Over ons

Welkom > Over ons > Ronja > Ronja's dagboek > 2 maanden > Week 3
Welkom





Ronja's dagboek - Week 3 (11 weken oud)

 

Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week

 

Naar boven Naar beneden Zondag 22 juli 2007 - dag 15

Vanochtend was het 6.15 uur. Weer heb ik Ronja wat langer laten piepen, zodat ze leert volhouden - èn ophouden! Nadat ze haar behoeften buiten had gedaan, heb ik haar direct naar boven meegenomen om me te douchen. Ronja vindt dat nog steeds helemaal niets: in de badkamer rondhangen zonder iemand erbij (met het glas ertussen lijkt ze dat gevoel in ieder geval te hebben), ondanks de speeltjes en het kauwbot die er in de badkamer rondslingeren.

Stofzuigen

Terwijl Paul Joschka uitliet, heb ik even gezogen. Ronja's reactie viel me mee - eerdere keren hield Paul haar bij me vandaan. Ik kon eigenlijk prima uit de voeten met haar om me heen. Ze heeft een paar pogingen gedaan om de stofzuiger aan te vallen. Dan hield ik het ding gewoon stil. Als ze erg vervelend was, zei ik er rustig wat van. Toen ze er naar ging blaffen, zei ik er wat van. En voor de rest heeft ze me alleen wat voor de voeten gelopen. Waarschijnlijk wordt ze net als Kari. Steeds daar gaan zitten waar ze me in de weg zit, maar ook wel makkelijk naar een andere plek te verhuizen.

Toen ik de buis eraf haalde om even iets rechtstreeks van de vloer op te zuigen, moest Ronja toch nog weer even komen onderzoeken. Ze vond het toch wel raar dat haar tong of lipjes door dat ding naar binnen worden gezogen (ze zette zelf haar neus bij de slang). Maar ze toonde geen enkele angst.

Ik heb het borstelgedeelte van de stofzuiger er even bij gezocht, in de hoop haar gelijk te leren dat afgezogen worden met de borstel best lekker is. Kari vindt dat prima. Maar Ronja vond de borstel op zich al een raar gevoel. Niet zo vreemd, ik heb haar met nog geen borstel aangeraakt tot nu toe. Dus de borstel aan de slang koppelen en haar daarmee afdoen, leek me geen goed idee.

Wel is het een goeie herinnering dat ik aan het wennen aan borstelen ook nog wat moet doen.

Training: apporteren (3)

Deze keer heb ik netjes weer 15 lekkertjes uitgeteld met een paar extra, zodat ik een jackpot kon geven. Ik trainde in de woonkamer in plaats van de badkamer, meer afleiding en minder extreem superlekkers. Het KVV waarmee ik eerder trainde, vindt ze lekkerder. Maar dit is ook lang niet slecht.

Toen ik haar het blokje voorhield, deed Ronja gelijk een neustouch op het middenbalkje. OK, een mooi beginnetje. Dit heeft ze nog één keer herhaald, waarna ze het ding een lik gaf. Nog een keer een lik, en toen wachtte ik op iets meer. Mondje open en tandjes ertegenaan. Mooi! Daarna pakte ze gelijk het ding vast en na de klik hield ze hem nog een tel vast. Mini-jackpotje, twee lekkertjes in plaats van één. Kort probeerde ze wat alternatieven uit (neusduw, lik, neus tegen uiteinde aan), voordat ze weer beetpakte. Mooi! Daarna gaf ze nog wat herhalingen, waarbij ze zelfs 1 tel het blokje zelf vasthield. Toen ze op zeker moment weer de nodige dingen ging uitproberen, waaronder liggen, besloot ik dat de volgende keer beetpakken een jackpot en einde sessie was. Volgende keer moet ik misschien even blijven hangen op bekje open doen naar het ding voordat ik verder ga, ook al biedt ze het vrij snel aan.

De paar lekkertjes die over waren, heb ik aan Joschka en Kari gegeven voor het ons netjes met rust laten tijdens de sessie. Die oude lessen zijn goed blijven hangen bij ze: wachten op je beurt levert (in het begin VAAK) lekkers op, je opdringen helemaal niets.

