|
|
Ronja's dagboek - 45 weken oud (week 37 bij ons)
Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week
Vrijdag 14 maart 2008
Weer aan de slagNa een week Zweden en een paar dagen om aantekeningen en indrukken te verwerken, bij te komen en natuurlijk weer naar mijn werk te gaan, pak ik het bijhouden van Ronja's dagboek maar weer op. Voetjes doen geen zeer meerRonja's jeukvoetjes lijken aardig genezen. Ze heeft in ieder geval geen vochtige of zere pootjes meer. Ik kan geen gekke dingen ontdekken. EN Paul heeft er met bergen lekker in mijn afwezigheid aan gewerkt dat ze haar voetjes makkelijk laat bekijken. Het scheelt natuurlijk ook dat het geen pijn meer doet. Antibiotica geholpenDe antibioticakuur lijkt zijn werk dus te hebben gedaan en Ronja's darmen lijken er gelukkig ook niet onder geleden te hebben. Nu hebben we bewust wat vaker Fytomix gevoerd, misschien heeft dat geholpen. Irritatie vermijdenWel komen we nog even niet in de Balij en vermijden we hoe dan ook zoveel mogelijk plekken waar brandnetels staan. Tot de show zondag nemen we dat risico maar niet. Ook hou ik de honden weg van mijn normale trainingsplek. Ze zijn de flat aan het verbouwen. Daarbij zijn ze momenteel het oude isolatiemateriaal, een soort steen- of glaswol, aan het verwijderen. Met de wind van de afgelopen dagen heeft zich dat aardig over de omgeving verspreid. Het is dus een beetje zoeken naar routes en trainingsplekken. Dinsdag: ringtrainingDinsdag heeft Ronja alweer ringtraining gehad. Eerst leek ze er even in te moeten komen, maar na zo'n 5 minuten was ze er weer helemaal bij. Ook op tafel gedroeg ze zich goed, maar dit vind ik zelf altijd nog de moeilijkste plek. Vooral omdat ze daar erg op het lekkers zit te azen. Misschien moet ik thuis een soortgelijke situatie opzetten met doggy zen. Alleen... op tafel moet ze goed tonen, en met doggy zen draait ze haar hoofd vaak af en houdt ze het lager. Ik moet dus zelfbeheersing krijgen terwijl ze toch alert kijkt en stoer staat. Dat zal niet voor zondag lukken. Training vandaag: oogcontactVandaag starten we de training weer eens met oogcontact. Het is een aardige tijd terug dat ik dat met haar geoefend heb. Aan het einde van de sessie van vandaag zit ze op 3 langere tellen, en dat gaat aardig vloeiend. Volgende keer wil ik weer 10 kliks oogcontact voor 2 tellen herhalen, dan 20 kliks voor 3 tellen. Dan kijken we daarna of we 4 tellen van de grond krijgen. StaanMet het staan oefen ik eerst het mooi gaan staan. Na zo'n 10 kliks daarvoor ga ik over op het vasthouden van het staan. Beetje bij beetje vorderen we daarmee wel. Maar naar aanleiding van de workshop vorige week, wil ik hier wel een gestructureerder plan voor opstellen. Een aantal criteria waaraan ik denk: duur secuurder opbouwen, afstand van mij, om haar heen lopen, op 2 meter gekke dingen doen, op 1 meter gekke dingen doen, betasten vanaf haar linkerkant, gekke gebaren maken vanaf de linkerkant. Nu oefen ik deze dingen een beetje hapsnap door elkaar heen. En we maken vorderingen. Maar met meer structuur zijn (a) de vorderingen duidelijker en (b) gaat de training ook sneller. Show-lopenNa het staan oefen ik nog zo'n 15 tot 20 kliks het showlopen. Ronja heeft één voordeel: als ze naar mij kijkt, raakt ze niet zo gauw uit balans. En tenzij ze echt in volgpositie meeloopt, gaat ze niet gauw maaien met haar poten tijdens het lopen, waar Kari erg de neiging toe heeft. Toch heb ik liever dat ze meer vooruit kijkt. Ook hier wil ik specifieker op trainen door pas voor steeds meer stappen vooruitkijken te klikken. Tegelijkertijd wil ik dat ze vlot doordraaft. Terwijl ik liever aan één criterium tegelijk werk. Hmmm... Iets om over te puzzelen – of op internet te kijken wat anderen hier voor benadering gebruiken. Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do Zaterdag 15 maart 2008
