Ronja's dagboek - 20 weken oud (week 12 bij ons)
Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week
Vrijdag 21 september 2007
 Ochtendrituelen
Vanochtend weer een normaal ontwaak. Tijdens de wandeling is Ronja op zeker moment weer eventjes dwarrelig, maar ze zijn allebei een stuk stabieler dan gisterochtend. Na het eten gaat Ronja weer in de bench. Ze mag eruit als Paul terug is van boodschappen doen.
Intratuin: nog steeds belangstelling
Als ik 's middags thuiskom, gaan we aansluitend naar Intratuin voor wat gedroogde ingewanden: pensstaafjes, gedroogde runderlong, pezen, gedroogd runderspiervlees, enzovoorts, zodat ik weer droge mix kan knippen. Misschien omdat Ronja weer in het karretje zit, valt op dat veel mensen haar nog steeds erg leuk vinden. Het is niet meer die accute, totale vertedering die ze als jonge pup bij bijna iedereen teweegbracht, maar ze krijgt nog de nodige aandacht. En ze geniet er met volle teugen van.
Rondje Ronja
Na het uitje Intratuin en aansluitend een rondje Balij met Kari, waarbij ik hem lekker achter de bal aan laat sprinten, is Ronja aan de beurt voor een uitlaatronde. Ik ga via de grasvelden bij de flats, waar het redelijk kort gemaaid is en Ronja behoorlijk veilig los kan lopen.
Speltrainingsspel
Eerst speel ik wat met een sjorspeeltje: sjorren, weggooien, kijken hoe ze het terugbrengt - ze legt het bijna iedere keer in mijn hand! - "los" en weer verder, steeds met kleine variaties. Ze laat keurig los op commando, waarvoor ik haar soms beloon met iets lekkers, soms met meteen verder spelen. Wat ik beslist beloon met lekkers, zijn die keren dat ze het speeltje in mijn hand legt.
Training: zitten, wachten en komen met afleiding
Een eindje verderop oefen ik de zit-wacht en de af-wacht ook ongeveer 10 keer ieder. Op zeker moment ruikt ze iets. Ze komt niet direct als ik haar roep, maar als ik wegren, zet ze er wel de sokken in mijn kant op. Knappe meid! Zeker als ik zie wat haar aandacht heeft getrokken, vind ik haar extra knap: twee hompen brood, waarschijnlijk neergegooid voor de eenden. Als ze er aan één snuffelt, roep ik haar vrolijk. Deze keer komt ze direct.
Negeren
En ik ga gelijk over in een traininkje 'negeren'. Na één foutje doet ze het keurig. Ik kan mijn hand plat op de grond houden, Ronja houdt zich keurig in.
Afstandsoefening
Dan zeg ik "pak maar" en leg het lekkertje op de grond. Als allerlaatste doe ik op de kinderspeelplaats nog de afstandstraining van Level 2, waarbij de hond om een paaljte heen moet. Vorige keer werkte ik meer met vrij shapen - maar ja, dat was binnen, zonder afleiding. Deze keer werkte ik meer met een beetje lokken en veel uitlokken met lichaamstaal. Daarbij valt nog genoeg te puzzelen. Het is zo mooi om het moment te zien waarop Ronja doorkrijgt: "oh, ik moet OM dat paaltje heen!".
Op dit niveau is er trouwens nog geen sprake van 'afstand'. Die bouw je pas op als de hond dit eerste onderdeeltje, om de paal heen gaan, goed begrijpt.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Zaterdag 22 september 2007
 |
Ik moet ècht! ...?
5.30 uur, ZEER vastberaden gepiepblaf. Paul en ik overleggen en zijn het erover eens dat ze wel echt zal moeten. Beneden doet ook Joschka mee aan het concert. Doof als hij is, kan hij dingen niet altijd plaatsen, dus doet hij maar met de anderen mee. En vaak gaat hij ook langer door. Maar als ik Ronja uit de bench haal, is hij snel genoeg stil. Ronja is trouwens rustig in de bench blijven zitten terwijl ik de anderen begroet en het deurtje open, tot ik "toe maar" zeg. Dan speert ze in één rechte lijn naar de deur naar de gang. Blijkbaar moet ze inderdaad dringend. Niet dat ze buiten gelijk gaat zitten. Toch eerst even een klein rondje lopen. En dan duurt het even voor ze moet poepen. Maar dat is ook aan de dunne kant.