Geen schrikmomenten meer

Vandaag heb ik de website geupdate. Daarbij herlas ik het stukje over haar schrikmomenten vorige week maandag en dinsdag. Die hebben we gelukkig niet meer zo geconcentreerd gezien. Uiteraard schrikt ze wel eens ergens van - het is niet gezond als zo'n jonge pup helemaal nergens bang voor is - maar niet zo totaal zonder reden als vorige week, en ze herstelt zich hoe dan ook razendsnel.

Training: bench (5)

Weer even een korte benchtraining. Kari had ook belangstelling voor het lekkers, dus liet ik hem op het kussen naar Ronja's bench liggen. Zo konden ze allebei verdienen. Ronja moest eerst nog wennen dat Kari ook wat kreeg, waardoor ze twee keer tijdens de sessie uit de bench kwam (het deurtje liet ik open staan, ik train dus deurtje open en dicht los van elkaar). Een van beide keren dat Ronja eruit kwam, was toen Paul en ik allebei even de gang op gingen. De tweede keer dat we dat deden, ging het goed. Alleen kon ik 2 seconden op de gang blijven. Netjes, alleen misschien iets te overmoedig van onze kant.


dag 15 | dag 16 | dag 17 | dag 18 | dag 19 | dag 20 | dag 21


Naar boven Naar beneden Maandag 23 juli 2007 - dag 16

Vanochtend begon Ronja om 5 uur. Ik heb haar buiten neergezet, ze heeft keurig alles gedaan. Nadat ik haar in de bench zette, bleef ze vrij lang nog zeuren. Toen ze om 6 uur weer begon, heb ik haar nog een keer buiten gezet (niets) en weer terug in de bench. Weer zeuren natuurlijk, maar toch was ze stilgevallen voor de wekker om 7.30 uur afging. Volgende keer reageer ik alleen op de eerste keer piepen. Daarna wacht ze maar tot we opstaan!

Rondje Balij: training hierkomen

Grotendeels op de arm, kleine stukjes Ronja laten lopen, heb ik Ronja achterin de Pijnackerse Balij laten lopen. Ik had kaas en droge mix bij me. Als ze achterraakte, had ik mooi kans om het hierkomen te oefenen. En ze kwam, en zo snel haar pootjes haar dragen konden! Leuk gezicht, en precies wat ik wil bij hierkomen. Op eigen terrein komt ze toch niet zo snel. Misschien beter voornamelijk buiten oefenen.

Training: staan en liggen

Even later probeerde ik Ronja te laten liggen. Haar buik was nat van de dauw, dus eerst wilde ze niet eens zitten. Hee, dan kan ik het staan mooi oefenen. Daar heb ik haar zo'n drie klikjes voor gegeven, waarna ik weer even doorliep. Een paar meter verder ging ze ineens uit zichzelf zitten. OK, daarvoor geklikt, en toen gekeken of ik haar met lekkers kon lokken om te gaan liggen. En ja, dat lukte! Na drie succesjes hield ik het voor gezien. Keurig gedaan.

Tijdens de wandeling vond Ronja het op het laatst erg leuk om voor me uit te lopen, echt met gespitste oortjes. Een zelfverzekerde dame. Ze blijft wel goed bij me in de buurt, maar dat is denk ik wel Spets-eigen.

Wandelen zonder trekken

Toen ik haar terug in de woonwijk aan de riem zette, wilde ze weer voor me uit rennen. Tja, zat daar zo'n vervelend riempje om de nek! En stonden we ineens stil! Toen ik haar vroeg naast me te komen lopen, zag ik de lichtjes bij Ronja aan gaan: oh ja, dat plekje levert lekkers op! De eerste paar keer spurtte ze er met het lekkers achter de kiezen gelijk weer vandoor, maar na een paar herhalingen hield ze zich bewust in, geregeld omhoog kijkend: heb ik nog wat verdiend baas? Ja, heel vaak wel!!! Wat een knappe meid is het toch!

Moe? Welnee!

