 |
Over onsWelkom > Over ons > Ronja > Ronja's dagboek > 4 maanden > 17 weken oud |
|
|
Ronja's dagboek - 17 weken oud (week 9 bij ons)
Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week
Ik merk dat het bijhouden van het dagboek meer moeite gaat kosten. Ook Paul neemt niet meer dagelijks foto's. Wij krijgen het dan ook weer drukker naarmate we meer in het normale stramien terecht komen.
|
|||||||||||||||||||
| Als ik na wat uitslapen op bed nog even met Ronja speel, zie ik ineens een veel voller rijtje ondertanden staan dan ik me van de foto eerder in de week herinner. Het ziet er zelfs een beetje overvol uit. Ik vraag Ronja het speeltje los te laten en probeer rustig haar voortandjes te bekijken. Ze laat het zowaar voor enkele seconden tegelijk toe. Inderdaad: zowel onder als boven komen de twee middelste vaste tandjes door. Wat gaat dat toch snel bij honden! Uiteraard spelen we verder als beloning dat ik mocht kijken. |
 De tandjes rechts zijn van Ronja. De voorste twee tandjes zijn doorgekomen. |
Kari geef ik een lekker lange ronde. Daarna is Ronja aan de beurt, terwijl Paul met Joschka op pad gaat. Met Ronja doe ik een rondje waarbij ik haar op een aantal veilige grasvelden los kan laten. Iedere keer als ik haar roep, komt ze gretig. Zo vroeg is er ook maar weinig afleiding. Maar op een gegeven moment komt ze ook direct als ze achter twee eenden aangaat die met elkaar aan het vechten zijn. KNAPPE PUP!
Het meeste gras is nog niet gemaaid, op één veld na. Gisteravond bedacht ik dat ik het lopen aan de slappe lijn wel veel op stoepen oefen, maar eigenlijk nooit op gras. De meeste gemaaide grasvelden vertrouw ik niet, omdat er meestal wel hondenpoep ligt. Ja, we hebben opruimplicht. Maar pas sinds kort, en hij wordt (nog?) niet gehandhaafd. Dus ga ik met Ronja aan de gang, maar dan zonder riem.
Ik begin naast haar en beloon haar voor naast me zijn. Dan loop ik, Ronja loopt mee, klik/beloon. Ik loop door, Ronja rent door, ik draai me om en loop de andere kant op. Zodra ze me inhaalt, klik/beloon. Ze blijft weer even bij me, klik/beloon. Ze gaat weer sneller dan ik, ik draai me om en loop de andere kant op. Ze haalt me weer in en loopt 1 stap naast me, klik/beloon.
Ik merk dat Ronja vooral één bepaalde kant op de neiging heeft om door te rennen. Blijkbaar is daar iets waar ze graag denkt te willen zijn. Het duurt even, maar uiteindelijk kunnen we ook die kant op lopen terwijl ik haar iedere stap tot iedere 3 stappen klik en beloon. Knap weer van haar!
Dan komen we op een kinderspeelplaats uit. Eigenlijk verboden voor honden, maar ik weet dat Ronja alles gedaan heeft en geen kinderen te zien. Wel een grote speelplek met daaronder rul zand. Feest natuurlijk voor zo'n pup. Ronja gaat 5 minuten lang even heerlijk uit haar dak, staart in die vreemde halve krulstand die honden krijgen als ze de kolder in de kop hebben en dan maar rondjes rennen en sjesen. Prachtig!
Daarna is het alweer tijd om naar huis te gaan. Zonder problemen komt Ronja en laat ze zich weer aanlijnen. Gezellig, en weer een manier om lekkers te verdienen tijdens het netjes lopen, dus heeft ze er ook totaal geen bezwaar tegen.
De rest van de ochtend is Ronja aardig rustig. Vermoedelijk zijn die trainingsspelletjes best vermoeiend voor haar. Nu ligt ze weer in Humphreys oud mandje - ze past er amper in/op (hij heeft een heel zachte verhoogde ring eromheen), maar ze ligt er de laatste paar dagen steeds vaker. Spetsen liggen graag op een zachte ondergrond, merk ik. Ze liggen er alleen nooit lang, omdat zacht meestal ook (te) warm voor ze is.
