Over ons

Welkom > Over ons > Ronja > Ronja's dagboek > 2 maanden > Week 2
Welkom





Ronja's dagboek - Week 2 (10 weken oud)

 

 

Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week

 

Naar boven Naar beneden Zondag 15 juli 2007 - dag 8

Ronja ligt achter onze rechtopstaande matrassen

Vannacht was het 4.45 uur dat Ronja wakker werd, doordat ze moest overgeven. Gelukkig was het maar wat maagzuur of iets dergelijks. Paul ruimde het op terwijl ik Ronja even liet plassen. Daarna werden we pas om 7.15 uur wakker.

Badkamer

Ik nam Ronja weer mee naar de badkamer om te douchen. Ze vond het allemaal wel aardig, tot ik echt in de douchecabine stapte. Maar deze keer liet ze het bij wat gepiep. Tegen de tijd dat ik met douchen klaar was, lag ze stilletjes voor de deur. Toen heb ik haar bij me gelaten. Natte voeten geeft ze niet om, en dat ruitenwissertje vond ze wel spannend. Terwijl ik tanden stond te poetsen (wat moeilijk concentreren, omdat ik toch geregeld even moest kijken wat ze nu weer deed) lag ze braaf her en der op een buffelbot te kauwen. Een flinke vooruitgang na vrijdag.

Kari heb ik weer een flinke ronde gegeven: dogdance trainen, achter de bal aan laten vliegen, en een lange wandeling.

Training: bench (3)

Toen Ronja weer even bijzonder vervelend was met Kari, heb ik weer even benchtraining met haar gedaan. Laten liggen in de bench, even wachten, klik beloon. Half stapje weg, ze bleef liggen, klik/beloon. 1 stapje weg, kli/beloon. 2 stapjes weg, 3 stapjes, uiteindelijk ging ik zelfs heel even de hoek om de gang in. Dat vond ik een mooie afsluiting. En dat allemaal even snel in afwachting dat het water kookte voor de thee.

Puppy in overdrive

Ronja in dwazenstandDoordat ik het druk had met andere zaken (helaas) en Paul zelf toe was aan een rustdagje na een week puppydienst, had Ronja vandaag weer een thuisdagje. Dat is te merken. Aan het einde van de middag heeft ze eerst Kari ongelooflijk zitten etteren. Op zeker moment ging ze in puppydwazenstand met kromme staart door de kamer sprinten. En kwam ze met open bek op Kari in. Hij deed zijn best om haar af te weren, maar als ze in zo’n bui is. Zelfs haar hele kop in zijn bek maakte Ronja niets uit. Ze kwam net zo vrolijk weer terug.

Ook bij Joschka ging ze heftig klieren. Ook daar werd ze afgegromd, geblaft en gesnauwd, en ook daar kwam ze, weliswaar in lage houding, keer op keer terug.

Ze heeft in de tuin gegraven en plantjes gesnoeid, en als ze van het ene werd afgehaald, ging ze vrolijk met het volgende verder.

Na het eten is ze dan eindelijk een keer ingestort. Paul kan nu in ieder geval rustig koken zonder op de pup te hoeven letten.


dag 8 | dag 9 | dag 10 | dag 11 | dag 12 | dag 13 | dag 14


Naar boven Naar beneden Maandag 16 juli 2007 - dag 9

Vanmorgen wekte Kari me om 6 uur. Tot nu toe heeft Ronja ons zelf alleen gisterochtend gewekt, toen ze even moest overgeven. Nadat ik haar liet plassen en Paul op pad stuurde met Kari – die wekt me (bijna) nooit zomaar – ging ik naar boven om te douchen. Ronja ging natuurlijk mee. Ondanks de speeltjes die er liggen, vindt ze er duidelijk niets aan in de badkamer, maar ze laat het nu bij wat piepen. Weer lag ze rustig op het moment dat ik klaar was met douchen, zodat ik haar niet hoefde te belonen met aandacht terwijl ze vervelend was.