We zien morgen wel of ze hier iets verkeerds van geleerd heeft. |
Encounters of the four-legged kind: Labrador
Voor de ochtendwandeling ga ik alleen met Ronja. Voornamelijk omdat ik met Kari dadelijk wil gaan trainen. Ik doe een half rondje Balij met haar. We komen een aardig aantal honden tegen. Eerst de 9-jarige zwarte Labrador. Aangezien ze naar hem toe sleurt, bereikt ze hem niet: ik loop achteruit tot ze zich naar mij wendt. Ja, dàn lopen we wel naar hem toe. Lijn weer strak? Weer achteruit, enz. Bij de begroeting laat Ronja gelijk alles eruit lopen wat ze nog over heeft na haar grote plas een stukje eerder.
Kleine kruising Bonnie
Als hij met zijn baasje doorloopt, komen we Bonnie tegen, een klein zwart kruisinkje dat altijd naast de fiets wordt meegenomen omdat ze als jong hondje maar twee standen had: stilstaan en sprinten. Ik ben niet voor te vroeg fietsen, maar volgens mij heeft dit hondje haar verstand kunnen behouden omdat de baas zijn tempo een beetje aan het hare heeft aangepast: door te gaan fietsen. Nu is ze in ieder geval in staat om ook rustig te doen. Ronja en zij weten niet helemaal wat ze aan elkaar hebben, als ik de pronk op beide ruggen zo beoordeel. Bonnie is ook een van de weinige honden waar Ronja gelijk wat lomp mee speelt.
Witte Herder Giggs
Bijna op het eind van het rondje komen we Giggs tegen, een Witter Herderreu. Een van Kari's vijanden, maar met Ronja geen probleem. Hij reageert heel rustig op haar. Ronja werkt weer haar kont naar hem omhoog. Deze houding lijkt op een soort buiging met de kont naar de andere hond toe, maar ondertussen kijkt Ronja dan ook richting die hond. Heel onderdanig gedrag, maar met een opdringerig aspect eraan. Giggs vindt het prima. Dan moet Ronja even wat spanning eraf rennen. Met de puppykolder in de kop rent ze rondjes om ons heen, om Giggs heen, of eronderdoor, het maakt haar allemaal niet uit.
Golden en Heidewachtel
Op dan moment komt een collega van mij met haar twee honden, een Golden en een Heidewachtel (geloof ik), erbij. Vooral bij de Golden houdt Ronja haar afstand. Ze komt nauwelijks dichterbij dan een halve meter. Ook bij de ander is ze veel gereserveerder dan met Giggs.
Wisselen
 Als ik aantekeningen in het dagboek zit te verwerken, begint Ronja ineens te smekken en te doen. Even lijkt ze ergens op de kauwen. En dan smekt ze weer verder. Ze is echt volop aan het wisselen, waarschijnlijk zit er een losse kies dwars of zo. Ik mag van haar best aan haar lippen zitten, al moet ze nog leren om daarbij stil te blijven zitten. Dat komt heus wel als ik dieper ga met de kin-training. Ik kan eigenlijk niets bijzonders zien. Ja goed, rechtsonder (en linksonder zie ik later) heeft ze een achterlijk grote kies staan, dus dat zal wel een "echte" zijn. Die is al een tijdje doorgekomen zo te zien, dus dat zal niet zijn waar ze last van heeft.
We blijven het in ieder geval in de gaten houden, vooral voor de hoektanden.
