Over ons

Welkom > Over ons > Ronja > Ronja's dagboek > 10 maanden > 43 weken oud
Welkom





Ronja's dagboek - 43 weken oud (week 35 bij ons)

 

Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week

 

Naar boven Naar beneden Vrijdag 29 februari 2008

Spetsen haastig uit

’s Middags laat ik de Spetsjes haastig uit, want we moeten naar de dierenarts. Ik gooi nog een paar keer de bal voor beiden. Misschien minder slim, maar Ronja lijkt er weinig last van te hebben. Na één keer gooien voor allebei, komt Doortje langs. Dat wordt natuurlijk spelen, vooral als Ronja de bal heeft. Doortje slobbert eerst Ronja een beetje onder en douwt haar dan in molshopen. Aan Ronja is het niet zo af te zien. Aan witte Doortje zelf wel, want die was al nat van het zwemmen.

Dierenarts voor de jeukvoeten

We gaan naar de dierenarts om hem toch maar naar Ronja’s poot te laten kijken. Zijn diagnose: een heel lichte allergie is waarschijnlijk de oorzaak van het likken. Doordat dat nu wat verergerd is, heeft ze vooral haar linkervoorpoot opengelikt. En daar lijkt wel een infectie in te zijn gekomen, want ze heeft verdikte lymfeklieren in haar nek. Hij controleert onder de microscoop of het een gist- of een bacteriële infectie is. Hiervoor heeft hij een schraapsel nodig en dat moet van die pijnlijke voet afkomen. Terwijl Ronja eigenlijk al niet wil dat ik er gewoon naar kijk. Ik moet Ronja goed vasthouden, maar dan nog weet ze flink te spartelen. De eerste keer is de oogst alleen maar aarde, ik vermoed van de molshopen. De tweede keer is er in ieder geval genoeg om uit te sluiten dat het om een gistinfectie gaat. De dierenarts schrijft antibiotica voor, gelukkig geen prednison. Verder alleen schoonspoelen met soda als haar voeten vies zijn, want het moet liefst zo droog mogelijk blijven. Talkpoeder kan geen kwaad. Ook een schoentje kan voor tijdens het uitlaten een idee zijn om het schoon te houden, maar voor de rest moet het zoveel mogelijk open blijven.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do

Naar boven Naar beneden Zaterdag 1 maart 2008

Vrij saaie ochtendwandeling

Met de ochtendwandeling wil ik toch nog even de Balij en de brandnetels ontwijken, want ik heb toch zo mijn vermoedens over de oorzaak van de jeuk. Ik loop het pad langs de dijk af, waar een soort kleiïge massa met schelpen als ondergrond gestrooid is. Het is heel saai: wel lopen het pad op en neer.

Maar dan... fietsenrekken als paaltjes?

Op de terugweg besluit ik een nieuw aangelegd parkeerterrein op te lopen met de Spetsjes. Er staat nog maar één auto. Tijdens het rondje komen we fietsenrekken tegen. Van die moderne dingen: zo’n omgekeerde u-vormige buis. Hee, dat levert per setje 2 paaltjes op. Er staan steeds 2 setjes achter elkaar. Voor het oefenen van de paaltjes voor behendigheid staan de pootjes van de u’tjes wat ver uit elkaar, maar ik vraag Kari toch “paaltjes”. En hij doet het! Hij ziet de overeenkomsten! Geweldig!

Ronja ook paaltjes?

Na een paar herhalingen met Kari, kijk ik wat Ronja doet. Zij kent de paaltjesoefening uit de Levels, waarbij ze om één voorwerp heen loopt. En Ronja loopt heel makkelijk om het tweede paaltje heen, zoals ik haar met lichaamstaal aangeef. Mooi! Dit herhaal ik ongeveer 10 keer.
Dan vraag ik het bij een volgend setje. Gaat ook goed.
Dan vraag ik setje 1, klik/beloon en dan setje 2, klik/beloon. Gaat prima.
Dan setje 1 en 2 achter elkaar. De tweede levert ineens moeite op. De eerste keer klik ik als Ronja teruggaat nadat ze het 2e setje voorbij is gelopen. De tweede keer begin ik opnieuw, zonder klikken. Na een paar keer loopt Ronja soepel de 2 setjes direct na elkaar. Ik herhaal dit een paar keer.
En dan vraag ik haar het setje andersom te doen, waarbij ik nog wel aan haar rechterkant blijf. Gaat prima! Zo zigzaggen we op en neer tussen de fietsenrekken, waarbij Ronja steeds vier paaltjes “doet”, wel nog allemaal aan mijn linkerkant. Ik had niet verwacht dat dit zo vlot zou gaan.