Op de foto's is het steeds vaker te zien: een in de lucht hangende Ronja. Ze is er een paar weken geleden mee begonnen, maar haar vaardigheden in die richting groeien. Als ze omhoogspringt, bijvoorbeeld naar mijn gezicht als ik voorovergebukt sta, komt ze steeds hoger. Ik ben niet zo blij met het gedrag, maar ze is zo snel dat ik niet helemaal weet wat ik ertegen moet doen. Vooroverbuigen moet ik toch wel vaker. Nu heeft ze een aardige rem voor in het gezicht happen, maar toch...
Maar ook springt ze steeds makkelijker op Joschka's stoel. Het kost haar nu zelfs geen enkele moeite meer. Joschka kijkt soms wat verbijsterd als hij een lege stoel opstapt en die stoel tegen de tijd dat hij zich omdraait om te gaan liggen al medebezet blijkt door dat kleine puppymonster.
Met haar voer heb ik weer verder getraind aan het staan. Zowaar meende ik een glimpje op te vangen van gaan staan. Maar het kan net zo goed dat ik het me verbeeld heb. Het blijven staan doet ze net als vorige keer erg goed.
Ook oefen ik een klik of 5 voor de 'down', aangezien ik de indruk had dat die wat in de vergeethoek raakt. Bij Ronja, maar ook bij mij om te blijven oefenen.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Maandag 3 september 2007 
5.33 uur. Gelukkig stopt ze ook direct weer na 2 knerpjes. En is ze stil tot 6 uur.
Ik laat Kari en Ronja weer samen uit met de ochtendwandeling. Het kost ons deze keer wat meer moeite dan eerder. Nu hebben ze blijkbaar pas een schaapskudde over een deel van de route laten lopen - door de bebouwde kom van het dorp. Met achterlating van allerlei overheerlijke keutels. Maar toch netjes, zoals het koppeltje zich er doorheen slaat.
Na het ontbijt komt het moment om Ronja in de bench vast te zetten. We laten haar nog even in de tuin om te kijken of ze wil poepen. Dat heeft ze vanochtend niet gedaan, terwijl ze dat normaal gesproken al doet als ik haar uit de bench haal. En ook nu doet ze het weer niet. Tja, jammer dan, ze heeft volop kans gehad, ook tijdens de ochtendwandeling. Ze gaat zonder problemen de bench in. En voor ons vertrek geeft ze geen kik.
Als we thuiskomen, is het erg stil. Maar als Paul de voordeur open doet, barst wel een hoog geknerp uit de bench los, met een achtergrondkoor van de lagere blaffen van Kari en Joschka. Ronja is duidelijk heel hyper als Paul haar uit de bench laat. Haar hoge blafjes klinken gewoon verwijtend.
Gezien haar gemoedstoestand, vermoed ik dat ze wel degelijk heeft zitten blaffen. We zullen het wel aan de buurvrouw vragen als we haar zien.
Rugzak: nog steeds enthousiast Ik ga met Kari en Ronja samen op stap. Voor Ronja pak ik de rugzak. Die moet ik echt hoog wegzetten, anders springt ze erin zonder tuigje. En dat kan echt niet voor de veiligheid, want als ze iets leuks op straat ziet, hangt ze met tuigje om vaak al met haar voorpootjes buitenboord.
Ze loopt gezellig met Kari op en komt keurig als ik haar roep. Als ik haar een 'zit' vraag, is dat toch even andere koek. De ene keer doet ze het probleemloos, maar de andere keer... Als ik het eens twee keer achter elkaar vraag, krijg ik een blik... Ze ziet volgens mij nog niet helemaal het voordeel in van naar mij luisteren. Ik pak haar halsband en laat haar in ieder geval merken dat we niet verder wandelen als zij alleen blijft staan.