Trap gebarricadeerd

Ronja ligt achter de barricade onderaan de trap, lekker koel plekjeEerder deze week stond Ronja toen ik boven was op de derde tree van de beklede trap naar de eerste verdieping. Voordat ik bij haar kon komen (ik bewoog me al erg rustig, zodat ik haar niet zelf naar beneden joeg), deed ze een half stapje achteruit in het luchtledige. Met haar achterpootjes onder zich geschoven, glibberde ze zo achteruit de drie treden weer omlaag. Gelukkig zijn puppy’s soepel en geven ze flink mee, ze mankeerde niets en leek niet eens echt geschrokken. Gisteren zag ik Ronja heel vlotjes een paar treden van diezelfde de trap opgaan. Ook van de niet-beklede, gladde zoldertrap heb ik haar al eens afgehaald. Vanmorgen wilde ze die trap weer op, terwijl ik achter haar stond en er daarboven niets interessants te beleven is.

Dus vond ik het tijd om een extra konijnenren-hekje te gaan kopen bij de dierenzaak. Dat hebben we vanmiddag, toen ik uit mijn werk kwam, direct maar even gedaan. Ik heb er gelijk boven de trap naar boven mee versperd en het hekje kan ook hele makkelijk voor de trap naar beneden geschoven worden, mocht dat later nog nodig zijn. Nu kan ik ’s morgens iets geruster mijn tanden poetsen en me klaarmaken voor mijn werk, zonder dat Ronja zich in een klein moment van onoplettendheid op de trap kan bezeren.

Zo wordt huis en tuin langzaam een soort steeplechase baan. Zelf blijven we er in ieder geval soepel bij zo.

Geen fietstochtje

We waren van plan om vanmiddag naar de kinderboerderij te fietsen, maar het is zo warm en plakkerig dat het noch voor ons, noch voor Ronja prettig zou zijn.

Speeltje loslaten

Op zeker moment komt Ronja met een fleece-speeltje aanzetten. Ik pak het op om even met haar te sjorren. Op een gegeven moment zeg ik rustig “los”... en Ronja laat prompt los!

Ik dacht laatst al te zien dat ze dit al makkelijker deed, maar het was nu heel duidelijk.

Eerst moest ik het speeltje helemaal slap maken, alle spanning eraf halen en het min of meer uit haar bekkie peuteren terwijl ik haar verwachtingsvol aankeek. Van de week moest ik het nog slap maken, de druk eraf halen en haar verwachtingsvol aankijken. Nu kon ik lichte spanning op het speeltje houden en haar verwachtingsvol aankijken, waarna ze toch op “los” het speeltje losliet. Knappe meid!!!

Training: begin apporteren (1)

Hierdoor kwam ik op het idee om een start te maken met apporteren van een heus apporteerblok. Van Humphrey zou ik er nog ergens een moeten hebben liggen. Helaas kon ik die niet vinden en mijn korte zoektocht onderin de kast leverde me door het warme, extreem klamme weer al een behoorlijke laag zweet op. Dus besloot ik om met Kari’s zwaardere blok een start te maken.

Deze keer telde ik 15 lekkertjes uit. Ik wilde deze sessie beslist niet te lang maken. Achtereenvolgens klikte ik voor het blok waar dan ook aanraken, het blok in het midden aanraken, haar kin op het middenstuk leggen, het middenstuk liggen en tenslotte kon ik haar twee keer klikken voor haar tanden om het middenstuk leggen. Geweldige meid!
Morgen maar wéér langs de dierenzaak om te kijken of ik een apporteerblokje op haar formaat en gewicht kan vinden.

De reden dat ik zo vroeg al met een wat formeler apport aan de gang ga, is dat ik voor haar, maar misschien nog meer voor mezelf precies duidelijk wil hebben wat de bedoeling is en met welk stapje in het proces we bezig zijn: achter speeltje aangaan, speeltje vastpakken, speeltje oppakken, hoe speeltje vast- en oppakken, speeltje terugbrengen, speeltje in mijn hand geven, en dat (uiteindelijk) op mijn seintje. Met een formeel apport kan ik dat proces op een of andere manier makkelijker opsplitsen dan met een spelapport.

Van het spelapport heeft Ronja overigens een aantal stapjes prima onder de knie. Achter het speeltje aanrennen en het oppakken gaat uitstekend. Maar dan heeft ze de neiging om ermee vandoor te gaan. Samen sjorren vindt ze wel leuk, en nu heeft ze “los” ook door. Maar de koppeling tussen leuk samen spelen en speeltje naar me toe brengen om leuk samen te spelen, die moet er nog komen.