Dorp
Aan het eind van de ochtend gaan we naar het dorp voor een boodschapje. In winkels draag ik haar meestal, nu ook weer. Ze wordt me langzaam alleen erg zwaar. En in de Blokker is het erg warm. Dus ga ik al vrij snel naar buiten, waarbij ik het zoeken naar wat we willen even aan Paul overlaten.
Trappenlopen
Ik ga naar de trappen van het oude stadhuis, zodat Ronja op de brede treden wat kan oefenen met traplopen. Daar heeft ze daar geen enkel probleem mee. Ze dendert omhoog, en weer omlaag. Ondertussen beloon ik haar voor diverse dingetjes.
Babbelen
Ineens hoor ik "niet teveel verwennen hoor!". Ik kijk op en zie een cursiste die van de zomer met haar Border Collie bij mij gelest heeft. We blijven zeker 10 minuten bijbabbelen, daar op de trappen. En wat doet Ronja? Die gaat er rustig bij zitten op het bordes en vindt het allemaal prima.
Een keer komt er een kind dat haar wil aaien. Dat mag van mij, als ze er aan een slappe lijn naartoe loopt. Even geeft ze me die slappe lijn, waarop ik haar laat gaan. Dan komt er een Labrador bij haar kijken. Daar moet ze even voor leeglopen. Hij vindt haar te druk, dus loopt hij snel door.
Waarna Ronja weer rustig naast ons komt zitten. Wat een zalig relaxt hondje!
 Rondje Balij
Met Paul en Kari gaan Ronja en ik op stap naar de Balij. Ze heeft pas nog een vol rondje gehad en vanochtend ook al het rondje dorp gedaan, dus zit ze in de rugzak. Dan komen we Frodo tegen, een IJslands Herdertje. Het is een hele tijd geleden. Tussen Kari en hem loopt het erg stroef: Kari staat hem behoorlijk uit te dagen, en niet op zo'n vriendelijke manier.
Bijna-duikvlucht
Ronja hou ik liever nog even in de rugzak om de spanning niet nog meer aan te jagen. De dame denkt daar anders over: ze springt ineens uit de rugzak! Ze zit nog vast in haar tuig, en haar tuig aan een ring in de rugzak, maar ze presteert het om met haar hele lijf buitenboord te komen. Ik reageer blijkbaar flitsend, want ik heb haar ineens in mijn armen. Er blijft me even weinig anders over dan haar inderdaad maar los te laten.
Sjansen met een mede-Scandinaviër
 Ze gaat linea recta naar Frodo, waar Kari er daardoor inderdaad nog een schepje erbovenop doet. Dat is MIJN puppyteefje! Als ik insisteer met roepen, komt hij met horten en stoten naar me toe. Oei, dat is blijkbaar een erg moeilijke opdracht van mij. Als hij mij eventjes zijn volle aandacht geef, begin ik hem te belonen voor aandacht met korte tussenpozen bij mij houden. Hij mag van mij best af en toe kijken, maar ik wil wel dat hij bij mij blijft. Het lukt hem, maar kost hem veel moeite.
 Hierkomen
Al snel komt Ronja ook naar me toe: zij wil ook lekkers! Heb ik al eens geschreven dat ik jaloezie geweldig vind? Als ik het in mijn voordeel kan gebruiken, tenminste.
Even later rent Ronja toch weer richting Frodo, die al een eind verder is gelopen. Ik roep haar naam. Ze rent door. Ik roep nog wat vrolijker en klap in mijn handen. Ja, dat doet het hem! Net zo hard als ze achter de IJslander aan rende, komt ze nu ook terug. Jup, enorme beloning verdiend!