Na Kari en Ronja laat ik Joschka uit (Paul moest direct weer terug naar kantoor). Ronja laat ik los met Kari. Als ik terug kom, zie ik een eindje groene draad liggen. Van de trui die ik aan het breien ben. Ik bekijk de schade. Die is er niet. Ze heeft alleen het bolletje, een klein restje, helemaal uitgerold. Toch moet ze op de bank zijn gesprongen om het te pakken. Dat doet ze niet als we thuis zijn, maar ze springt wel met alle gemak op Joschka's stoel.
Met Ronja's middagmaaltje begin ik de trainingssessie met het zitten, dat zo moeizaam ging. Als dat soepel gaat, doe ik het liggen. Als dat goed gaat, ga ik over naar het staan. Dat gaat duidelijk soepeler dan gisteren. Ze is er echt makkelijker in te krijgen en een heel enkel keertje lijkt ze het bijna zelf te doen.
Als laatste doe ik nog een keer om de beurt het zitten en het liggen. Door zo aan alle drie de oefeningen te werken, hou ik ze een beetje in evenwicht. Maar ik moet natuurlijk ook uitkijken voor verwarring...
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Dinsdag 4 september 2007 Ronja is vandaag 4 maanden!
En op die verjaardag maakt ze om 4.00 uur een kleine valse start. Gelukkig houdt ze na een paar kefjes op en kan ik om 6.00 uur gewoon een stille pup uit de bench halen.
Na de wandelingen krijgt Ronja weer haar training met haar middagmaaltje. Deze keer begin ik met het staan. Beslist neemt Ronja deze positie makkelijker in. En één keer houdt ze hem zelfs 8 tellen vol, opgebouwd met de 300 Peck-methode.
Het zitten gaat erg goed. Ik heb de indruk dat Ronja echt baat heeft gehad bij de extra aandacht die ik aan deze oefening besteed.
Het liggen gaat weer prima. Ik ga nu systematischer wat duur opbouwen bij deze oefening.
Vanavond geef ik weer les bij de KC Delft. Vanmiddag moet ik dus lessen voorbereiden. Ronja ligt een flinke tijd bij mij te slapen. Een tijdje later spelen we ook even flink met een witte sportsok met knoop. Dit was altijd het eeuwig favoriete speeltje van mijn Maltezer, waarmee hij tegelijk een fixatie op witte voorwerpen ontwikkelde. In ieder geval is het een makkelijk, klein en goedkoop speeltje waar veel honden gek op zijn. We sjorren lekker, dan vraag ik los, gooi ik het speeltje weg. Om verder te gaan, wil ik graag dat Ronja het speeltje in mijn hand legt. De coördinatie is er nog niet helemaal, of misschien begrijpt ze de bedoeling ook nog niet helemaal. Maar het lukt haar toch wel degelijk. Als Ronja het min of meer in mijn hand duwt, beginnen we weer van voren af aan. Al sjorrende zie ik een gaatje waar eerst een minitandje zat. En ik zie onder voor dat de tanden waarvan ik eerder al had gezien dat ze door waren, weer verder door zijn gekomen. Van een erg leeg bekkie wordt het daar nu ineens een overvol bekkie. Ook de sok draagt de sporen van het spelen: kleine bloedvlekjes...
Als ik terugkom van de club - waar ik na mijn uurtje lesgeven heerlijk met Kari heb getraind voor dogdance - laten Paul en ik Ronja en Joschka uit. Kari heeft bij de club al gelopen. Op het grasveld aan het eind van de straat komen we Goa tegen, de Kooikerpup. Dat is een tijdje geleden! Die twee hebben 10 minuten heerlijk samen gespeeld - het is een erg rustige straat, dus durfden we ze wel los te laten. Die zullen in ieder geval prima slapen!
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Woensdag 5 september 2007 6.10 uur. Ik word wakker van het gebabbel op mijn wekkerradio. Als ik beneden kom, begint Ronja pas te blaffen als ik de kamerdeur open doe. Die lag dus nog te slapen. Buiten rekt ze zich nog 4 keer uit.
