van mijn been of zelfs bijna bij mijn scheenbeen houdt. Ik draai zelf naar links, kleine of grote stukjes, afhankelijk van waar we zijn. En beetje bij beetje hou ik mijn hand steeds hoger tegen mijn been aan. Hoe sneller hoe liever, vooral omdat ik dit toch wel in mijn rug voel. Maar goed, ik kan toch niet sneller dan Ronja aankan. Zij duikt dan weer achter mijn been, en ik heb liever dat zij dat zo min mogelijk oefent.

Staan en blijf

Dan ga ik weer verder met de staan en blijf. Voor vandaag werk ik vooral aan Ronja's linkerkant. Ronja is een beetje afgeleid, waardoor ze zich niet concentreert op ‘blijven' staan. Er komen af en toe mensen en soms ook honden voorbij, en ik heb de indruk dat het lekkers niet zo interessant is: gedroogde pens, long, enz. in stukjes geknipt. Het is wel lekker, maar is niet gooibaar net als de brokjes die ik vaak gebruik: dan waait het gewoon weg. Achter brokjes aan kunnen rennen, maakt die natuurlijk wel extra spannend. We werken er een beetje doorheen. Terwijl Ronja staat, benader ik haar van de linkerkant. Ronja verzet geen poot, klik/beloon. Dan benader ik en hurk naast haar. Ho, net teveel, ze stapt opzij. OK, even terug, ik benader haar en ietsje minder dichtbij ga ik half door mijn knieën. Ronja blijft staan, klik/beloon. De volgende keer ga ik wat verder door mijn knieën. Prima! Dan ga ik helemaal door mijn knieën. Gaat ook goed. Dan benader ik haar tot op de normale afstand en ga half door mijn knieën. Gaat goed. En zo ga ik steeds ietsje verder, tot ik haar weer rustig kan betasten, haar voetjes optillen en op haar schoft en croupe drukken terwijl ze geen stap verzet. Een prima prestatie vanaf de linkerkant. Met iedere training zal ik minder tussenstapjes hoeven te doen, tot Ronja direct mooi stokstijf stil blijft staan terwijl ik haar betast. En hoe stabieler ze bij mij is, hoe stabieler ze bij een vreemde is.

Oogcontact

Na een moment van afleiding, als Ronja weer haar aandacht naar mij toe sleept, kom ik eindelijk weer op het idee om het oogcontact te oefenen. Het is een niet-zo-vriendelijke andere hond, zodat Ronja het goed kan opbrengen om weer naar mij te kijken. Waar is mijn voornemen gebleven om hiermee iedere trainingssessie te starten? Ik ben soms zo ongeorganiseerd als de pest.

Met de oefening ga ik verder op de manier die ik me vorige keer had voorgenomen: weer helemaal terug naar af, klikken voor 1 tel oogcontact. Omdat het alweer een tijd geleden is, klik ik hier zo'n 20 keer voor. Dan klik ik zo'n 20 keer voor 2 tellen oogcontact. Dan naar 3 tellen. 3 tellen gaat moeizamer dan 2 tellen, maar het aantal oogflikkeringen is een stuk minder dan ik eerst had. In ieder geval vooruitgang. Volgende keer begin ik gewoon weer bij 1 tel, en afhankelijk van hoe het gaat, ga ik na 10x of net als nu na 20x pas door naar 2 tellen, enz. Gewoon lekker stabiel die oefening opbouwen.

Aha!

Als ik de training afsluit en op pad ga naar de Balij, gaat Ronja op het eerste het beste stukje gras zitten poepen. Aha, daarom was ze zo afgeleid!

Balletjes

Bij de ingang van de Balij gooi ik weer balletjes voor Ronja. Voor iedere sprint moet ze eerst een ‘twist' draaien. Ik moet er bij Ronja toch wel goed aan denken om de bal voor haar niet te ver en te vaak te gooien. Ze is nog geen 10 maanden.