Vervolgens dacht ik dat ze na thuiskomst wel moe zou zijn, zeker nadat de honden allemaal gegeten hadden (overheerlijke pens). Nee, na het eten heeft ze eerst de andere twee even "beziggehouden". Tussen het opruimen van de keuken door, heb ik wel een paar keer rustig ingegrepen toen het te gortig werd om zo de boel te kalmeren, weer wat controle terug te brengen. Dat werkte best wel goed. Het scheelt dat Ronja steeds beter op stemaanwijzingen reageert, dan kun je zelf kalmer blijven, waardoor Ronja ook beter kalmeert. Hoe drukker ik doe, hoe drukker mijn honden doen.

Pas ruim een uur later ligt Ronja nu midden in de kamer te slapen. Een kijken of ik haar naar de bench kan overbrengen...

Bench

Ik heb haar even in de tuin gelaten, waar ze geplast heeft. En aansluitend in de bench gezet. Ik ben er even bij blijven zitten, op een paar metertjes afstand. Om de een of andere reden zat Joschka te piepen en erg verwachtingsvol te doen, waarop Kari met hem meedeed. Ik heb hen kalm en duidelijk verteld dat er niets leuks gaat gebeuren en dat ze gewoon weer konden gaan liggen. Ronja deed het gelukkig weinig. Ze heeft even wat zitten en liggen kijken vanuit de bench, waarna ze verder ging slapen. Toen ik opstond om naar boven te gaan, zag ik haar wel kijken op het moment dat ik de woonkamerdeur achter me dichtdeed. Maar ze heeft verder geen kik gegeven. Ik ben bijna een half uur boven geweest, even (eindelijk) mijn tanden gepoetst, iets van de computer gehaald om op de computer beneden te gebruiken, was afgehaald en nieuwe was in de machine gestopt.

Toen ik beneden kwam, stonden Joschka en Kari gelijk weer wat verwachtingsvol te piepen. Waarschijnlijk kunnen ze het niet plaatsen dat Paul na twee weken vakantie er ineens niet is. Hoe dan ook, ik was van plan om Ronja in de bench te laten tot ze helemaal tot rust was na mijn terugkomst. Maar ineens drong het tot me door dat ze gewoon nog steeds rustig was en zich niet had laten opruien door de twee anderen. Dus heb ik haar weer uit de bench gehaald, in de tuin neergezet (niets) en weer mee naar binnen genomen. Na wat knagen op Kari's poten, wat ze overbracht op een speeltje dat ik haar presenteerde, ligt ze nu weer heerlijk te slapen. Van dit soort momenten hoop ik zo'n 2x per dag te gaan profiteren om haar langzaam te wennen aan alleen zijn, op korte termijn met de andere twee, op langere termijn met één minder en uiteindelijk helemaal alleen. Dat zal in de toekomst toch nog wel eens gebeuren, dus heel belangrijk voor haar om te leren.

's Middags heb ik het in ieder geval nog een keer kunnen herhalen, waarbij ik zeker een half uur ben weggebleven. Deze keer had ik de babyfoon aangezet. Ik hoorde helemaal niets! Toen ik beneden kwam, was Ronja zo slaperig dat ze nog zeker 5 minuten is blijven liggen nadat ik het deurtje open had gedaan en haar met lekkers had beloond voor haar kalme gedrag. Een mooi succesje.

Misschien doe ik erg mutsig met de bench, maar ik wil perse dat het een plek is die Ronja associeert met rust en veiligheid. Als het iedere keer een gevecht is als ik haar erin stop, wordt het dat beslist niet.

Fiets

De andere twee heb ik net als Paul uitgelaten met Ronja achterop de fiets, fiets gewoon aan de hand. Met Kari was dat goed te doen, omdat hij in het Balijbos lekker los kan en ik Ronja daar ook even kan laten meelopen. Met Jochka aan de rollijn is het allemaal wat onhandig.

Eens kijken of ik Ronja morgen in de bench kan achterlaten als ik Joschka uitlaat. Misschien eerst Kari en Ronja samen uitlaten, wachten tot ze daarna van vermoeidheid omvalt, en dan met Joschka lopen.