Met Kari heb ik pas véél later een slordig begin gemaakt met formeel apport, omdat hij als piepjonge puppy al helemaal uit zichzelf alles naar ons toe bracht. Dan wilde hij dat wij het aanpakten en het even bewonderden. Hij glunderde echt helemaal als we hem vertelden wat hij weer voor prachtigs had gebracht (nog steeds trouwens). Daarna wilde hij het voorwerp wel graag weer terug, wat we meestal ook wel deden.

Maar bij Ronja moet ik hier dus echt aan gaan werken.

Training: gaan liggen (4)

Joschka kan bij het liggen zelfs perfect ROND liggen!

Ik wilde nog even iets trainen vanavond. Ik besloot het gaan liggen weer eens te proberen. Ronja leek dit alleen maar gelokt te doen, weliswaar met lege hand, maar ik wil graag dat een hond zo snel mogelijk zelf het gedrag uitvoert. Ik bedacht dat ik haar de eerste keer op het platte kussen pas goed gelokt kon laten liggen. Dus waarom niet zelfstandig?

Eerst heb ik Ronja twee, misschien drie keer met een lege hand gelokt. Toen heb ik mijn hand op mij enkel gehouden. Na zo’n drie keer in die houding, deed ik mijn hand halverwege mijn onderbeen. En op mijn knie. Toen ging ik in één keer rechtop staan. Toen ik zag dat Ronja dat in één keer meepikte, waagde ik de gok en gebruikte mijn commando "liggen". Dit gebruik ik bij Kari ook voor situaties waarin ik wil dat hij ontspant. Voor gehoorzaamheidssituaties (G&G, dogdance) gebruik ik "af". Later kan ik "liggen" altijd nog omzetten in "af".

Hoe dan ook, ik kon nog 3 of 4 keer het commando inzetten, toen waren de 15 lekkertjes die ik had uitgelegd op – mede door een jackpotje van 3 snoepjes toen ze de eerste keer ging liggen terwijl ik rechtop stond.

Afgesnauwd

Zo af en toe maakt Ronja zich toch wat onmogelijk bij de andere twee honden. Ze heeft vanmiddag al een flinke piep gegeven toen Joschka even misgreep en haar dus raakte toen hij haar wilde waarschuwen (normaal probeert hij te missen, maar zijn coördinatie wordt langzaam iets minder). Een paar uur later zag ik een prachtig staaltje bijtrem, weer bij Joschka. Ronja had hem duidelijk echt pijn gedaan. Hij gaf een welgemeende piepgrauw en wilde hard teruggrijpen, maar in de 10 centimeter die Ronja van zijn bek verwijderd was, zag je de reactie bij Joschka omslaan en ging zijn grauw over in gefrustreerd geblaf – ze is pup, ik mag haar niets doen!

Ook Kari gaf vanmiddag echt een kerm van pijn – had ze hem in zijn ballen gegrepen? In ieder geval ergens van achteren, en het kwam lelijk aan. Ronja was beslist eventjes minder populair bij hem.

Zo af en toe nemen we de heren dan ook echt tegen haar in bescherming.

Schrikreacties

In de loop van de dag merkten we kleine schrik- en angstreacties. Op de winkelwagenroltrap in het dorp. Toen ik met haar thuis de trap af liep: bij iedere stap omlaag een verstijving – het begon al bovenaan de trap, toen ik wilde optillen. Dat moet ik voortaan toch even een eindje weg van de trap doen. Ook Humphrey vond het altijd eng als ik hem in het zicht van de trap optilde. ’s Avonds schrok ze van een egel – en dat is één dier waarvan ik beslist nìet wil dat ze die besnuffelt, met al die vlooien. En ten slotte net voor het naar bed gaan, toen ze op het terras ineens begon te blaffen. Ik dacht dat ze van een pad of kikker geschrokken was. Toen ik de zaklamp erop scheen, bleek het om een slak met huis te gaan – OK, voor een slak bewoog hij zich heftig, maar toch...