Bij het uitlaten pak ik het weer op waar ik gisteren gebleven was. Ik beloon iedere keer als één van beide honden naast me loopt, of allebei. Dat houdt in: heel veel voertjes. Want ze doen het geweldig!!! Wat een plezier om mee te lopen zo: prettig, en vooral ook heel erg schattig. Als we een hond tegenkomen, willen ze er allebei graag heen. "Spetsen!" Alleen Kari reageert. Die krijgt dus een beloning. Ronja op het moment dat het voertje erin gaat. Tsja! Maar als ze even haar aandacht bij mij houdt, krijgt ze alsnog wat. Dat is wat ik wil natuurlijk. Binnen de kortste keren heb ik 2 Spetsen met veel aandacht voor mij. Als de hond bij ons is, mogen ze hem of haar van mij begroeten. De derde hond die we tegenkomen, krijgt geen enkele belangstelling van het tweetal: kom op, er zijn voertjes te verdienen! I love clicker training!!!
Een enorm verschil met hoe ik gisteren ons uitlaatrondje begon. Gewoon mijn eigen houding en gedrag veranderen, en ik heb twee hondjes die enthousiast op mij letten.
Vandaag heeft ze niet in de bench gezeten: Paul verwachtte naar kantoor te moeten om een nieuwe werklaptop op te halen. De vorige is maandag spontaan gecrasht en hij hannest nu op een leenlaptop. Helaas, geen bericht. Hopelijk komt er morgen schot in de zaak, want Ronja moet dat in de bench zitten toch wat vaster in haar systeem krijgen dan alleen de twee dagen dat het echt moet. Het moet voor haar een vaste routine worden.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Donderdag 6 september 2007 Rond 5.00 uur een piep. Daarna heb ik haar er na de wekker uitgehaald.
Aangezien Paul en ik allebei de hele dag hebben gewerkt, hebben we voor vandaag verder even niets te melden.
Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 16e levensweek.
En nu verder met haar 18e week.
Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's
|
Overzicht Ronja's dagboek |
|||
|
0-1 maanden
2 maanden
3 maanden
|
4 maanden
5 maanden
6 maanden
|
7 maanden
8 maanden
9 maanden
|
10 maanden
11 maanden
12 maanden
|
|
(V) = video  *** = Geen bericht |
|||
Paul wil vanochtend boodschappen doen. Na het ontbijt van de honden zetten we haar na een rondje tuin (niets) direct in de bench, waarna Paul mij wegbrengt en aansluitend boodschappen gaat doen. Als hij terugkomt, is alles stil. Hij komt de buurvrouw tegen en vraagt nog of zij Ronja heeft gehoord. Nee hoor, ze heeft haar zelfs nog nooit echt gehoord. Heerlijk zo'n buurvrouw! En knappe puppy natuurlijk! 
Een van de oefeningen die we nog niet hebben voor het halen van Level 1, is het hierkomen. Vanmiddag komen Paul en ik er eindelijk weer eens aan toe. Het is direct heel duidelijk dat Ronja meer gewend is om naar mij te komen dan naar Paul. En even later ook dat ik ook nog eens de betere beloningen heb. Joschka's brokken, die Ronja erg lekker vindt, kunnen toch echt niet op tegen een mengsel van kleingeknipt commercieel hondenlekkers. Als ze al bij Paul komt, heeft ze na het eten van het lekkers zoveel haast om weer bij mij te komen, dat ik niet eens de kans heb om haar te roepen. 
Uiteindelijk ga ik na een langere periode met hooguit wat heel zacht piepen toch maar naar beneden. Als ze me op de trap hoort, begint ze weer te krijsen. Ik ga toch maar naar binnen, begroet uitgebreid de andere honden en vraag hen uiteindelijk om kalmte. Zelf installeer ik me rustig op de bank en probeer door het gekrijs heen nog wat na te dommelen. Uiteindelijk is ze langer stil. Ik kom overeind. KRIJS. Ik zak weer achterover. Na nog een paar herhalingen pluk ik haar, inmiddels in niet al te vriendelijke stemming, niet al te zachtzinnig uit de bench en zet haar in de tuin. 
Waar zo'n vreselijk lastig puppenmonster Kari staat op te wachten
Dus hou ik haar maar even tegen