Weer een duik
Na zo'n driekwart rondje is het tijd om Ronja weer in de rugzak te stoppen. Ik doe haar haar tuigje om. Paul neemt wat foto's. Maar het in de rugzak "stoppen" mist hij volledig: Ronja DUIKT er gewoon in. Blijkbaar heeft haar zweefvlucht vanuit de rugzak haar enthousiasme voor dit vervoermiddel niet aangetast.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Zondag 23 september 2007
Stipt te vroeg
Stipt 6.00 uur. Mijn poging om het geknerp te negeren, loopt op niets uit, Ik wacht een langere stilte af, knijp klein monster in de tuin uit (nee, ze mag vanzelf leeglopen), en neem haar mee naar bed waar ze bijna meteen in slaap valt. Om 7.45 uur vindt ze dat we genoeg uitgeslapen hebben. Mijn verstand zegt dat ook. Mijn lijf protesteert en wint een tijd lang. Het duurt Ronja te lang, ze springt van het bed af. En even later er weer op. Ze blijft onrustig. Springt na een tijdje van het bed af. En weer erop.
Alle signalen genegeerd
Uiteindelijk staan we op, waarbij we tot de vervelende ontdekking komen dat Ronja tijdens een van haar van-het-bed-af-perioden een drol heeft neergelegd. Eigen schuld en daardoor misschien des te irritanter. Het is de eerste keer dat ze binnen gepoept heeft.
Training diverse oefeningen
Met uitlaten neem ik Ronja weer alleen mee, zodat ik Kari uitgebreid kan uitlaten. We doen weer wat trainspelletjes. Met speeltje. Heel kort gewerkt aan zitten en wachten. Op een gegeven moment komt ze overeind en gaat snuffelen. Ik vraag haar nog één keer zitten en een heel kort uitstel van de klik. Ik beloon en zeg, "toe maar!". En ja hoor, ze racet naar het grasveld en gaat gauw zitten poepen. Die was dringend! En erg dun, dat moeten we even in de gaten houden.
Dalmatendag
Later op de ochtend gaan we naar de KC. Daar wordt een DIN-fondsdag georganiseerd, van het Dalmatiërs in Nood-fonds. Dankzij dit fonds kunnen Dalmatiërs die om een of andere reden geen baas meer hebben, in opvang geplaatst worden en later bij nieuwe eigenaren herplaatst worden. Tja, als die dag op de vereniging wordt gegeven, dan moeten we daar toch maar naartoe met Joschka. Ronja gaat mee vanwege de socialisatie. Kari laten we thuis.
Joschka kalm
Joschka reageert erg rustig tussen de 30 Dalmaten die gekomen zijn. Er zitten soms toch mannetjesputters tussen. Hier zal de castratie wel aan meehelpen, en misschien ook de leeftijd. Toch schat een van de Dalmatenfans hem op ongeveer 8 jaar. Ze is verbijsterd als ze hoort dat hij 12,5 jaar is.
Ronja beetje de weg kwijt
 Ronja vindt al die honden geweldig en is, ook omdat ik niet helemaal met mijn aandacht bij haar ben, op een gegeven moment alleen maar naar andere honden aan het trekken. Ik neem haar even mee voor een kort wandeltje waarbij ze los kan. Als we een groep Dalmaten tegenkomen, loopt ze met hen mee de andere kant op. Als ik roep kijkt ze wel om, maar wordt direct weer afgeleid door een of twee stippelbeesten. Pas als ik vlakbij haar ben, kan ik haar aandacht vasthouden tot ze bij me is, waarna ze even zo vrolijk weer met mij meeloopt.
Na een uurtje of wat zijn zowel Ronja als Joschka aardig gesloopt van alle indrukken. We doen nog even een kort ommetje en gaan dan weer naar huis, een snoeppot uit het DIN-fonds rijker.
Training: afstandsoefening
Later op de dag besluit ik er nog een traininkje tegenaan te gooien. Ik oefen de afstandsoefening, in dit geval met een omgekeerde pot op de grond. Het gewoon super, Ronja begint er gelijk uit zichzelf een rondje omheen te draaien. Ik klik en beloon een paar keer voor uitvoering op handgebaar. En dat gaat feilloos! Leuk om te zien dat die training om dat paaltje in de speeltuin gisteren zo goed is blijven hangen.
Nu ook al met afstand!