Training: apport (4)

Ronja heeft nu meer zekerheid dat het om het apporteerblokje draait. We beginnen iedere keer met een neustouch en ik kijk hoever ze komt. Nog niet verder dan vastpakken. Maar het vlot meer, er zit minder aarzeling tussen haar pogingen om een klik te krijgen. En af en toe draait ze zich af, waarbij ze duidelijk nadenkt of even iets anders probeert. Bijvoorbeeld: neus in de bench, levert dat ook wat op?

dag 15 | dag 16 | dag 17 | dag 18 | dag 19 | dag 20 | dag 21


Naar boven Naar beneden Dinsdag 24 juli 2007 - dag 17

Vannacht moest Kari om een uur of 2 naar buiten om over te geven - ik zag dat trekkebekkie en wist gelijk wat er aan de hand was. Toen ik terugkwam, was Ronja aan het piepen. Toch hebben we besloten om haar te laten zitten. Het werkte. 5.45 uur vond ze echt dat het haar beurt was. Ik ook, dus heb ik haar buiten gelaten, waar ze alles heeft gedaan. Daarna weer terug in de bench. Dat vond ze toch weer moeilijk te verteren. Haar gejammer hebben we genegeerd. Toen om 6.30 uur de wekker ging, reageerde ze niet eens. Het is dat ik perse een item op de radio wilde horen, anders was ik liever nog even blijven liggen. Toch maar opgestaan om de radio aan te doen.

Ronja piepte er wat doorheen, maar niet overdreven.

Kari en ik op de radio

Het item was een interview met mij en ging over dogdance. De journaliste had mij om een interview en demonstratie gevraagd. Ik was tevoren erg benieuwd hoe je een demonstratie dogdance op de radio overbrengt. Ik weet niet hoe het op anderen is overgekomen, maar ik vond het zelf in ieder geval een leuk item, waarin een paar belangrijke punten naar voren werden gebracht en waarin dogdance integer werd beschreven. Kari was soms hijgend of blaffend (zelden!) op de achtergrond te horen, en als achtergrondmuziek klonk Fever van Peggy Lee, ons nummer op dit moment.

Als ik een link kan vinden waar het podcast op internet wordt uitgezonden, zal ik die invoegen.
In december vind ik eindelijk de link: Kampioenen in de regio

Douchen zonder Ronja

Na de ochtendrituelen, een blokje om, eten en nog wat spelen was Ronja al redelijk snel weer uitgeteld. Ik heb haar rustig in de bench gelegd met wat lekkers erbij. Daarna ben ik heel even achter de computer gaan zitten, waar ze me kan zien. Toen ze rustig lag, ben ik naar boven gegaan om te douchen zònder een mokkende pup voor de douchedeur.

Rugzakje

Na het douchen heb ik snel nog wat dingetjes gedaan zoals was uitzoeken, wat opruimen èn ben ik op zoek gegaan naar Humphrey's rugzakje. Hierin droeg ik hem in zijn laatste levensjaren als lange wandelingen voor hem teveel waren. Ik wilde kijken hoe Ronja hierop zou reageren. Het ding lag helemaal onderin de kast met koffers en tassen, compleet uit vorm gedrukt. Ik heb hem maar opgehangen met een map erin om er weer wat vorm in te krijgen.

Beneden gekomen was Ronja nog lekker rustig. Ik heb haar na een paar tellen doelloos rondgehangen te hebben uit de bench gelaten. Daarbij mag ze er pas uit als ze even is blijven zitten - ik hou haar eerst met mijn hand tegen, als nodig. Pas als ze zonder hulp van mij, dus zonder druk om haar tegen te houden, blijft zitten, beloon ik haar een paar keer voor het volhouden. Dan nodig ik haar uit om uit de bench te komen. De meest keren moet ik haar dan even intensief lokken, omdat ze blijft zitten in de hoop op meer lekkers. Zo zie ik dat graag!