Ik vermoed dat ze na haar blijmoedige puppytijd nu toch wat meer in de angstfase begint te glijen, waarin niet alles in de wereld zo blijmoedig tegemoet wordt getreden.

Met beleid blijven socialiseren dus, maar tegelijk ook rekening houden met voldoende rust, zodat ze alles kan verwerken.

Ronja geniet van haar Kong mèt vulling, de anderen willen ook!

 

dag 8 | dag 9 | dag 10 | dag 11 | dag 12 | dag 13 | dag 14


Naar boven Naar beneden Dinsdag 17 juli 2007 – dag 10

Deze keer was het Ronja die me wekte. Om 6 uur. Knappe pup! Ik ben maar weer gelijk opgestaan.

In de loop van de ochtend deed ze even moeilijk over de gieter – die was ineens eng. Paul heeft het ding midden op het grasveld gezet, waarna ze toch maar op ontdekkingsreis uitging en erachter kwam dat er niets met dat ding mis was.

Intratuin

’s Middags hebben we weer een rondje Intratuin gedaan. Wat krijgt die pup een aandacht! En ze kan er erg goed mee omgaan. De hardhandige aaihandelingen van sommigen waren bij Kari niet in goede aarde gevallen. Ronja vindt het allemaal geweldig en kijkt kwispelstaartend als iemand haar aandacht geeft.

Trainen: gaan liggen (5)

Ronja kan heel bijzonder liggen!Later in de middag heb ik nog een keer het gaan liggen getraind. Op precies dezelfde plek, maar zonder kussen. Ik begon weer even met één of twee keer lokken met lege hand. Vervolgens mijn hand op mijn enkel, bij mijn kuit, op mijn knie, waarna ik rechtop ging staan. Soms had ze een herhaling nodig op een bepaald niveau, maar meestal niet. Ik was in deze sessie te vroeg met het toevoegen van het commando, terwijl ze totaal nog niet begreep waarom het gaat. Maar van de ongeveer twaalf keer dat ik het commando gegeven heb, heeft ze vier missers gehad. Of althans, de missers zijn mijn fouten.

Club en trainen ‘staan’ (2)

’s Avonds heeft Paul Ronja meegenomen naar de club, waar ik les aan ’t geven was en later een trainingsuurtje met Kari had. Ik het haar geprobeerd te klikken voor het ‘staan’. Maar mijn concentratie op het trainen van het gaan liggen bleek al te groot te zijn geweest: het is erg moeilijk om haar meer dan 1 seconde te laten stilstaan. Daar moet ik dus weer evenwicht in brengen – en dat zal nog lange tijd zo blijven. Zelfs Kari moet ik soms weer even op één van de drie basisoefeningen (zitten, liggen, staan) bijspijkeren, en hij is vijf en wordt veel getraind.

Na zo’n 10 minuten trainen – inmiddels liep Ronja alweer een tijdje rond op de club – nam Paul haar weer mee naar huis.


dag 8 | dag 9 | dag 10 | dag 11 | dag 12 | dag 13 | dag 14


Naar boven Naar beneden Woensdag 18 juli 2007 – dag 11

Deze keer was het 5 uur dat Ronja me wekte, maar gezien de productie was het vroege wek-uurtje absoluut terecht.

Met Paul op pad

’s Ochtends heb ik Ronja rust gegeven, ’s middags zijn we naar de markt in Pijnacker gegaan. Daar hebben we op een terrasje gezeten. Ronja is erg lief geweest (ik ook).

Daarna heb ik haar uitgelaten met de andere honden. In een mandje achterop de fiets. Dat gaat prima!

Ronja geniet van haar eten.

Training: staan (3)

’s Avonds heb ik (Sandra) gewerkt aan Ronja’s ‘staan’. Ze snapt er nog steeds niet veel van, ze gaat liefst zo snel mogelijk zitten of liggen, of zitten om te gaan liggen. Nog wat aan verder werken dus, dat kwartje valt echt wel.