Dan ga ik half voetje voor half voetje naar achteren. Op 1,5 meter van de pot gaat Ronja pas een keer de fout in: ze loop om een kauwbot heen dat iets dichterbij ligt! Ze generaliseert in ieder geval makkelijk, en heeft bij een voorwerp ook geen hoogte nodig om het als "omheenloopvoorwerp" te zien.
OK, weer even terug, een paar herhalingen op kortere afstand en dan vind ik het goed geweest. Ik wil overgaan op de targetstok, als Ronja de deur uitrent en in de achtertuin op het grasveld gaat zitten. De consistentie is weer aan de dunne kant. Ze lijkt verder helemaal in orde, maar we houden het wel in de gaten.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Maandag 24 september 2007
Nachtelijke spuitpartij
Omtrent 1.30 uur: geknerp. Genegeerd. Ik bedenk dat ik haar misschien toch te makkelijk uit de bench heb gehaald, de afgelopen dagen.
Omtrent 3.30 uur: geknerp. En gebons van de bench tegen de verwarming, waar hij tegenaan staat (moeten we nog iets tussendoen voordat de verwarming weer aanslaat). Toch maar gaan kijken. Het ruikt al verdacht als ik binnenkom. Ik doe het licht aan. Ik had het liever niet gezien: een kussen besmeurd met poep.
De arme pup had last van diarrhee. Als ik haar uit de bench laat, heeft ze haast om naar de tuin te gaan. Ze moet twee keer poepen, behoorlijk dun.
Alles schoonmaken
Met rubberen handschoenen aan haal ik de bench leeg. Alles is al aardig ingedroogd, dus van de eerste "oogst" om 1.30 uur. Paul gooit alles in de wasmachine. Terwijl Paul ook de bench zelf aanpakt, zet ik Ronja onder de douche.
Ronja onder de douche
Eerst moet ik nog even zoeken naar hondenshampoo, want ik was de honden bijna nooit. In een apart flesje meng ik wat shampoo met water zodat het sop zich goed verspreidt. Tijdens de hele wasbeurt staat Ronja te kermen. Het lijkt op het geluid dat pups maken als hun moeder ze een beetje tegen hun wil in schoonmaakt, alleen wat harder. Maar Ronja is nog niet zo extreem als Joschka, die ene keer dat ik hem ooit gewassen heb. Hij jodelde de hele boel bij elkaar.
Restje slaap
Na het douchen droog ik Ronja goed af, wikkel ik haar in een baddoek en installeer ik me met haar op de bank. We zijn nog niet geïnstalleerd, of ze springt van de bank af en rent naar de deur. Als ze leeggepoept is, inspecteer ik haar kont, waarna we ons weer op de bank installeren. Ze valt in een diepe slaap. 5.30 uur, nauwelijks nog de moeite, maar ik dommel toch nog maar wat tot... ik om 7.00 uur Paul hoor opstaan.
Puppydienst
Paul merkt terecht op dat er iemand thuis moet blijven. Ik werk vandaag een halve dag, dus dat ben ik dan maar. Gelukkig kan ik van huis uit op de computer op mijn werk.
Pijnlijk bekkie
 In de loop van alle perikelen zat Ronja soms met haar bekkie te werken alsof haar daar iets dwars zat. Ze is dan ook aan het wisselen. Ik heb nog nooit een pup gehad die zo'n last had daarmee. Dat er bloed op speeltjes zit, is niet nieuw voor mij. En dat je soms een tandje vindt, ook niet (dat hebben we bij Ronja trouwens nog niet gevonden, ik hoop er nog wel op). Maar Ronja heeft er echt last van.
Moeilijk kauwen: oorzaak?
Ook met eten zit het haar dwars. Ik heb al vleesbotjes voor haar kleingehakt, omdat ze er niet doorheen kwam. Vermoedelijk staan haar melk- en haar nieuwe kiezen niet goed met elkaar uitgelijnd, waardoor ze nu even in de problemen komt. Eindelijk dringt ook tot me door dat dit de oorzaak van haar diarrhee kan zijn: te grote, nauwelijks bekauwde brokstukken naar binnen werken.