Uitje: dorp

Als Ronja weer een beetje wakker en actief is, zet ik haar in de fietsmand en neem ik haar mee naar het dorp. Even naar de dierenzaak, waarna ik bij de schoenenzaak binnenloop om een bepaalde schoenpoets te kopen. Vervolgens besluit ik in een kledingzaak te kijken of ze gebroken-witte T-shirts hebben. Daar verwijzen ze me naar een andere kledingzaak, waar ik ga kijken. Passen hou ik maar voor gezien, al is Ronja erg rustig en gaat ze vaak liggen als ik haar even op de grond zet. Blijkbaar toch nog moe. Bij de laatste kledingzaak was ze even wat onrustig. Toen ik haar buiten neerzette, vergat ze door alle indrukken echter wat ze daar kwam doen. Nou ja, dan maar weer naar binnen en mijn voet zo op de riem zetten dat ze maar een heeeel kort riempje overhield. Ronja ging er weer bij liggen en knaagde de gesp van mijn rugzak aan. Nou ja, daar kan ik mee leven voor dat eventjes. Thuis moet ik wel de rugzak goed wegleggen natuurlijk!

Overal waar we komen, vallen mensen bij bosjes voor die schattige pup - al heb je natuurlijk altijd ook mensen die het helemaal niets doet. In winkels neem ik haar steeds op de arm, en pas als ik twee handen nodig heb om bijvoorbeeld te betalen, zet ik haar op de grond met mijn voet op de riem om haar kort te houden. Dat werkt goed en ik krijg gelukkig geen vervelende reacties. Integendeel! Een iemand dacht heel eventjes dat het een Tsjechische Wolfshond was. Iedereen wil weten wat voor ras het is. Met al die aandacht wordt zo'n bezoekje aan het dorp vanzelf een socialisatierondje - en daar was het grotendeels ook voor bedoeld.

Joschka uitlaten: Ronja in de bench

Toen Ronja doodmoe van haar belevenissen en het eten na thuiskomst in slaap viel, heb ik haar weer in de bench gezet en heb ik een rondje met Joschka gelopen. Bij thuiskomst was het toch even moeilijk. Ik had de indruk dat ze geen enkel probleem had terwijl we weg waren, maar meer met het er niet bij zijn toen we thuis kwamen. Toen ze heel even rustig was, stond ik op om naar haar toe te gaan. Zij ging rechtop tegen het deurtje staan en piepte, maar niet overdreven. Ik stond stil. Ze zakte omlaag en viel stil. Ik liep weer naar haar toe, waarna ze direct weer omhoog kwam. Ik stond weer stil, waarna ze weer omlaag ging. Binnen die paar metertjes had zij door dat als zij omhoog kwam, ik stil ging staan.

Bij het eruit laten, vroeg ik natuurlijk eerst weer om een volgehouden zit. En die kreeg ik ook keurig.

Kennismaking met rugzak

Nu ze weer wakker was, besloot ik om de inmiddels uitgedeukte rugzak in beeld te brengen. Eerst heb ik ervoor gezorgd dat ik haar aan de ring in de tas kon vastzetten, en wel op zo'n manier dat ik haar makkelijk vast en los kon maken. Toen lekkers en een clicker gepakt en de rugzak klaargezet voor Ronja, zo dat ze er veilig in kon zonder om te rollen (dat is ons met Humphrey wel een paar keer gebeurd).

Met het lekker lokte ik haar erin, waarbij ik de eerste keer alleen voor haar kop erin beloonde, de tweede keer halverwege en de derde keer toen ze er helemaal in zat. Nog wat beloond voor erin blijven. Ze vond het allemaal best, als ze maar lekkers kreeg.

Dit heb ik nog eens herhaald nadat ik Ronja haar tuig had omgedaan en het snelkoppelmechanismetje dat ik bedacht had. Direct aansluitend heb ik haar vastgezet (beloond), de rist achter haar dichtgedaan (beloond), de tas zo opgetild dat ze 1 cm van de vloer af kwam (beloond), 5 cm, en zo steeds iets hoger. Het ging allemaal zo goed, dat ik haar al gauw met tas en al op de bank zette en op mijn rug pakte. Geen enkel probleem. Na een paar stapjes rondgelopen te hebben, heb ik Ronja er weer uitgelaten. Ze leek het jammer te vinden dat het voertjes verdienen voorbij was. Het grootste deel van de tijd heeft ze lekker gelegen op het bontdekje onderin de tas.

