Ronja's dagboek - 18 weken oud (week 10 bij ons)
Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week
Vrijdag 7 september 2007
Na vijven wekt Paul mij dat hij Ronja eruit haalt. Hij moet naar het toilet en wil het initiatief in eigen hand houden.
Uitlaten
Bij het uitlaten laat ik de Spetsen nu 's ochtends standaard samen uit. In het weekend zal ik Kari vaker extra aandacht willen geven en met hem willen trainen.
Vanochtend gaat het in ieder geval weer prima met het tweetal. Even merk ik dat ik weer verval in 'nee' en 'terug'. Dan ga ik weer over tot het belonen van wie wèl naast me loopt. Als ze allebei voor me lopen, roep ik ze met een vrolijk 'Spetsen!' terug.
'Spetsen!'
Die kreet is inmiddels zo ingeconditioneerd, dat ik ze er gisteren zelfs mee bij de voordeur vandaan kreeg toen Paul met Joschka thuiskwam. Normaal is dat een prachtig Spetsenbemoeimoment. Door de luidruchtigheid die daarmee gepaard gaat, voorkom ik dat liever. En nu kon ik ze er dus uit terugroepen.
Iedere keer blijkt me eigenlijk weer: als je iets maar goed genoeg aanleert, dat de hond weet wat je bedoelt en je het reageren erop maar leuk genoeg maakt, dan doen ze het graag voor je.
Rondje Balij
's Middags laat ik ze weer samen uit. Ik heb geen fut om Kari te trainen. Wel neem ik de balwerpstok mee. Deze keer laat ik Ronja mee heen lopen. Halvege het rondje zet ik haar in de rugzak - nou ja, ze duikt er gewoon zelf in - om haar vanaf het laatste stuk weer mee naar huis te laten lopen. Ik moet niet overdrijven, want ze is vlak daarvoor al meegeweest naar het dorp.
Kari laat ik op open stukken veld af en toe achter de bal aanrennen. Ronja sprint er natuurlijk direct achteraan. Op de heenweg houdt ze hem totaal niet bij. Maar dan wacht ze hem toch gewoon halverwege op? Als hij haar weet te ontwijken, mikt ze op zijn achterpoten op het moment hij afremt. Klein ettertje
Na twee keer pak ik haar even vast als ik gooi tot Kari terugkomt. Deels doe ik dit voor haar om te doseren, deels zodat Kari even zonder storingen kan rennen.
|
Ronja rent bijna haar rugzak in. |
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Zaterdag 8 september 2007
Rond 6.30 uur begint Ronja te piepen. Toch nog wat uit kunnen slapen.
Uitlaadrondje samen met Kari
Voor het uitlaten heb ik de fiets gepakt, Ronja ingeladen en Kari meegenomen. Even een lekker lange ronde voor Ka'tje, en een paar keer een korter stukje lopen voor Ronja. Een paar keer tussendoor roep ik Ronja of 'Spetsen!'. Ronja reageert scherper op die laatste kreet dan Kari. OK, dan hij geen beloning... Een volgende keer komt ook hij aangesprint.
Bench: goed gedaan
Na het ontbijt gaat Paul naar het dorp. Ik zet Ronja in de bench. Ze zit of ligt een beetje de kamer in te kijken. Op een gegeven moment zakken haar oogjes wel dicht. Als Paul thuis komt, begint Ronja natuurlijk te piepen, maar eigenlijk niets heftigs. Geen wonder ook dat ze piept, de andere twee gaan Paul begroeten en het duurt even voor alles weer gesettled is. En dan is ook Ronja weer stil. Nog ruim een half uur zit ze weer rustig wat de kamer in te turen, waarna ik haar eruit laat en haar probeer te laten plassen. "Wat is dat baas?" Nou ja, in ieder geval heeft ze zich in de bench werkelijk keurig gedragen!