Ruien

Vanochtend heb ik haar voor de tweede keer in twee dagen geborsteld. Inmiddels heb ik al 5 kussentjes ondervacht uit de borstel kunnen halen, ze is dus flink aan het ruien. En ik denk het ook te voelen als ik haar aanhaal. Op sommige delen voelt ze nog een beetje ‘gewatteerd' aan, volgens mij zit daar nog een aardig pak ondervacht dat er nog uit gaat komen. Andere delen voelt ze meer aan als Kari. Want zonder de wattering voelen haar spieren ineens harder aan.

Kari gewoon uitlaatrondje

Kari is licht mank aan zijn rechterachterpoot. Hij zet er iets minder gewicht op dan op de andere poot. Ik moet erg goed kijken om iets te zien als hij loopt, maar ik neem liever geen risico's. Vandaag train ik niet met hem en mag hij geen balletjes jagen.

Benchtraining

Met Ronja maak ik 's middags de laatste worst van vrijdag op met de benchtraining. Weer zorg ik dat ik alles klaar heb voor ik het ding openrits. Ronja duikt er direct in, hoewel ze heel even aarzelt voor ze door het omlaaghangende deurtje duwt. Bijna gelijk begin ik het ding dicht te ritsen. Daarna bedenk ik pas dat ik ook graag wil dat ze ligt. Allemaal geen probleem. Het gaat allemaal goed, ik rits het deurtje steeds verder dicht, nu eens aan de ene kant, dan aan de andere, dan aan twee kanten, maar zodra ik het ding helemaal dichtrits, zie ik toch onrust bij Ronja. Ineens duwt ze tegen het deurtje met haar neus. Als ze daarmee stopt en weer rustig ligt, klik ik, rits het deurtje open en beloon ik haar. Ik rits het grotendeels dicht, geen enkel probleem. Dan rits ik het weer helemaal dicht, weer die lichte onrust. Ik kan me niet eens voorstellen dat ze echt het verschil merkt, was is hier nou aan de hand? Dan bedenk ik me dat ik vast indringender kijk als de deur helemaal is dichtgeritst dan als ik het maar gedeeltelijk doe. Zou dat het zijn?

In ieder geval weet ik de sessie af te sluiten met een mooie oefening waarbij ze kalm blijft terwijl ik het ding helemaal dichtrits. Maar ik blijf het toch vreemd vinden. In ieder geval hebben we nog een paar sessies te gaan voor ik het ding direct aan het begin van de sessie in een keer dicht kan ritsen. Ach, we komen er wel. Ik ben in ieder geval toch heel tevreden.

Als we door dit punt heen zijn, zal ik er op zeker moment ook maar een stopwatch bij gaan pakken. Als Ronja op 30 seconden zit, kan ik reclames op televisie gaan gebruiken voor het uitbouwen van de tijd in de bench. Maar dat is nog een heleboel stapjes verder weg. Eerst nog in allerlei kamers in huis en eigenlijk ook wel graag in de auto. Het ding mee naar de club zou ook een heel goeie training zijn, zodat ze het ook daar leert. Op hoe meer plekken ze het leert, hoe makkelijker ze het in een vreemde omgeving ook zal kunnen.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Maandag 25 februari 2008

Zitten: vergeten???

Bij het uitlaten gisteravond, en vanochtend weer, heb ik bij iedere stoeprand strijd met Ronja over het zitten. Gisteravond kon het aan de nattigheid liggen. Het is voor het eerst sinds langere tijd dat het weer eens regende. Maar vanochtend ligt het daar echt niet aan. Het is hoog tijd dat ik dat in een trainingssessie weer eens meeneem.

Middagtraining: zitten en down

Zoals ik mezelf al voorgenomen had, behandel ik vanmiddag maar weer eens de ‘zit’. Ik vraag hem. En Ronja ploft op haar kont. Huh? Ik vraag hem nog een keer of vijf. En krijg iedere keer die supersnelle reactie. OK... Down dan? Ronja is even afgeleid. Maar als ik het commando herhaal, ploft ze neer. Geweldig. Nog een keer. Weer is ze afgeleid, met het mooie weer lopen en fietsen er ook veel mensen langs, maar als het commando echt tot haar doordringt, ploft ze weer neer. En de keren dat ik het daarna vraag, doet ze het gewoon direct.