Gedoseerd dieet
Voorlopig krijgt ze dus even alleen kant-en-klaar versvlees, daar hoeft ze niet op te kauwen. En vanwege de diarrhee, krijgt ze dat in de loop van de ochtend ongeveer om de twee uur, steeds een klein beetje. Zo krijgen haar darmen ook kans om tot rust te komen.
Erg rustig
Ze is de hele ochtend ook erg rustig. Ze heeft zelf natuurlijk ook weinig geslapen. En de diarrhee verzwakt haar ook een beetje. Ze ligt uren heerlijk op een zacht kussen te slapen. Als ik haar zie, ben ik wel een beetje jaloers. Het ziet er heerlijk comfortabel uit daar.
Middagrondje
's Middags neem ik haar mee met Kari in de rugzak. Ze duikt er enthousiast als altijd in. Bij het eruit laten is ze zo enthousiast dat ze op gladde bladeren onderuit gaat. Er is niets aan de hand, maar het zit haar ook niet helemaal mee vandaag. Ronja hobbelt gestaag door, zit er niet mee om Kari tussendoor even te etteren. Ze is ietsje rustiger dan anders, maar ze lijkt ook enorm plezier te hebben in de wandeling.
Wel of niet naar cursus?
Pas in de tweede helft van de middag moet ze weer poepen. In een deel ervan zit enige vorm, dus het wordt ietsje beter, maar we zijn er nog niet. Vanavond is puppycursus. De worst die ze dan normaal krijgt (Frank's Pro Gold) is van goede kwaliteit en die krijgt ze behoorlijk gedoseerd tijdens deze cursus, dus gaan we maar gewoon. De kans dat het iets besmettelijks is, lijkt me vrij klein, anders zouden we ook niet gaan.
Makkelijker afgeleid
Op de cursus is Ronja deze keer wat vaker afgeleid. Door konijnenkeutels. Het buurKooikertje. De buurChihuahua, die Ronja enerzijds interessant vindt, maar aan de andere kant op een afstandje wil houden. Ze moet ook wat vaker blaffen dan in de eerdere lessen. Dus neem ik haar een paar keer mee uit de groep. Ze mag pas weer terug als ze stil is. Het idee is dat de hond wordt gestraft doordat hij uit de groep gaat, en beloond als hij weer terug mag. Het zal niet bij alle honden werken, vermoed ik, en ook niet altijd. Maar het voorkomt wel dat de hond aandacht krijgt voor zijn geblaf en is daarom alleen al het proberen waard.
Handzen
Maar als Ronja iets mag doen voor voertjes, is ze vol aandacht. Voor het eerst word "nee" behandeld. Voor Ronja is dit handzen, de oefening "negeren". Ik geef het seintje, hou mijn open rechter hand onder haar neus, zij trekt haar neus terug. Heel knap. Dan vraagt de instructrice: doet ze het ook met je linkerhand? Goeie vraag, nog nooit gedaan. Dus ik herhaal de oefening met het voertje in mijn linkerhand. Ronja kijk er weer doelbewust overheen. Gaaf hondje!
Herhalingen
We herhalen de zit en de af, die Ronja allebei bijna feilloos op commando doet. Knap hondje!
Aandacht: ik vraag Ronja het iets te lang vol te houden, waardoor ze wegkijkt naar de waaiende bomen. Nog een keer, nu korter. Ja, keurig, en belonen. De instructrice herinnert mij er terecht aan dat Ronja nog maar een jong hondje is.
 Spelen
Dan het spelen, dat gestart wordt met het speeltje ruilen voor een voertje. Ronja doet het op commando, maar ik ruil braaf. Ze laat eigenlijk al uit zichzelf los als ik het vraag. Helemaal zonder voertje moet ik even twee tellen wachten - maar ze laat eigenlijk bijna iedere keer los. Soms als ze heel fel is, moet ik haar even een beetje tot rust brengen. Dat is een kwestie van het speeltje losjes tot stilstand brengen.