Rondje Balij met Kari èn Paul
En dat betekent weer foto's. Ondanks het sombere weer, zitten er erg leuke tussen. Ronja heeft een ontmoeting met een jonge reu. Samen rauschen ze wat af. Kari heeft het er een klein beetje moeilijk mee en moet er af en toe, met kunststof fles in de bek, gromblaffende tussenspringen. Toch gaat hij tussendoor ook gewoon zijn eigen gangetje - nog altijd met fles in de bek - en kunnen Ronja en de jonge hond lekker spelen.
|
 |
Training met middagmaal: zitten, liggen en staan
Ik begin met het 'down', aangezien ik eerder deze week merkte dat die weer een beetje 'slijt'. Binnen een paar kliks is die weer opgefrist en kan ik weer verder met het opbouwen van duur.
Dan ga ik over op het zitten. Die zit er vandaag duidelijk helemaal goed in. Het zou me niet verbazen als Paul haar beneden hoort gaan zitten!
Het staan is vervolgens weer behoorlijk verwaterd. Ik moet dus weer wat evenwicht die kant op herstellen. Volgende keer weer verder.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Zondag 9 september 2007
Wedstrijddag!!!
5.00 uur wek ik Ronja. Vandaag gaan we naar KC Scheldezoom voor een behendigheidswedstrijd met Kari. De reistijd valt mee, ongeveer 1 uur, zeker op zondagochtend, maar ik sta liever wat vroeger op zodat ik rustig aan kan doen, dan dat ik later opsta en moet haasten en stressen.
Ik haal Ronja beneden op ze blaf pas als ik de kamer binnenkom, dus ze was echt nog niet wakker. Na haar buiten te hebben laten plassen (poepen hoefde ze niet), zet ik haar bij Paul op bed waarna ik ga douchen. Daarna ga ik met de Spetsen op pad.
 Terwijl ik de laatste voorbereidingen tref en het ontbijt klaarzet, laadt Paul alle spullen in de auto. Wat sleep je toch een troep mee naar zo'n wedstrijd. Direct na het ontbijt laat Paul Joschka nog even plassen. Hij blijft thuis. Zo'n dag is voor hem inmiddels veel te vermoeiend. Maar hij wordt ergens halverwege de dag uitgelaten door Evelien, een vriendin die een uitlaatservice heeft (Joschka vertrouwen we niet veel mensen toe). En dan gaan we op pad met Ronja en Kari. Voor Ronja is dit weer een mooie socialisatiegelegenheid.
Wedstrijd...dag...?
Aangekomen bij het terrein is het verdacht stil. Oei! Verkeerde club? Nee, dat kan niet, gisteren nog gekeken of ik ingeschreven was en het was echt bij deze club. Verkeerd tijdstip? Nee, behendigheidswedstrijden beginnen in het weekend altijd zo vroeg. Blijft over verkeerde dag. Kuch. Ik was er vast van overtuigd dat het vandaag was. Nou, dat is het in ieder geval overduidelijk niet.
We rijden even door en laten de honden een eindje verderop even uit. Met dat langzaam rijden en keren wordt Kari direct alert: hij denkt dat we aangekomen zijn. Enne... gelijk heeft hij dan normaal gesproken ook. Deze keer, kuch, niet.
Na het uitlaten is het langzaamaan een tijd dat ik Evelien durf te bellen om door te geven dat ze Joschka niet hoeft uit te laten. Zij moet lachen, maar niet eens zo hard. Zoiets zou haar misschien ook wel kunnen overkomen. Ze zoekt heel lief gelijk de wedstrijdgegevens op. De wedstrijd was dus gisteren. Verdorie, en ik had er zo enorm zin in! Het zou ook onze laatste wedstrijd dit jaar zijn geweest. Zucht, het is niet anders. Paul is er gelukkig vrij stoïcijns onder - nou ja, hij moet er zelfs aardig om lachen.
Ik wat minder. Ik had echt zin in die wedstrijd. En voel me natuurlijk volstrekt belachelijk over deze blunder.