Op strepen staan

Later op de ochtend gaan we op pad naar een schoenenwinkel waar Paul naar laarzen wil kijken. Ronja nemen we mee om haar in het oog te kunnen houden in verband met pootjes likken. In de winkel komen twee Franse-Bulldogteefjes gelijk aangestormd om duidelijk te maken dat dit hùn territorium is. De eigenaar is bang dat de meest dominante de meeste problemen zal opleveren. Deze accepteert Ronja, die op haar rug ligt (maar eens een keer nìet heeft geplast!) vrij vlot. Het is echter de kleinere die niet accepteert dat Ronja weer overeind wil komen. Gelijk komt ze weer boven Ronja hangen of een poot op haar leggen, zodat Ronja weer op haar rug gaat liggen. Nadat ik dit een paar minuten heb aangekeken of er een moment komt waarop de platneus Ronja met rust laat, besluit ik om de spitsneus maar in de auto te zetten. Dit is zo beslist niet leuk voor Ronja. Zodra we buiten staan, is Ronja’s houding gelijk weer helemaal op vrolijk. Wat zalig toch dat ze zo snel herstelt!
Ik heb nog nooit een hond meegemaakt die zò extreem op zijn strepen staat. Tweede in rang zijn is blijkbaar moeilijk te verkroppen door dit ding.

Talkpoeder lijkt te helpen

Voor de middagwandeling besluiten we binnen het dorp te blijven. Maar op een gegeven moment komen we toch op behoorlijk zompige grond terecht. Daarom besluit ik bij thuiskomst Ronja toch maar weer een sodabadje te geven. Naderhand poeder ik haar voet weer in met talkpoeder.
Ik heb de indruk dat de talkpoeder het lopen iets makkelijker maakt, misschien omdat de zooltjes makkelijker langs elkaar kunnen glijden. In ieder geval heeft Ronja sinds gisteren veel minder neiging om te likken,al loopt ze nog wel mank. Maar het likken is daar juist de oorzaak van, en als dat ophoudt, zal dat de genezing alleen maar helpen.

Toch die brandnetels?

Dit bevestigt voor mijn gevoel wel dat de oorzaak in de Balij ligt, want ik heb haar daar gisteren noch vandaag uitgelaten. En in de Balij verdenk ik vooral de brandnetels. Nu maar hopen dat Ronja net als Kari leert om deze planten te ontwijken. Want ook Kari krijgt jeukvoeten van brandnetels, zelfs ’s winters als alleen de afgebroken stengels er nog staan. Een verschil is dat Kari na thuiskomst een tijdje gaat schoppen op het tapijt om zijn voeten te schuren, terwijl Ronja gaat likken.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Zondag 2 maart 2008

Zelfde ochtendwandeling

Vanochtend doe ik weer dezelfde wandeling als gisterochtend. Langs de dijk op en neer en aansluitend het nieuwe parkeerterrein op. Alleen staan er nu al meer dan 10 auto’s en komen er nog meer. Op zich niet erg, als ik langs de rand loop en ‘stoep’ van mijn Spetsjes vraag, levert dat geen problemen op. Bij de fietsenrekken ga ik weer aan het weven werken. Alleen verwacht ik deze keer meer. En is er meer afleiding, want nog steeds komen er auto’s aan waar mensen uitstappen om de sporthal in te gaan. Een heel team komt direct langs en een aantal merken op wat een schattige hondjes Kari en Ronja zijn (daar ben ik het natuurlijk helemaal mee eens).