Fout! Voor straf in de bench

Later was Ronja zo vervelend aan het klieren met vooral Kari, dat Paul besloot haar in de bench te zetten. Ik was erg benieuwd naar de reactie – en ja, die kwam er. Piepen, janken, snerpend blaffen! Paul ging doodleuk naar boven. Nou ja, die pup is ook vermoeiend, maar ik heb hem wel stilletjes zitten vervloeken. Pas na zo’n 20 tot 30 minuten (niet op mijn horloge gekeken) was Ronja zo lang stil en kalm – ze was er in ieder geval bij gaan liggen – dat ik haar weer uit de bench kon halen zonder bang te zijn haar gekrakeel te belonen.

De pup voor straf of uit irritatie in de bench, die herhalen we maar liever niet meer!

Dat neemt niet weg dat ze echt wel zal moeten leren om alleen te kunnen zijn, en alleen zijn doen we alleen in de bench, dus we zullen haar er echt aan moeten laten wennen. Maar dan wel op tijstippen dat ze echt moe is en op instorten staat.


dag 8 | dag 9 | dag 10 | dag 11 | dag 12 | dag 13 | dag 14


Naar boven Naar beneden Donderdag 19 juli 2007 – dag 12

Uitje met Paul

Naar Nootdorp geweest, maar dat was geen succes, want Ronja was errug moe van de tochtjes in de fietsmand samen met Jos en Kari. We zijn dus gewoon even de hoofstraat afgelopen en daarna weer terug naar huis. Wat gegeten en daarna is madam een uur of twee ingeslapen.

Training: staan (4)

Het lijkt er al op dat Ronja wat makkelijker blijft staan. Maar zodra ik (Sandra) de beloning pak, zakt haar kontje in naar een zit. Ze is nu wel zover dat ik haar meestal terug in het staan lok voordat ik haar de beloning geef, omdat de beweging nu wat vlotter gaat. Zo krijgt ze zowel de klik als de beloning in stand. Volhouden, het gaat al een stuk makkelijker, het kwartje begint te vallen!

Training: hierkomen (2)

In de tuin hebben Paul en ik een heen-en-weerroepspelletje met Ronja gedaan. We hebben namelijk nog niet echt veel bewust getraind op het hierkomen, terwijl dat nu wel een goed moment is. Later wordt ze alleen maar zelfstandiger, dan is het goed om er een goeie basis voor dit gedrag al in te hebben.

Ik denk dat we het wat actiever moeten aanpakken. Ronje kuierde wat op en neer tussen ons. Ik wil graag meer gretigheid en snelheid erin, een teken dat ze het een geweldig spelletje vindt.


dag 8 | dag 9 | dag 10 | dag 11 | dag 12 | dag 13 | dag 14


Naar boven Naar beneden Vrijdag 20 juli 2007 – dag 13

Vanochtend begon Ronja om 6 uur te piepen. Prima, als vond ik die 6.30 uur van de week nog beter.

Hmm, vorige week was vrijdag de 13 e, deze week is vrijdag de 13 e dag dat ze bij ons is. Maar geen van beide dagen kan ik als ongeluksdagen betitelen. Vandaag is Ronja 11 weekjes oud.

Uitje met Paul

Omdat Ronja wat moe leek, heeft Paul het uitje beperkt tot een rondje wandelen in de buurt. Morgen weer meer.

Training: bench (4)

’s Middags toen ik van mijn werk thuiskwam, heb ik Ronja met haar eten weer even getraind voor het in de bench blijven. Een herhaling of 10, waarbij ze steeds iets langer met het deurtje dicht bleef zitten.

Groothandel

Een vriendin met een uitlaatservice, Evelien, had me gevraagd of ik meewilde naar de dierengroothandel. Nou, dat wilde ik wel...

Ik ben thuisgekomen met een prachtige mand voor Joschka die erg goed bij de bank past, en verder vooral veel dingetjes voor Ronja. Wat speeltjes, waaronder een paar Kongen die ik kan vullen. Een apporteerblokje. En een paar van die hele kleine voerzakjes. Voor normale training vind ik het veel te kleine ondingen, maar voor in huis is het wel makkelijk om een serie van die dingen op verschillende plekjes te hebben liggen, zodat we Ronja makelijk kunnen belonen als ze ergens in huis iets goed doet. Ten slotte heb ik er ook onze KVV-voorraad aangevuld. Daarvoor heb ik zo’n 10 minuten in een enorme vriezer doorgebracht om een keus te bepalen. KOUD!!!