Rondje Balij

Nadat ik mezelf, Kari en Ronja helemaal klaar had gemaakt om een rondje te wandelen, heb ik haar in de rugzak geladen (weer met veel beloningen voor tussenstappen). Vervolgens Kari gevraagd me zijn riem aan te geven (ideale oefening voor als je rugpijn hebt of een pup op je rug). Het rondje Balij verliep prima. Haar vanaf mijn rug op de grond brengen (voorzichtig!) gaf Ronja helemaal niets om. Ik moet haar echt aanmoedigen om uit te stappen. Ze heeft er heerlijk van genoten om met Oom Kari mee op te lopen. Haar weer op mijn rug laden heb ik bij een bankje gedaan, de tas op de bank gezet, de banden om mijn schouders gedaan en klaar.

dag 15 | dag 16 | dag 17 | dag 18 | dag 19 | dag 20 | dag 21


Naar boven Naar beneden Woensdag 25 juli 2007 - dag 18

Slopende piep- en blafpartij

De ochtendroutine verliep vanmorgen wat minder soepel dan eerdere dagen. Om 5.45 uur werd Ronja wakker. Ik liet haar buiten, waar ze alles deed. Vervolgens zette ik haar terug in de bench, net als de meeste andere dagen. Maar nu had Ronja blijkbaar toch besloten dat ze dat niet pikte. Ze heeft ruim een half uur zitten piepen, janken en snerpend zitten blaffen voordat ze eindelijk stilviel. Dat was erg moeilijk te negeren, maar we hebben op onze tanden gebeten en het toch maar gedaan. Na ruim 5 minuten absolute stilte (net voor onze wekker zou gaan) heb ik haar uit de bench gelaten - na een mooie zit/wacht - en haar buiten gelaten. Ze hoefde niets te doen.

In de badkamer was ze juist weer snel klaar met piepen. Gelukkig, dat concert wilde ik niet opnieuw horen.

Thuis werken met Ronja

Voor het eerst heeft Paul thuis gewerkt met Ronja erbij. En dat ging wonderwel goed. Ze kreeg de benodigde plaspauzes, en natuurlijk een dubbel middagrondje samen met Joschka en Kari. Op de fiets deze keer, omdat Paul dat toch handiger vindt dan de rugzak. En voor de rest heeft ze zich zo keurig gedragen als een pup maar kan.

Schade inhalen

Dat haalt ze nu 's avonds wel weer een beetje in: ze maakt het de anderen, vooral Kari, weer behoorlijk zuur. Hij moet èrg duidelijk vertellen dat zijn buffelhuid van hem is. Als hij bij een afsnauw per ongeluk Ronja raakt (niet hard, maar ze piept er typisch pup een beetje dramatisch bij), dringt de boodschap wel tot haar door.

 


dag 15 | dag 16 | dag 17 | dag 18 | dag 19 | dag 20 | dag 21


Naar boven Naar beneden Donderdag 26 juli 2007 - dag 19

Ochtend - keurig gedrag!

Vanochtend was het iets na 6.00 uur dat Ronja wakker werd. Nadat ik haar haar behoeften in de tuin had laten doen, zijn we direct naar boven naar de douche vertrokken. Ze heeft een heel klein beetje gepiept, heeft kort bij de deur gelegen, maar had al snel door dat er toch wel comfortabeler plekjes in de badkamer zijn en iets aardiger dingen om te doen. Zou het de boodschap van gisterochtend zijn die een beetje doorwerkt? Het moet ook niet meevallen om drie kwartier je best te doen om aandacht te trekken met een hoop gegil en geschreeuw, en gewoon totaal genegeerd te worden, waarna er pas als je helemaal tot rust bent gekomen weer een beetje leuke dingen gebeuren.