Niet-meer-loopse teefMet de wandeling gisteren kwamen we 2 Schotse Collies tegen. Eentje is reu en geen vriendje van Kari. Niets heel heftigs, maar afhankelijk van de afstand kan Kari een of meerdere blafjes meestal niet voor zich houden. De ander had dezelfde kleuring, maar was een teefje. En eentje dat 1,5 week na haar loopsheid nog steeds erg lekker rook. Volgens beide heren. En ineens konden ze gebroederlijk naast elkaar staan snuffelen. Aan Ronja snuffelenThuis gekomen viel me op dat Kari nogal aan Ronja zat te snuffelen. Eerst dacht ik dat het door die teef kwam. Maar hij lijkt toch een stuk meer te snuffelen dan normaal. Hij heeft wel vaker meer interesse voor Ronja getoond, dus maak ik me nog niet zo druk. Nog steeds interessantVanochtend gaat hij hiermee door. Als ze tijdens de wandeling ergens staat te snuffelen of konijnenkeutels te vreten, zit hij geregeld aan haar kont te snuffelen. Als ik naar Ronja kijk, zie ik dat haar vulva ook groter is dan anders. Een ander teken van aankomende loopsheid, meer plassen, zie ik nog niet bij haar. Ze houdt het bij die ene keer. Ook merk ik verder weinig aan haar gedrag. Misschien een fractie opdringeriger, maar dat kan net zo goed verbeelding zijn. Ze houdt ons graag in spanningRonja houdt er wel van om ons in spanning te houden. Ik zou het toch echt wel leuk vinden om van een keurmeester die voor het ras is goedgekeurd te horen wat hij van haar vindt... MiddagtrainingMet de middagtraining oefen ik met Ronja kort opnieuw het oogcontact, het staan en het showlopen. De laatste twee nog een extra voorbereiding op morgen. Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do Zondag 16 maart 2008Op padVanochtend gaan we op pad naar Leiden, de Groenoordhallen. Nadat ik het adres op heb gezocht om in te voeren in de TomTom. Eerst zouden we met twee auto’s gaan, maar Paul besluit dat hij in de middag op en neer rijdt om Kari en Joschka uit te laten en mij vervolgens om 3 uur op te halen – eerder mag je als deelnemer een tentoonstelling namelijk niet weg. Aangezien ik intussen een tikje gestresst ben omdat we op het laatste moment het adres nog moeten opzoeken terwijl internet ook nog eens niet wil opstarten, naast de ‘normale’ laatste-moment-extra-handelingen... vind ik het niet erg om in de passagiersstoel de kans te krijgen weer wat tot rust te komen. Gelukkig duurt de rit minder lang dan ik dacht. KeuringenHet duurt nog even voor de organisatie er is, zodat we ons nummer op kunnen halen. Maar als de keuring begint, gaat het ook razendsnel. Binnen de kortste keren is de reu klaar. RonjaEn vliegensvlug ben ik ook aan de beurt. Eerst moeten we een rondje lopen. Dan moet Ronja op tafel, waar de keurmeester vlot haar tanden bekijkt, haar tussen zijn dicteren aan de schrijver door hier en daar betast: voorborst, rug, en nog even een hand door de vacht om die te beoordelen. Vervolgens moet ik Ronja nog even recht op en neer laten lopen, zodat de keurmeester haar gangwerk van voren en van achteren kan bekijken. En tenslotte mag ze een paar seconden voor de tafel plaatsnemen. En klaar zijn we! De keurmeester feliciteert ons omdat we de jeugdklasse hebben gewonnen – als enige deelnemer niet zo moeilijk. Ik moet in de ring blijven terwijl de andere teef weer binnen wordt geroepen. Nu wordt bepaald welke van deze twee de beste teef is. De keurmeester bepaalt zijn keus al na een rondje lopen en een paar seconden staan. En hij kiest Ronja als eerste! Ten slotte wordt de reu weer de ring ingeroepen. En even snel bepaalt de keurmeester dat hij de beste van het ras of BOB (Best of Breed) is. Ik had ook niet anders verwacht, want het is een mooie reu. Dan mag hij later op de dag ook meedoen in de groepskeuring, waarbij de beste uit de rasgroep wordt gekozen. Hoe dan ook, Ronja heeft haar eerste CAC te pakken en daarmee een kampioenschapspunt! Knap grietje! KeurrapportHet keurrapportje luidt als volgt: LoopsAls Ronja thuis na een tijd te hebben liggen bijslapen opstaat, liggen er waar ze lag ineens wat bloeddruppels. De loopsheid is nu echt begonnen. Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do Maandag 17 maart 2008GeregelIn de loop van de dag gaan er wat mailtjes heen en weer tussen Bonnie en ons. Uiteindelijk spreken we af datwe Ronja woensdag naar haar toe brengen. Van de instructeur bij Ronja’s jongehondencursus begrijp ik dat normaal gesproken geen loopse teven les mogen lopen, maar dat het voor Ronja vanavond wel mag. Anders zouden we 5 weken achter elkaar geen les krijgen. Nou loopt Ronja redelijk voor op de groep, maar ik hou bij haar toch liever het ritme erin en de oefening om met andere honden om haar heen te werken. Middagwandeling: toch weer mankMet de middagwandeling merk ik dat Ronja voor een tikje onregelmatig loopt. Direct kijk ik tussen de kussentjes van haar voorpoten: weer geïrriteerd! Zou dat van die ene wandeling in de Balij komen gisteravond??? Hoe dan ook schrap ik direct de herhaling die ik in gedachten had voor nu. Ik zoek binnen de bebouwde kom rustiger straten op waar ik haar een beetje los kan laten lopen. Nog gauw even trainenNa de wandeling sta ik al bijna op ons stoepje als ik bedenk dat ik eigenlijk nog even met haar wil trainen. Een hele rij parkeerplekken is leeg, dus oefen ik daar wat volgen, zitten, liggen en wachten. Die gaat twee keer fout. De tien geslaagde oefeningen die daartegenover staan, zijn wat magertjes om mijn domme inschattingsfout glad te strijken. Maar voor de rest ben ik erg tevreden met Ronja’s nog steeds enthousiaste manier van werken. Cursus’s Avonds hebben we dus cursus. Ronja doet zich weer flink tegoed aan de konijnenkeutels, maar voor de rest is ze er erg goed bij en geniet ik ervan weer lekker met haar bezig te zijn. Ik hou haar tijdens de les een beetje aan één kant van de groep. De meeste honden in de groep zijn reuen. Maar ze lijken niet echt last van haar te hebben. Ik zie alleen mijn buurman de Border Collie wat in de lucht snuiven. Sterkere reacties dan dat kan ik niet ontdekken. De instructeur neemt de oefeningen door die we tot nu toe hebben behandeld. Ronja gaat er weer op haar slofjes doorheen. Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do Dinsdag 18 maart 2008
BalletjesMet de middagwandeling kom ik op het briljante idee dat Ronja nu wel weer eens lekker achter de bal aan kan rennen. Op grasvelden staan geen brandnetels. Op twee verschillende plekken gooi ik met de balstok een aantal keer de bal uit. Een keer is Ronja de bal totaal kwijt. Ze zoekt totaal in de verkeerde richting. Op een gegeven moment staat ze middenin wat ondefinieerbare kruidachtige planten. Ik help haar de bal zoeken door er een drie tot vier meter vanaf te gaan staan en prijs haar de hemel in als ze hem vindt. Weer zere poot!Als ik de bal weer gooi, is ze hem weer kwijt. Deze keer begint ze heftig aan haar voorpoot te likken tussen het zoeken door. Ik help haar direct en neem haar dan snel mee van het gras af. %#$^&#*!!! Soda en talkThuisgekomen zet ik haar voorpoten eventjes in de soda om ze schoon te spoelen en eventuele laatste restjes ellende uit haar poot te trekken. Dan spuit ik flink wat talk tussen haar kussentjes. Voor de rest zie ik geen spoor van mankheid mee, dus hopelijk was het nu gewoon iets dat in haar poot stak (en dat ik er daadwerkelijk uit heb gekregen). Uitdagen en afsnauwenKari en Ronja gaan heel wisselend met elkaar om. Soms zit Kari even aan Ronja’s achterkant geplakt met zijn neus. Dan draait ze zich om en hangt hem luid grommend in het nekvel en de