Funtraining
 Aan het begin van de middag heb ik zin om met Ronja wat 'onzintraining' te doen. Helemaal onzin is het niet, de oefening die ik ga doen is onderdeel van Level 2 van Sue Ailsby's trainingssysteem: om een voorwerp (in dit geval een pot) heen lopen. Het is één mogelijke manier om een hond te leren afstand van je te nemen, iets dat in allerlei sporten op allerlei manieren terugkomt: terug plaats en vak sturen bij gehoorzaamheid, vooruit over hindernissen sturen bij behendigheid, afstand nemen en houden bij dogdance.
Ik zet de pot neer en klik Ronja's eerste beste belangstelling voor de pot en plaats het voertje zo dat ze rechtsom de pot terugkomt, klik en weer plaats ik het voertje zo dat ze rechtsom de pot terugkomt. Steeds plaats ik het voertje na de klik strategisch, op een plek waardoor ze zoveel mogelijk kans heeft om de oefening goed uit te voeren, maar de oefening tegelijkertijd steeds ietsje moeilijker wordt, ze steeds ietsje verder om de pot heen moet. Ik moet wel geregeld heen en weer tussen moeilijker en makkelijker. Na het trainen van veel stationaire oefeningen de laatste tijd (zitten, liggen, staan) is dit voor haar ineens een dynamische oefening, waarbij ze voor beweging geklikt wordt. Dat vindt ze nog wat moeilijk. De ene keer gaat ze inderdaad om de pot heen, de andere keer biedt ze liggen of zitten aan. De ene keer help ik haar daaruit met een handgebaar of lichaamstaal. De andere keer laat ik het haar zelf uitdenken, waarbij dat haar meestal ook goed lukt.
In ieder geval vind ik het heerlijk weer eens zo'n 20 tot 30 lekkertjes iets nieuws te hebben getraind. En Ronja heeft met de geboden beloningen erbij ook erg weinig bezwaar.
Kari: wandelen en trainen
's Middags ben ik met Kari alleen gaan lopen, zodat ik lekker kon trainen en in alle rust, zonder pups vast te hoeven houden, balletjes voor hem kon gooien met de werpstok. Ook dat combineer ik met trainen. Om een sprint achter de bal aan te verdienen, moet hij steeds een of meerdere oefeningen doen. In de Balij heb ik ook een paar keer een speeltje voor hem verstopt tussen de bomen. Als ik bij hem terugkom, mag hij vrij gaan zoeken. Sporen nauw volgen doet hij niet, maar hij komt altijd behoorlijk vlot met het speeltje terug.
Rondje Ronja
Aansluitend ben ik met Ronja gaan wandelen, voornamelijk over grasvelden in de buurt. Deze zijn ingesloten door flats en een brede sloot, zodat dat een mooie omgeving is om haar los te laten en daarbij een beetje met haar te trainen. |
Kari heb ik geleerd om tegen mij of iets anders op te staan, zodat ik zijn riem kan afdoen of aandoen. Soms neemt hij 'tegenop staan' wat ruim.
 |
Eerst komen we een paar jochies van rond een jaar of 8 tegen. Ze vinden Ronja fascinerend - ook al omdat ze nìet achter de tennisbal aangaat die een van hen gooit. Maar als eentje wegrent en Ronja erachteraan gaat ( L ) - tja, dan is het toch wel eng. Toch komt hij al snel weer terug om meer vragen te stellen en zich verder te bemoeien. En te vragen waarom ik haar niet weer loslaat. Nou, omdat jij het niet leuk vindt als ze achter je aanrent. Nee, dat moest ze ook niet doen. Ik heb uitgelegd dat hij dan stil moet staan, en niet verder moet rennen. OK, maar waarom brengt ze zijn tennisbal niet terug, zoals Kari dat doet? Omdat ze dat nog moet leren. In zijn blik is verwondering te lezen. Weet een hond dat niet vanzelf? Of misschien is het verwondering dat je dat een hond kunt leren...
Ronja vindt het allemaal even mooi en gezellig, zonder overmatig druk te doen. Als de mannetjes van lieverlee de andere kant op gaan, kan ik even later op een mooi gladgemaaid grasveld wat met Ronja trainen.