Volgen rechts

Ik oefen ook nog even het volgen rechts, waaraan ik de laatste tijd wat vaker aandacht besteed. Dat gaat erg goed, hoewel Ronja het uiteraard nog niet zo lang kan als links.

Hierkomen

Daarna oefen ik het hierkomen, waarbij ik klik voor versnelling bij Ronja en beloon door het brokje tussen mijn benen door naar achteren te gooien. En na een paar kliks zie je Ronja steeds meer versnellen. Leuk! Dit moet ik vaker zo mooi bewust doen.

Oogcontact

Dan sluit ik af met oogcontact. Ik begin met 1 tel. Ik probeer drie vlotte herhalingen op rij te krijgen, waarbij ze direct na het eten van het lekkers naar mij kijkt. Dan ga ik over naar 2 tellen. Het duurt best lang voordat die drie vlotte herhalingen achter elkaar lukken, door alle voorbijgangers en iemand die haar auto grondig staat schoon te maken. Maar we komen er. En ook tot 3 tellen. En dan zie ik iets grappigs. Soms kijkt Ronja me ineens 3 tellen aan. Andere keren kijkt ze één tel en weg, 2 tellen en weg, 1 tel en weg. Dan zie ik haar een soort beslissing nemen en geeft ze me ineens veel intenser oogcontact, 3 tellen lang. Misschien zou ze langer kunnen, maar na de klik is de oefening afgelopen. Dit vind ik wel veelbelovend. Eens kijken of hier daar vanavond tijdens de les aan verder kan werken.

Balij: ontmoeting met de Corgi-reu

Met de wandeling komen we de Corgi-reu tegen. Ronja begroet hem nauwelijks, maar duikt direct tussen de bomen, hem uitdagend te volgen. De reu is een beetje gefrustreerd omdat hij haar nauwelijks kan bijhouden. Ik loop maar direct door. Sneller dan anders kan ik Ronja bij me krijgen.

Aussi en Maltezer

Direct aansluitend komen we de Australian Cattle Dog en de Maltezer tegen. Vooral met de Maltezer is weer een geweldig feest met een flinke achtervolgingspartij. Als ze voorbijkomen, doet dat kleine witte ding mij met zijn ritmische gehijg weer helemaal aan Humphrey denken. Ook nu weer kan ik Ronja vrij snel bij me krijgen. Ik beloon haar flink.

Cursus: andere groep

Als we aankomen op het cursusterrein, blijkt onze instructrice ziek. Wij zijn ook maar met zijn drieën, dus worden we bij een andere groep gevoegd. Deze groep is ietsje verder, maar Ronja draait moeiteloos mee met de reguliere oefeningen. Daarnaast behandelen ze wel een aantal erg leuke oefeningen.

Lepel aanraken

De lepel aanraken is gewoon een targettingoefening: je houdt de hond twee handen voor, een met lekkers in een vuist, de ander met een lepel erin die hij aan moet raken. De hand met lekkers aanraken levert niets op. De lepel aanraken wel. Ik heb natuurlijk geen lepel bij me, dus begin met een target-hand (gestrekt, vingers bij elkaar) en een vuist met lekkers. Al gauw is Ronja enthousiast de targethand aan het aanraken. Omdat dit zo goed gaat, maak ik het moeilijker: ik wissel van hand. De omschakeling kost Ronja moeite. Dan krijg ik een lepel te leen van iemand anders. En Ronja ziet direct het verschil tussen de target en de voerhand-die-niets-oplevert. Dit gaat weer zo goed dat ik weer wissel van hand. Deze keer heeft Ronja geen enkele moeite met de wisseling. Die lepel maakt toch wel verschil.