Training: wandelen aan de riem

De training voor wandelen aan de riem krijgt Ronja eigenlijk iedere dag, zodra ze haar riempje omheeft. Aan de riem trekken is stilstaan en haar eventueel terugroepen. Nu belonen we het terugkomen nog vaak – ze moet dit truukje gewoon leren, en zonder die beloning is er zoveel leuks in de wereld om te ontdekken, al is het maar die ene grasspriet...

En verder belonen we vooral ook veel voor netjes ongeveer naast ons meelopen. Dit meelopen kan naast onze voeten of aan het (bijna) uiteinde van de riem zijn, als ze maar ongeveer op onze hoogte loopt.

Uit zichzelf heeft Ronja de neiging om net achter je te lopen. Lastig, daardoor zijn we haar soms gewoon even kwijt! Ook is ze een typische Spets: totaal niet bang voor voeten, waardoor je makkelijk over haar struikelt of haar per ongeluk een schop verkoopt.

Kari opgestookt

De afgelopen dagen stoken we Kari op om Ronja het hoofd te bieden. Door hem aan te moedigen, fleurt hij op en wint hij zelfvertrouwen. Eerst zeiden we ‘nee’ en genoeg’ tegen Ronja. Het grootste effect had dat echter op Kari: die ging met zijn staart steeds lager rondsluipen. Zo had Ronja het gevoel dat ze hem alle hoeken van de kamer kon laten zien. Hem aanmoedigen werkt veel beter, hij zet haar af en toe weer op haar nummer, maar nog steeds op zo’n zachte manier. Honden, goed sociale honden met een goeie controle over hun bek, kunnen zo goed doseren in hun correctie.

Kari kreeg vanavond ook weer even wat extra solo-aandacht met behendigheidstraining. Hij deed het weer prima.

Hier zijn Kari en Ronja leuk aan het spelen, te zien aan de ontspannen bekkies, vooral bij Kari.
In de laatste kijkt Kari recht naar de camera met een vrolijke grijns op zijn bek,
terwijl Ronja doet of ze hem vermoordt.


dag 8 | dag 9 | dag 10 | dag 11 | dag 12 | dag 13 | dag 14


Naar boven Naar beneden Zaterdag 21 juli 2007 – 14 e dag

Ochtend

Om 5.55 uur begon Ronja te piepen. Deze keer liet ik haar bewust even doorgaan voordat ik reageerde. Als we straks op zolder liggen, duurt het ook even voor we beneden zijn.

Bij dat langer laten piepen blijkt dat de anderen wel als piepversterker willen dienen. Zowel Joschka als Kari waren er als de kippen bij om ons erop te wijzen dat het tijd was om wakker te worden. Kari liep over de matrassen heen, Joschka kwam piepend langslopen, waarschijnlijk in de hoop om ook op bed te mogen liggen, wat met zijn gevaarlijke harkpoten wat minder geslaagd is en dus in principe verboden.

Joschka heeft overigens heerlijk geslapen in zijn nieuwe mand. Tja, zo’n kussen met nepbont aan een kant, da’s natuurlijk wel heel erg lekker zacht, en dan nog zo’n zachte, kunstleren rand eromheen... Genieten baas!

Net een mooie scene. Joschka vond dat het tijd was om uit te gaan. Daarom stond hij in de woonkamer heel zachtjes te piepen. Ronja keek hem met een schuin koppie aan, dan weer haar koppie schuin de andere kant op. Gewoon een schattig momentje.

Club

Ronja hebben we maar weer even meegenomen naar de club voor wat onderhoud van haar hondensocialisatie. Op zich waren er niet veel honden, een paar Schotse Collies en een Bearded Collie-pup. Maar Ronja heeft toch weer even haar sociale vaardigheden kunnen oefenen – onderdanig beginnen en langzaam kijken hoever ze kan gaan. Daarnaast losjes nog wat hierkomen geoefend, in de kantine en buiten op het verder lege ‘terras’ van de club.