Training op grasveld
Ik vraag een 'down' en krijg een indrukwekkende neerplof. De volgende is langzaam. Hé, jammer, ik loop een paar stappen door. Ronja loopt mee met een hoofd van "ja maar hé!". De volgende 'down' is weer een neerploffer. Geweldig hondje! We gaan verder. De ene 'down' is vlotter dan de andere, en soms loop ik weer door als Ronja er te lang over doet. In totaal hooguit 3 keer.
Even later ga ik werken aan duur. Één tel blijven liggen, klik/beloon. Als ze blijft liggen, tel ik verder: 2 tellen, klik/beloon, 3 tellen, klik/beloon, enz. Als ze overeind komt, vraag ik opnieuw om een 'down', doe even een stapje terug wat betreft het aantal tellen of blijf minimaal op hetzelfde aantal tellen zitten. Als het Ronja lukt om 8 tellen te blijven liggen, ga ik voorzichtig een stapje opzij doen. Eerst alleen de buitenste voet wegzetten en weer terug. Dan mijn gewicht van de binnenste voet halen. Beetje optillen. Half stapje weg doen. Heel stapje weg doen. Dan in dezelfde fases naar voren stappen.
Als ik ineens om een 'zit' vraag, krijg ik hem ook direct. Wow, knappe pup. In de herhalingen daarna gaat ze wel af en toe de fout in door te gaan liggen. Ik profiteer ervan door haar vanuit liggen naar zitten te lokken. Na een aantal goeie herhalingen, ga ik over op 'staan'.
Eerst kijken of ik de positie krijg. Ja hoor, de sessie van gisteren is goed blijven hangen. Dan ga ik er heel voorzichtig en zachtjes 'staan' bij zetten. Eén keer gaat het mis en gaat ze zitten. Voor de rest lijkt ze het staan echt weer goed door te hebben.
Als ik verder wandel, loopt Ronja als een volleerde, volwassen hond met me mee. Oh, wat moet je met zo'n geweldige pup. Ik ben zo ongelooflijk trots op haar prestaties vandaag!
En dat moet ik goed in gedachten houden als ze morgen tijdens de eerste les van de cursus alleen maar oog heeft voor de andere honden.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Maandag 10 september 2007
5.30 uur. En ze blijft piepen. Na zessen haal ik haar uit de bench. Ze doet onder meer een grooooote plas, dus dat zal haar wel dwars hebben gezeten.
Op tijd op pad
Paul heeft vandaag vrij genomen. Deels was het bedoeld om even bij te komen van de wedstrijd gisteren - kuch, achteraf bezien niet nodig. Het komt wel erg mooi uit, omdat Ronja's puppycursus aardig vroeg begint, in zoverre dat we langs de route behoorlijk last kunnen hebben van files. Nu kunnen we lekker vroeg eten en ruim op tijd op pad.
Gehoorzaamheidscursus
De files vallen mee, zodat we ruim op tijd zijn. Natuurlijk trekt Ronja naar andere honden toe. Maar als ik ga zitten en ze merkt dat ze geen succes heeft met haar trekken, is de riem steeds vaker slap. Daar beloon ik haar dan voor. Twee Chihuahua's die nogal blaffen, maken toch een beetje indruk op haar. Later blijken ze in onze les te zitten, hoewel ze allebei ongeveer een jaar zijn. De honden worden bij deze vereniging meer op niveau dan perse op leeftijd bij elkaar gezet. De meesten zijn kleine honden: een erg kleine Jack Russel van ook een jaar, een Shih Tzu, een jonge Kooikerpup. Maar ook een Beagle van zo'n 9 maanden en een (rustige!!!) Labrador van bijna 2 jaar.
Eerste les
We zitten allemaal in een cirkel op stoelen. In het begin wil Ronja natuurlijk naar de andere honden, maar als haar dat niet lukt, kiest zeer steeds vaker en langer voor om maar gewoon bij me te blijven zitten. Netjes, aangezien ik haar nog geen voertjes of wat dan ook heb gegeven. Uiteraard krijgen we eerst behoorlijk lang uitleg over basiszaken als beloningen, hoe om te gaan met je blaffende hond (even buiten de groep gaan staan tot hij stil is, dan weer terug), hoe je je hond moet lokken, enz. Dat hoort erbij in een basiscursus.