Lekker thuiswerkhondje

Ook vandaag kon Paul weer goed doorwerken met Ronja erbij, op de noodzakelijke plas- en andere pauzes na. Knap voor zo'n jonge puppendame.
Met uitlaten heeft Paul haar weer op de fiets geladen. Lekker makkelijk. Alleen wil ze met Kari nu graag samen oplopen. Dat is natuurlijk niet altijd mogelijk.

Ophalen

Vanavond kwamen Paul en Ronja mij weer ophalen toen ik van de bus kwam aanlopen. Wegwerkzaamheden op die plek geven Ronja een mooie kans om aan haar evenwicht en coördinatie te werken - en zandbergen zijn natuurlijk ook gewoon leuk! Een standbeeld van een neushoorn ontlokte haar ineens een reactie. Die was eng! Door hem van opzij te naderen, durfde Ronja hem uiteindelijk voorzichtig te onderzoeken. Maar het zou me niet verbazen als ze nog niet helemaal klaar is met dat ding.

Stoeien!

Na zo'n dag braaf zijn moet Ronja natuurlijk weer even flink uit haar dak gaan. Dat levert een stoeipartij op tussen haar en Joschka, waar Kari zich op zeker moment ook mee bemoeit. Dat heeft weer prachtige foto's opgeleverd.


 

dag 15 | dag 16 | dag 17 | dag 18 | dag 19 | dag 20 | dag 21


Naar boven Naar beneden Vrijdag 27 juli 2007 - dag 20

Het wakker worden was weer vroeg: 5.45 uur. Koppig als ik ben, besloot ik haar toch weer terug in de bench te stoppen nadat ze alles had gedaan. Paul en ik maakten ons gevat op een herhaling van woensdagochtend. Maar nee, ze heeft 5 minuten wat gepiept en heeft zich verder stil gehouden. Ik kon niet meer slapen, dus om 6.15 uur ben ik toch maar opgestaan, maar ik was erg trots op ons pupje!

Na een paar rustige dagjes terwijl Paul thuis moest werken en ik op kantoor, besloot Paul weer eens uitgebreid met de dame op stap te gaan.

Intratuin

Intratuin is toch wel een ideale plek voor wat puppysocialisatie. In het karretje zittend kan een pup weinig kwaad, ze leert eventueel engere dingen vanaf een veilige hoogte bekijken, mensen zien haar eerder waardoor ze eerder geknuffeld wordt enz. Voor sommige pups is dit knuffelen trouwens niet zo'n zegen - het diertje moet het al een beetje leuk vinden, anders kan het averechts werken. Of je moet er op zo'n moment heel veel lekkers in stoppen als de pup het een beetje aardig toestaat.

Gegroeid

Toen Paul Ronja in het karretje zette, merkte hij ineens hoeveel ze gegroeid is. Ik weeg Ronja af en toe op een personenweegschaal: eerst stap ik er zelf op en dan met Ronja, waarna ik het verschil kan berekenen. Aangezien het ding in kilo's weegt en een kwart kilo'tje meer of minder niet echt duidelijk is, geeft het maar een grove indicatie. Maar ik schat dat ze bijna een kilo is aangekomen. Ik merkte vanmorgen ook dat haar halsbandje toch wel erg strak zat: ik kreeg het maar moeizaam omgeklikt met de 2 vingers doe ik eronder hou om te voorkomen dat ik vacht mee vastklik.

Dierenafdeling

Bij de dierenafdeling van Intratuin hoefde Ronja nu niet meer naar de vissen of de konijnen te blaffen - eerder moest ze daar toch even tegen keffen, wat Paul gelijk heeft afgebroken. Wel moest ze blaffen naar kinderen die er rondrenden: ze wilde zoooo graag meespelen! Haar staartje ging enthousiast op en neer.

Bij de kassa moest Paul weer wachten tot al het kassapersoneel Ronja een vette knuffel gegeven had - en uitkijken dat hij haar weer meekreeg.

Terrasje

Omdat hij trek had in koffie, besloot Paul nog even naar het dorpsplein van Pijnacker te gaan. De auto in de parkeergarage, met de lift naar boven. In de lift moest Ronja even de tenen van een kindje aflikken, wat daar natuurlijk weer de nodige kreetjes aan ontlokte: spannend!