Zichtbaar soms minder afleidend

Toch is de afleiding hiervan voor de honden valt verbazingwekkend klein. Het zijn meer de mensen, voor hun, achter de auto’s langs lopen. Het motto van Kari en Ronja lijkt te zijn: “wat je niet ziet, moet je extra in de gaten houden”.

Duidelijke opdracht om op te concentreren

Dit heb ik met Kari bij een andere gelegenheid heel duidelijk ervaren. Bij het seminar Click to Calm werden schermen gebruikt om honden makkelijk tot rust te kunnen brengen door ze het zicht van elkaar te ontnemen. Voor Kari werkte dit echter averechts: hij was eigenlijk kalmer als hij de andere hond wèl kon zien. Alleen jammer voor hem dat voor de andere honden het omgekeerde gold: hij moest dus achter zijn scherm blijven. Pas toen ik naast ‘liggen’ het toverwoordje ‘wacht’ ging gebruiken, kwam Kari tot rust. Nu had hij een duidelijke opdracht om aan te werken, hierop kon hij zich concentreren. Zo leer je altijd weer iets, vaak ook naast datgene dat wordt aangeboden in een cursus of seminar.

Teveel gevraagd

Zoals ik al zei, ik verwacht deze keer meer van Ronja. Hierdoor ga ik te snel voor haar. Ik geef haar minder herhalingen op één niveau, sla soms een stap over op weg naar het volgende niveau... Hierdoor heeft ze minder succes en is ze makkelijker afgeleid, terwijl er ook meer afleiding is.
Uiteindelijk schraap ik mijn trainersverstand weer wat beter bij elkaar. Ik maak het wat makkelijker, zorg voor een aantal successen op rij en hou het voor gezien op een moment dat Ronja er duidelijk weer lol in heeft.

Middagtraining

Ondanks Ronja’s voet wil ik toch met haar trainen. Vooral omdat ze door een overvloed aan energie nog krengeriger dan anders is met de andere twee. Ik doe wat lichte oefeningetjes zoals draai, weven en achteruit. Ze is er niet zo extreem fanatiek in als Kari, zodat deze oefeningen me beter lijken dan bijvoorbeeld volgen. Ook herhaal ik kort down, zit en staan, waarbij het me vooral om het onderscheid tussen de commando’s gaat. Vandaag is dat in orde. Je weet nooit hoe het morgen is.

Geen Balij

Met Ronja ga ik aansluitend niet de Balij in, maar wandel wat binnen de bebouwde kom. Op erg rustige straatjes laat ik haar los. Op gras mag ze van mij wel, maar ik ontwijk ruigere stukken waar brandnetels zouden kunnen staan. Haar voet lijkt rustiger, ze likt sinds gisteren nauwelijks meer. Maar de mankheid zie ik nog niet verbeteren.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Maandag 3 maart 2008

Ochtendwandeling: zoekspelletjes

De ochtendwandeling met beide Spetsen doe ik weer langs de dijk. Op de terugweg steek ik bij een ander parkeerterrein af. Daar staat allerlei bouwmateriaal achter een hek, maar het hek staat open. Er is verder niemand te zien. Ik laat Kari en Ronja zitten en wachten en ga het speeltje verstoppen. Er zijn allerlei plekjes om uit te kiezen. Buizen, de blokken waar de standers van het hek in staan, houten pallets, en nog veel meer.
Kari mag als eerste zoeken, waarna ik een speeltje voor Ronja verstop. Het is bij dit bouwmateriaal eigenlijk nog duidelijker dan in het bos te zien dat ze best experimenteren met waar ze kunnen zoeken. Ook rennen ze het speeltje zo voorbij als het benedenwinds ligt, maar meestal vinden ze het toch zonder mijn hulp. Alleen de tweede keer moet ik Ronja echt een beetje helpen. Maar met ongeveer dezelfde zoekplaats had Kari bij zijn beurt ook moeite om het te vinden.

Hekpuzzeltje

Ze komen ieder drie keer aan de beurt. De derde keer moeten ze ook nog zigzag door de ingang van het hek, zodat ze beide op even moeten puzzelen hoe ze eruit komen. Maar ook dat lossen ze allebei zelfstandig op.