Verdienen
Bij dat lokken begint het voor Ronja eindelijk wat leuker te worden. Dan lokken in de zit en de af. Tijdens het verhaal ploft Ronja herhaaldelijk in de af in de hoop lekkers te verdienen.
Dan doen we de oefening naamherkenning, waarbij je de naam van je hond zegt en vanaf je neus het voertje in de mond van de hond stopt, zodat de hond je aankijkt. In ieder geval weer een gelegenheid voor Ronja om makkelijk te verdienen. Hoewel, makkelijk? De Beagle en de Kooikerpup zitten om beurten aan haar te snuffelen. Ronja negeert ze een aantal keer volledig uit zichzelf: ze kijkt even naar ze om en kijkt dan weer terug naar mij. Ja, klik/beloon! Knappe meid! Dan durf ik ook haar naam te gebruiken om haar aandacht terug te halen als ze niet uit zichzelf terugkijkt naar mij. En ze kijkt direct naar mij om!
Mijn geweldige, stille Spetsje
Na de les sta ik nog even na te genieten van mijn geweldige Spetsje. Naast alle aandacht voor mij, heeft ze tijdens de hele les misschien drie blafjes gegeven. De Chihuahua's en de Beagle moesten geregeld even de groep uit om tot bedaren te komen - het was soms zo rumoerig dat de instructeur moeilijk te verstaan was. Mijn Spetsje niet. Mijn geweldige, stille Spetsje!
Komende week
De komende week gaan we verder werken aan zitten, liggen (en staan om het evenwicht te bewaren), en extra oefenen op oogcontact en misschien kin in hand, een vooroefening voor het gebit tonen.
Na de les is Ronja doodmoe. En heeft ze dorst. Volgende week een waterbakje meenemen.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Dinsdag 11 september 2007
6.26 uur - Ronja wekt me met haar gekef. Oei, de wekkerradio stond op een veel te zacht geluid en naast de zender. Hoe is dat gebeurd? Nou ja, in ieder geval maar snel opstaan. Hopelijk wordt Ronja niet al te hard beloond voor haar gekef dat ik haar direct uit de bench haal.
Terugblik
Bij mijn voorbereidingen voor de dag merk ik dat ik nog helemaal met mijn hoofd bij gisteravond ben, en nog steeds ongelooflijk trots op Ronja.
Als ik terugkijk op onze vorderingen op trainingsgebied, valt me op dat training bij puppy's een soort sneeuwbal is. Je begint met heel kleine dingetjes, heel kleine stapjes. In het begin lijkt het of je nauwelijks opschiet. Maar stapje voor stapje zie je vorderingen. Als ik kijk waar we nu staan, hebben we een heel mooi basisje bij Ronja. En ik merk dat de vorderingen sneller gaan.
Het gaat echt nog niet op de snelheid die Kari soms heeft - eng snel - maar die komt er beslist aan. |
Ronja 1e week bij ons |
Ochtendwandel en plassen
De Spetsjes gedragen zich weer keurig tijdens hun uitlaatrondje. Daarna is het ontbijten en dan nog heel even plassen - wat Ronja nu ècht door heeft. Ze loopt wat rond met haar neus aan de grond, wat ik noem 'op zoek naar inspiratie' om ergens een plasje te doen. Soms perst ze er uiteindelijk een heel kleintje uit. Juist dat is voor mij het teken dat ze dit echt snapt.
Bench
Daarna gaat ze in de bench, weer voor een 'eggie': een hele ochtend alleen tot ongeveer half twee, terwijl Paul en ik allebei naar ons werk zijn. Twee keer komt Ronja aan als ik haar naar haar 'mand' stuur, en draait zo'n meter van tevoren af. Als ik mijn hand in de bench doe terwijl ik 'in je mand' zeg, gaat ze alsnog. Knappe pup! Ik geef haar de nodige voertjes. Als we de deur uit lopen, is ze stil.