Freewheelen
Tussendoor oefen ik voor mezelf dingetjes als het gaan staan, waarbij Ronja weer met haar achterpoten achteruit stapt. Met de achterhand opzij stappen. Op een gegeven moment tilt ze een voorpoot op. Die klik ik. Ik tik haar poot aan, ze tilt hem op. Binnen een paar kliks, tilt ze spontaan haar linkerpootje op. En wordt enthousiast, waarna ze ook een paar keer rechts optilt, en op een gegeven moment met 2 poten tegelijk op mijn hand tikt. Het leren begint al te versnellen.
So far so good
Nu later op de avond heeft Ronja sinds die ene keer vanmiddag niet meer gepoept. Een teken dat haar darmen goed tot rust komen.
De nacht slaap ik maar beneden, zodat ik beter kan beoordelen of Ronja eruit moet en ik snel kan reageren.
Wanneer mag ik mijn nieuwe wekker nou eens uittesten? De postbode kwam hem zaterdag brengen, maar ik heb nog geen normale ochtend gehad!
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Dinsdag 25 september 2007
Nacht doorgeslapen
Stipt 6.00 uur. Mijn mobiel staat op wektijd 6.05 uur. Er is echt iets anders dat de honden erop wijst dat het 6.00 uur is. Maar goed. Het is 6.00 uur, dus Ronja heeft een hele nacht doorgeslapen.
Ik niet echt. Een matras op de grond en vooral die slaapzak zijn eigenlijk een garantie voor een minder dan ideale nacht. Te warm, tochtgaten, half verwikkeld in de slaapzak... Maar goed, ik ben maar al te blij dat Ronja er overduidelijk een stuk beter aan toe is dan gisternacht. En vanmiddag kan ik een poging doen om wat bij te tukken.
Weer mooi en stevig
Als ik haar in de tuin laat, gaat ze snel plassen. En aansluitend poept ze twee keer, mooi stevig. Gisteravond zal er al goed vorm in, nu is het nog veel steviger. Joepie!
Van zo'n voorval krijg je in ieder geval tijdelijk wel een aardige fixatie op de ontlasting.
Kari, Ronja èn 'plu
Met het uitlaten ga ik weer met de twee Spetsen op stap. Ik kom tot de hoek, waar het zo hard begint te hozen dat ik rechtsomkeert maak. Thuis gekomen besluit ik het lot te tarten: ik pak een paraplu, steek hem op en ga weer met de twee Spetsen op stap. Dan komen we Paul tegen met Joschka. En het gaat geweldig!
Even later komen we ook de zwarte Labrador tegen. Ik steek toch maar even over. Een ambivalente Kari, een enthousiaste Ronja èn een plu, dat zie ik nog niet helemaal zitten. Maar ik ben supertrots op mijn spookjes.
 Middagwandeling
's Middags loop ik weer met het tweetal samen. Ik laat Ronja een flink deel van de Balijronde meelopen. Het hoost, maar daar trekt ze zich weinig van aan. Fijn hoor, die weerbestendige vachten.
Voor Kari gooi ik tussendoor geregeld een balletje. Ronja is best snel, maar ze kan echt nog niet tegen Kari op. Misschien over een paar maandjes. Op de terugweg treuzelt Kari altijd, zodat Ronja flink met hem kan klieren. Kari zet dan een enorme keel op en probeert haar weg te gromblaffen. Het maakt meestal weinig indruk op Ronja, die zich zelden laat afschrikken. Helemaal op het laatst trekt Kari ook op de terugweg ineens een sprint. Zou hij dit onthouden voor een volgende keer? Of vindt hij Ronja's geëtter eigenlijk helemaal niet zo erg als hij doet voorkomen?
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Woensdag 26 september 2007
Een goede morgen
Eindelijk kan ik mijn nieuwe wekker uitproberen. Ik lig dus in mijn eigen bed en Ronja heeft me er niet te vroeg uitgehaald. Integendeel! Pas als ik naar beneden loop, wordt ze wakker.