Paaltjes

Daarna ga ik weer naar het andere parkeerterrein. Ik oefen weer op de flink uit elkaar staande “paaltjes”, de fietsen-u’tjes. Deze keer gaat het allemaal soepel. Ik bouw het iets rustiger op, maar kan al heel snel meer vragen. Na een aantal herhalingen kan Ronja beide kanten op 4 paaltjes nemen.

Zere poot

De hondjes en ik hebben allebei genoten, maar ik ben bang dat het voor Ronja’s poot echt teveel was. Ze is nu manker dan toe de wandeling begon. En tegen de tijd dat ze thuis haar eten op heeft, is het nog wat erger. Na een paar uurtjes rust staat ze zelfs alleen nog maar op haar tenen. Verdorie! Het moest langzaamaan beter gaan, niet slechter!

Les afgezegd

’s Middags geef ik Ronja een kort rondje, waarna ze weer wat beter op haar poot staat, maar ze knijpt nog steeds haar voet samen als ze erop staat. De les van vanavond heb ik in ieder geval afgezegd.
Na de wandeling ligt Ronja op haar zij. Dat geeft me de kans om wat grondiger naar haar voet te kijken, ook goed tussen de kussentjes.

Scheurtje?

Dat is eigenlijk wel vreemd: vorige week mocht ik er nauwelijks aan zitten, en daar heeft Ronja nu een stuk minder moeite mee. Ik moet haar wel een paar keer zachtjes, half aaiend, op haar zij terugduwen als ik aan haar poot wil zitten, maar uiteindelijk accepteert ze het. Het is rood, maar ziet er toch minder geïrriteerd uit dan een paar dagen geleden. Wel heb ik de indruk dat er iets van een snee of een scheurtje zit aan de voorkant van het grootste kussentje, maar zo goed kan ik het ook weer niet zien. Het klopt wel met het feit dat ze liefst op haar tenen steunt.

's Avonds iets beter

Rond etenstijd lopen de honden altijd nogal wat rond. Naar de keuken, naar de kamer, en weer terug want inmiddels wordt er gekookt, naar de kamer omdat ze met zijn allen in de weg staan, naar de keuken want de deur stond even open (en de baas vindt het eigenlijk wel gezellig), naar de kamer want de baas kan zo toch niet werken... Ik denk dat daardoor Ronja's poot de juiste hoeveelheid beweging krijgt. Hoe dan ook, het lijkt nu iets beter te gaan.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Dinsdag 4 maart 2008

Ronja maandig

Ronja is vandaag 10 maanden.

Rest van de week: kippen trainen

Vanochtend laat ik voor het laatst deze week mijn Spetsjes uit. In alle vroegte, want ik ga op reis. Ik ga, samen met mede-instructrice Uschi, naar Zweden voor een ge-wèl-di-ge workshop: Chicken Camp. Zoek het maar in Google op. Zeker voor een clickertrainer is dit de beste workshop die je kunt volgen. Helemaal als je ook nog eens de kans krijgt om van Bob Bailey zelf les te krijgen. Dus “Borlänge, here we come!”

Wel zal ik een week lang de hondjes in Pauls capabele handen moeten achterlaten.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do

Naar boven Naar beneden Woensdag 5 en donderdag 6 maart 2008

Geen berichten.

 

Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 42e levensweek.
Van Ronja's 44e week heb ik geen verslag. We gaan direct verder met haar 45e week!

Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's



Overzicht Ronja's dagboek
0-1 maanden




2 maanden
3 maanden
4 maanden
5 maanden
6 maanden
7 maanden
8 maanden
9 maanden
10 maanden
11 maanden
12 maanden
(V) = video     *** = Geen bericht

 



Naar boven

Copyright © 2002-2013, Sandra Hurkmans.
Niets op deze pagina mag op enige wijze worden overgenomen of vermenigvuldigd zonder toestemming van de auteur.
Printen voor eigen gebruik is wèl toegestaan. En een link naar onze website stellen wij natuurlijk op prijs!