Terrasjes pikken is met deze pup heerlijk: ze heeft rustig met wat blaadjes zitten tutten en is vervolgens lekker gaan liggen. Super relaxed!

Na aankomst thuis heeft Paul er wat eten in gepropt - waarvan hij een gedeelte uit Kari's bek moest terughalen, die heeft inmiddels verleerd dat er uit andersmans voerbak niet wordt gejat. En vervolgens is ze in slaap gestort na een welgevuld ochtendje.


dag 15 | dag 16 | dag 17 | dag 18 | dag 19 | dag 20 | dag 21


Naar boven Naar beneden Zaterdag 28 juli 2007 - dag 21

Vanochtend was het weer 5.45 uur dat Ronja wakker werd. Na het uitlaten nam Paul haar mee naar boven om te gaan douchen - hij had zo'n last van zijn rug, dat hij liever opstond. Kon ik nog even wat verder suffen. Terwijl hij douchte, lag Ronja voor de open deur van de badkamer in de gang lief zichzelf te vermaken met wat kauwbotjes en speeltjes. Toen ik ging douchen werd het wat moeilijker met een open deur: Ronja hoorde beneden allerlei geluiden en gaf een kefje, waarna ik de deur toch maar heb dichtgedaan. Ze vond het niet leuk, maar schikte zich daar prima in.

Rustdagje met drukte in het vooruitzicht

Voor de rest hebben we haar na alle gebeurtenissen gisteren maar een rustdagje gegund. Morgen wordt het ook weer druk: ze gaan allemaal mee op familiebezoek in Limburg. En maandag moet ze naar de dierenarts voor haar laatste puppyprik - als die enting heeft gepakt, hoeven we ook niet meer zo te letten of we haar niet op een standaarduitlaatplek voor honden laten lopen met wandelen.

Training: liggen

Toen ik vanmiddag wat kaas voor mezelf was aan het schaven en er wat stukjes afbrokkelde, heb ik Ronja daarvoor laten liggen. Even later ben ik daarmee verder gegaan met wat er van Kari's worstbeloning van gisteren over was. En kon ik in de tweede helft van de sessie echt een beetje aan het commando 'liggen' werken. Het blijft prachtig om te zien hoe Ronja echt een beetje zoekt naar wat de bedoeling is. Ze probeert uit en denkt echt duidelijk na: waarmee kan ik die klik laten gebeuren?

Training: staan

Om de training niet helemaal uit balans te laten raken, heb ik aansluitend ook het 'staan' getraind, maar wel op een ander plekje. Dat was al moeilijk genoeg. Misschien goed als ik daar de komende paar trainingen een vaste plek voor neem waar ik verder nog niets getraind heb, zodat ze die plek alleen al met het gedrag associeert. Nu 'vang' ik af en toe wel wat en gaat het beter dan eerst, maar ze heeft voor mijn gevoel nog steeds niet door voor welk gedrag ze geklikt wordt.

Konijnenhekjes

Aan het einde van de middag was Ronja, waarschijnlijk vanwege alle energie die ze nog had, zo ondernemend in de tuin, dat we uiteindelijk haar leefgebied hebben beperkt tot het terras. De konijnenhekjes komen uitstekend van pas! Voor zo'n kleine en jonge pup zijn ze in ieder geval prima. Voor een grotere of veel energiekere, vastberadener pup zouden ze niet sterk of stabiel genoeg zijn.

 

Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in Week 2 .
En nu verder met Week 4...

Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's



Overzicht Ronja's dagboek
0-1 maanden




2 maanden
3 maanden
4 maanden
5 maanden
6 maanden
7 maanden
8 maanden
9 maanden
10 maanden
11 maanden
12 maanden
(V) = video     *** = Geen bericht

 



Naar boven

Copyright © 2002-2013, Sandra Hurkmans.
Niets op deze pagina mag op enige wijze worden overgenomen of vermenigvuldigd zonder toestemming van de auteur.
Printen voor eigen gebruik is wèl toegestaan. En een link naar onze website stellen wij natuurlijk op prijs!