Training: apporteerblokje (2)

Met het nieuwe puppy-apporteerblokje, een clicker, Ronja’s middagmaaltje en Ronja zelf vertrok ik naar de badkamer. Ik had gehoopt dat Ronja moeiteloos de overgang zou maken van Kari’s apporteerblok naar dit kleinere puppy-exemplaar, maar ze had het nodig om weer helemaal vooraan te beginnen, met het aanraken van het blok, waar dan ook. Volgende stappen: blok op de stang aanraken (hier bleef ze zo’n 5 kliks op hangen), stang likken, stang met de tandjes aanraken en als laatste, met een jackpot eindigend, stang echt aanpakken. Als jackpot voor mìj gooide Ronja er gelijk het blok 2 seconden vasthouden bij in.

Volgende keer begin ik weer bij stapje 1 en kijk ik hoe snel ze erdoorheen gaat en waar we dan uitkomen.

Ronja op de fiets

Paul had een time-out nodig. Om Kari uit te laten heb ik daarom Ronja achterop de fiets geladen. Dat ging probleemloos. Ze zit in haar tuig op 4 punten aan het hondenfietsmandje bevestigd met stugge elastieken uit de klimsport, dus waar ze ook heentrekt, ze wordt weer terug naar het midden van het mandje getrokken.

Halverwege het uitlaatrondje in het Balijkbos bij Pijnacker, ruim voorbij het stuk waar iedereen zijn honden de eerste behoeften laat doen, heb ik haar uit het mandje gelaten. Ze vindt het prachtig om met “Oom Kari” op te lopen en met haar schouders en kont tegen hem op te duwen, iets dat Spetsen graag doen. Kari liep op een gegeven moment tussen de brandnetels door laverend het pad af, de bosjes in. Ronja liep er linea recta achteraan. Wat ik bedacht, gebeurde ook. Binnen 5 minuten zat ze aan haar achterpoot te knagen. Al vrij snel zal ze de koppeling leggen tussen de geur van brandnetels en het prikken, waardoor haar dit minder snel overkomt.

Onderweg zijn we nog een oude, maar speelse Labrador en, zowaar, een Corgi tegengekomen. Tegen die tijd zat Ronja alweer hoog en droog in haar mandje, maar ze zat toch even in haar tuigje te worstelen om eruit te kunnen.

Kari likt mijn vieze handen af na het eten.

Klieruurtje in goeie banen

Toen Ronja vanavond weer een extreem Kari-pestmoment had, heb ik het even van Kari overgenomen. Sjorspeeltje erbij, lekker laten trekken, geoefend met ‘los’ en ‘vast’ – heeft ze goed door – en als ze per ongeluk of expres in mijn handen of vingers bijt (een hele bek om mijn hand heen, denk ik toch niet meer aan per ongeluk), dan neem ik even het speeltje af. Heel even pauze in het spel, zo’n 10 seconden. En dan gaan we na een ‘vast’ weer verder. Achter het speeltje aan springen? Dan stop ik het achter mijn rug of leg het even hoog weg. Eerst even rust, dan verder spelen.

Meestal is de extreme klierigheid na zo’n 5 tot 10 minuten spelen wel weg bij Ronja. Zo niet, dan ga ik nog even door.

Joschka is minder vaak het slachtoffer van Ronja’s extreme buien. Hij speelt ook minder met Ronja dan dat hij met Kari deed. Misschien omdat Kari best veel met haar speelt (Humphrey was daar in Kari’s puppytijd niet toe in staat), en misschien omdat Joschka inmiddels toch 5 jaar ouder is. 12,5 jaar is toch ook wel een respectabele leeftijd, hoe fit Joschka feitelijk ook nog is.

 

Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in Week 1.
En nu verder met Week 3...

Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's



Overzicht Ronja's dagboek
0-1 maanden




2 maanden
3 maanden
4 maanden
5 maanden
6 maanden
7 maanden
8 maanden
9 maanden
10 maanden
11 maanden
12 maanden
(V) = video     *** = Geen bericht

 



Naar boven

Copyright © 2002-2013, Sandra Hurkmans.
Niets op deze pagina mag op enige wijze worden overgenomen of vermenigvuldigd zonder toestemming van de auteur.
Printen voor eigen gebruik is wèl toegestaan. En een link naar onze website stellen wij natuurlijk op prijs!