oren. Eigenlijk lijkt het nog het meest op een soort normaal typisch Spetsachtig speelgedrag, maar misschien wat harder. Aan de andere kant loopt Ronja Kari ook enorm uit te dagen, door hem strak aan te kijken en te gaan liggen (Spetsen doen zelden een spelboog), maar ook door haar kont naar hem toe te draaien. Maar als hij erop ingaat, gedraagt het madammeke zich weer lekker krengerig. Er zijn genoeg momenten waarop Kari haar hele tijden met rust laat en rustig kan liggen slapen. Ik vind dat het eigenlijk nog erg goed gaat, vooral omdat hij zo enorm gevoelig is voor die geur. Zou hij hiermee misschien bij andere teven ook minder extreem gaan reageren als ze net loops zijn? Dat zou fijn zijn. Maar dat is misschien erg veel gevraagd. Joschka niet gevoelig voor Ronja’s charmesJoschka trekt zich niets van Ronja’s loopsheid aan. Hij heeft heel kort aan haar geroken en dat was het. Nu is hij nooit zo extreem op teven geweest, tenzij ze echt hoog loops waren. Of als hij ze gewoon erg leuk vond. Goeie dag voor JoschMet Joschka gaat het vandaag weer erg goed. Soms is hij tijdens het wandelen erg aan het treuzelen. Ik vraag hem vaak om mij in te halen door hem een handtouch te vragen. Dat vindt hij wel een mooi spelletje, maar soms heeft hij daar niet zoveel puf voor. Een mindere dag of moment misschien. Vandaag gaat het leuk, hij biedt zelf aan gezellig met me mee te lopen, wat ik ook geregeld beloon. Op een gegeven moment probeer ik hem om een boom heen te sturen. Hij heeft zo’n 5 herhalingen nodig als het kwartje valt. Zijn oogjes lichten met iedere klik meer op. Dit vindt hij geweldig leuk! Hij staat helemaal bol van plezier en grijnst zelfs op zijn Dalmatisch! Dat maak ik niet vaak meer met hem mee als ik voor de gein wat oefeningen uit de oude doos vraag. Iets nieuws leren (of iets heel ouds opnieuw leren) vindt hij blijkbaar toch echt heel leuk. Dat moet ik beslist vaker met hem doen. Kari: andere (bijna) loopse teefMet Kari heb ik op dinsdagavond dogdancetraining op de club. Tijdens het trainingsuur vanavond reageert Rakker heel erg op Luka: die is interessant! Ingrid, Luka’s eigenaar, begrijpt er weinig van. Het is een hele tijd geleden dat Luka loops is geweest. Maar even later reageert ook Kari. Tja, het ziet er toch echt naar uit dat Luka loops wordt! Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do Woensdag 19 maart 2008Naar de Achterhoek’s Middags laat ik Ronja en Kari samen uit. Dan pakken we Ronja en wat van haar spulletjes en gaan op pad naar de Achterhoek. Weer op geboorteplaatsAls de drie dames Åsa, Bamske en Kjälla de woonkamer uit stromen, gooit ze zich wel op haar rug. Åsa, haar moeder, moet eerst niets van haar hebben. Ze snauwt haar heftig af. Bamske en Kjälla hebben dit vertoon niet nodig. Maar Ronja probeert dan ook niet hardnekkig bij hen in het gevlei te komen. Ik pak Ronja maar even vast, zodat Åsa tot rust kan komen. Na een tijd gaan we met Bamske, Åsa en Ronja wandelen. Åsa en Ronja spelen flink samen. Ze zitten elkaar achterna in het gras en stoeien er lekker op los. Als we terugkomen, gaan Paul en ik direct weg. Ronja lijkt aan te voelen dat we haar achter willen laten: ze wil de woonkamer niet in zodat we de deur dicht kunnen doen. Of zijn het die drie formidabele dames waardoor ze er niet binnen durft te gaan? Het is even slikken als we weggaan, maar we weten dat we Ronja in goeie handen achterlaten. Anders zouden we dit ook nooit hebben gedaan. Het zal best even leeg zijn in huis, de komende 2,5 week. Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do Donderdag 20 maart 2008Bericht uit Markelo (1)From: Bonnie Benneker
Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 43e levensweek (van week 44 heb ik geen verslag).
Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
|