Hierkomen dòòr de groep

Uiteraard behandelen we in onze groep ook het hierkomen. Dat doen we terwijl de andere honden aan weerszijden van het pad waarlangs de hond naar je toe komt, stilzitten. Maar in deze groep doen ze het hierkomen door de op en neer lopende groep, dus ook op en neerlopend dwars over het pad waarlangs je hond naar je toe komt. Met deze groep kan dat ook, in ons eigen groepje zitten een aantal honden die hierbij zouden uitvallen. Aangezien je uitvalgedrag nooit wilt oefenen, is het een erg wijze beslissing van de instructeur om deze oefening bij ons zo niet te doen. Maar ik vind het wel erg leuk om eens te zien hoe Ronja dit zal doen. En ik ben erg trots op haar! Want hoe leuk ze spelen met honden ook vindt, ze wil alleen maar bij mij komen. Ik moet wel een paar stappen opzij doen en even zwaaien, want ze kan mij in de menigte honden niet terugvinden, terwijl dat wel duidelijk is wat ze wil! Wat een geweldig hondje toch!

Hee, en tegelijkertijd heeft ze hiermee het ‘komen’ voor Level 3 èn 4 op zak!

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Dinsdag 26 februari 2008

Jeukvoeten

Al een tijd likt Ronja soms aan haar voorpoten. De laatste dagen (week?) echter vaker. En vandaag zie ik dat als ze daarna opstaat, ze heel licht mank loopt. Ik besluit even te kijken. Het ziet ereen beetje rood en glad uit. Is het open? In ieder geval is het wel tijd om in te grijpen.

Talkpoeder

Op de club, voor de ringtraining, vraag ik naar huismiddeltjes tegen jeukvoeten. Talkpoeder. Klinkt goed, want ik heb wel de indruk dat Ronja het al open heeft gelikt... Maar vanavond gaan we dat niet meer toepassen, want ik ben pas laat thuis. En we willen er graag bij zijn om het effect te zien en te voorkomen dat ze juist méér gaat likken. Bovendien hebben we alleen geparfumeerd talkpoeder in huis.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Woensdag 27 februari 2008

Azijn en talkpoeder

Aan het einde van de dag kom ik van mijn werk met ongeparfumeerd talkpoeder. Ik besluit Ronja’s pootjes in verdunde azijn te dopen tegen de jeuk, met het idee dat die jeuk wel eens aan de nieuw uitkomende brandnetels kan liggen. Daarna goed afdrogen en talkpoeder tussen haar kussentjes spuiten. Ronja weet wat azijnwater te drinken, waarna ze even proestend rondloopt (tja...).

Na de behandeling wil ze het spul eigenlijk van haar voeten likken. Wat uitingen à la “laat je pootjes heel” houden haar hier redelijk makkelijk vanaf, maar dit is misschien toch niet het beste idee. Een uur later is Ronja wel helemaal tot rust gekomen.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do

Naar boven Naar beneden Donderdag 28 februari 2008

Soda verdraagt Ronja beter

Omdat de azijn extra reactie leek op te wekken, probeer ik deze keer sodawater. Het is nogal een geworstel voor ik Ronja’s voetjes in het water heb, maar uiteindelijk lukt het. Als ze er eenmaal in staat, is het ook niet zo’n probleem meer, dan accepteert ze het vrij goed. Weer goed afdrogen en talkpoeder tussen de kussentjes. Direct probeert Ronja de talkpoeder van de vloer te likken – blijkbaar vindt ze dat lekker, of is het omdat de poeder zo duidelijk contrasteert met de vloer? Ik veeg snel de restanten op. Daarna probeert Ronja één of twee keer aan haar voeten te likken, maar dan is het ook klaar.

 

Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 41e levensweek.
En nu verder met haar 43e week.

Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's



Overzicht Ronja's dagboek
0-1 maanden




2 maanden
3 maanden
4 maanden
5 maanden
6 maanden
7 maanden
8 maanden
9 maanden
10 maanden
11 maanden
12 maanden
(V) = video     *** = Geen bericht

 



Naar boven

Copyright © 2002-2013, Sandra Hurkmans.
Niets op deze pagina mag op enige wijze worden overgenomen of vermenigvuldigd zonder toestemming van de auteur.
Printen voor eigen gebruik is wèl toegestaan. En een link naar onze website stellen wij natuurlijk op prijs!