Kinderpostzegels
's Morgens blijft ze tot 11.30 uur in de bench. Dan bellen meerdere keren kinderen aan voor de Kinderpostzegels. Die zegel hangt toch al duidelijk achter het glas aan de deur.
Puppyspel
's Middags laat Paul Ronja apart uit. Het is ongelooflijk genoeg even droog. Ze komen Goa tegen, de Kooikerpuppy die twee weekjes jonger is dan Ronja. Het tweetal speelt heerlijk met elkaar. Ondanks het verschil in grootte - Goa is bepaald niet van de kleinsten voor een Kooiker - gaat het mooi gelijk op. Puppyspel tussen sociaal handige pups - echt ENORM genieten!
Joschka heeft met uitlaten ook nog geluk. Als Kari aan de beurt is, komen hij en Paul in een enorme hoosbui terecht. Thuisgekomen droogt Paul Kari eerst flink af. En trekt hij zelf droge kleren aan voor hij weer aan het werk gaat.
Vinaigrette: even schrikken
 's Avonds zit ik met de laptop op schoot deze aantekeningen bij te werken. Op tafel staan nog de saladebordjes. Er zit niet veel meer op dan wat vinaigrette. Het duurt even voor het tot me doordringt: slobbergeluiden. Dan kijk ik om het scherm van de laptop heen en zie Ronja zich uitgebreid tegoed doen aan de vinaigrette. Zeer onhondvriendelijk heeft ze al een paar meppen om haar hoofd te pakken voor mijn hondenverstand terugkeert en ik haar ook nog eens bij haar nekvel grijp en honds afsnauw. Met de staart uit de krul loopt ze wat beduusd naar de kamerdeur. Daar draait ze zich om om te oordelen of ik al wat milder gestemd ben. Aan mijn gezicht ziet ze dat ik zover nog niet ben. Al heb ik inmiddels wat moeite om mijn lachen in te houden. Als ik de bordjes heb opgeruimd, roep ik haar bij me om de relatie weer te herstellen.
Met de training moet ik dringend toewerken naar bordjes-op-tafel-zen. En tot ze die goed onder de knie heeft, moeten wij de bordjes niet meer zo onbeheerd op tafel laten.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Donderdag 27 september 2007
Iets na zessen begint Ronja weer te knerpen. In ieder geval heeft ze de nacht weer doorgeslapen.
Solo middagwandel
Met de middagwandeling gaat Paul alleen met Ronja op stap. Hij besluit haar weer eens een volledige ronde te geven. Onderweg komen ze een grote Duitse Herder uit de buurt tegen. De eigenaar zet hem al vast - heel fijn met zo'n grote hond. Niet dat we bij voorbaat Duitse Herders niet vertrouwen, maar ze kunnen erg lomp met hun poten zijn. De Herder heeft beslist belangstelling in Ronja. Ronja is echter zo van hem onder de indruk, dat ze hem niet durft te benaderen.
 Oervervelend
Tegen het eind van de middag is Ronja oervervelend met Joschka en Kari. Eerst krijgt ze van Kari op haar donder. Dan gaat ze bij Joschka klieren. En klieren. Ze probeert zijn kauwbot te veroveren. Joschka waarschuwt en waarschuwt. Dan is de maat ook voor deze supergeduldige hond helemaal vol. Hij pakt haar even over naar neus beet. Eindelijk is het kleine puppymonster onder de indruk.
Zou haar 'puppy license' eindelijk voorbij zijn? Zo heeft Ian Dunbar de periode genoemd waarin pups van oudere honden ongelooflijk veel mogen, een soort vrijbrief hebben. Helaas voor pups komt aan deze periode ook een eind...
Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 19e levensweek.
En nu verder met haar 21e week.
Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's
|
Overzicht Ronja's dagboek |
|
0-1 maanden
2 maanden
3 maanden
|
4 maanden
5 maanden
6 maanden
|
7 maanden
8 maanden
9 maanden
|
10 maanden
11 maanden
12 maanden
|
(V) = video  *** = Geen bericht |
|