Toch wel moeilijk geweest
En als we 's middags thuis komen ook. Zodra ze ons hoort begint ze wel op een opgefokt toontje te kermblaffen. Ik blijf staan en vertel haar heel rustig, maar ook heel duidelijk dat dit niks oplevert. Met moeite gaat ze zitten en houdt ze haar mond (knappe pup), maar als ik een stap dichterbij kom, gaat ze weer piepen en hard wiebelen. Nog een keer vertellen helpt haar hier overheen.
Ik laat haar uit de bench en begeleid haar naar de achtertuin. Eerst moet ze nog even hoog blaffend tegen me opspringen. Eerst geef ik haar aandacht, maar dan ga ik rechtop staan, terwijl ik haar met een kalme stem toespreek. Ze kalmeert snel, al springt ze wel weer op als ik me buk. Ik kom weer overeind. Binnen de kortste keren komt ze behoorlijk tot rust en kan ze een plasje doen.
Die zes uur lijken wel wat lang voor Ronja, ondanks dat we de dagen dat Paul thuis is en in het weekend het ritme van 's ochtends in de bench voortzetten. Ze zal er toch aan moeten wennen.
Leuke ontmoeting tijdens middagrondje
De middagwandeling heb ik Kari en Ronja weer gecombineerd. Ronja past nog steeds in de rugzak. Gelukkig, want ze is nog steeds niet toe aan een volle ronde.
Na de geestelijke inspanningen gisteravond tijdens de cursus, heeft Ronja vanmiddag eerder een hoop fysieke inspanningen mogen leveren. Eerst heb ik voor Kari balletjes gegooid met de werpstok. Ronja rende Kari natuurlijk achterna, heen en terug. Kari deelde de nodige schouder- en heupzwaaien uit om haar bij zijn bal vandaan te houden. Dat weerhield Ronja er niet van om verder met hem op te rennen. Tegen het eind van haar deel van de wandeling kwamen we Pippi weer tegen, een Jack Russelteefje dat andere honden in eerste instantie even eng vindt. Ook bij Kari en Ronja was ze eerste weer wat aarzelend, maar binnen de kortste keren rausjten zij en Ronja op en neer onder de bomen, over het pad, door de - gelukkig vrij stevige - modder heen. Kari stond van frustratie te graven en te schoppen. Zoveel drukte en hij kon er niets tegen doen. Nou ja, liever dit gedrag dan dat hij gaat blaffen.
Trainen: oogcontact en staan
Door de les van gisteravond, wil ik even wat extra moeite in oogcontact steken. Ik hou mijn hand met lekkers opzij van me, zodat ik duidelijk kan zien of Ronja naar mijn hand of naar mijn gezicht kijkt. Ergens is er de laatste tijd iets in deze richting doorgedrongen, want voor het eerst krijg ik duidelijk, aanhoudend (nou ja, maar dan een oogflits) oogcontact. Met 300 Peck kom ik tot maximaal 4 tellen (veel korter dan seconden). Deze zal ik heel rustig moeten opbouwen. Maar ho eens even, dit is de eerste keer dat ze me zo duidelijk oogcontact geeft, dus heb ik echt niets te zeuren.
Het staan gaat weer goed, na een paar goeie herhalingen koppel ik er weer voorzichtig en vooral zachtjes het commando aan vast.
Na het trainen ga ik mijn lessen voor vanavond voorbereiden. Als ik na een tijdje opzij kijk, ligt Ronja languit op het hondenkussen. Heerlijk, van die honden die zich bij niets doen kunnen neerleggen.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Woensdag en donderdag
Geen berichten.
Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 17e levensweek.
En nu verder met haar 19e week.
Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's
|
Overzicht Ronja's dagboek |
|
0-1 maanden
2 maanden
3 maanden
|
4 maanden
5 maanden
6 maanden
|
7 maanden
8 maanden
9 maanden
|
10 maanden
11 maanden
12 maanden
|
(V) = video  *** = Geen bericht |
|
