Over ons

Welkom > Over ons > Ronja > Ronja's dagboek > 5 maanden > 24 weken oud
Welkom





Ronja's dagboek - 24 weken oud (week 16 bij ons)

 

Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week

 



Naar boven Naar beneden Vrijdag 19 oktober 2007

Nachtelijk gekwek

Gisteravond heb ik te laat nog thee gedronken. Gevolg: om 4.30 uur moet ik er toch echt even uit. Als ik terug in bed duik, ben ik nog even in de waan dat dat ongestraft blijft. Helaas, een minuut of wat later begint Ronja te knerpen. Niet overtuigd, niet lang. Maar ze herhaalt het wel met tussenpozen. Om 6.00 uur is ze weer even bezig. Ik wacht weer op een paar minuutjes stilte.
Ik moet toch eens strategie gaan bespreken met Paul. Wat mij betreft moeten we dingen even anders gaan aanpakken.

Controle rondom andere honden

's Ochtends verloopt het rondje met het stel aan de lijn weer heel prettig. Het enige probleem is als een hond naar ons toeloopt die door blijft lopen. Op zo'n moment trekt Ronja ernaartoe - en wordt ze dus beloond voor haar trekken naar de andere hond. Ik kan niet altijd op stel en sprong weg met 2 honden - soms door verkeer, soms doordat ik het risico loop mijn nek te breken over een van beide Spetsen. Gelukkig zit er in geen van beide monstertjes agressie, maar ik heb graag wat meer controle over de situatie. Het mooiste zou zijn dat ik lopen aan de slappe lijn kan belonen met het benaderen van die leuke hond.

Slooppup

Als hij mij heeft weggebracht, gaat Paul direct aansluitend boodschappen doen. Als hij terugkomt, laat hij Ronja uit de bench voordat hij de boodschappen gaat uitpakken. Op zeker moment hoort hij rijt- en plukgeluiden. Joschka zit in de keuken bij de boodschappen... hij kijkt om de hoek. Daar zit Ronja. Temidden van een berg witte plukjes die ze uit een speeltje heeft gesloopt.
Paul grijpt zijn camera en schiet een paar foto's voordat hij de boel opruimt.

Spetsenduo op pad

's Middags ga ik eindelijk weer eens een keer met Kari èn Ronja op pad. Ik neem de balstok (chuck-it) mee, zodat ik Kari wat sprints kan laten trekken en hij vanavond bij behendigheid wat beheerster is. Bijna direct komen we Coco de Labrador tegen. Nu zie ik dat Ronja haar achternazit en niet andersom. Coco vindt Ronja duidelijk wat te druk. Even pikt Kari Coco's bal in, die ze heeft laten vallen. Op mijn vraag geeft hij hem aan mij, waarna ik hem beloon en de bal een Coco geef. Dan pikt Ronja de bal in. Gelukkig is ook Ronja bereid hem aan mij te geven, zij het iets minder elegant dan Kari: zij gooit hem gewoon op de grond. Ik pak hem op en geef hem aan de eigenaar. Ronja vindt Coco nog steeds erg leuk, maar als ik even een paar passen de andere kant op ren, komt ze er toch hard aangehold.

Kari achter de bal aan

Als ik voor Kari de bal gooi met de werpstok, merk ik dat Ronja weer wat minder voor hem onderdoet in snelheid dan eerst. Voor hem hoop ik dat hij sneller zal blijven. Op de terugweg van het balletje ophalen zit Ronja weer behoorlijk met hem te klieren. Behept door de bal in zijn bek kan hij weinig meer dan grommen, tanden laten zien en tegen haar aanleunen. Uiteindelijk blijkt het effect te hebben. Ze rent nog wel mee, maar loopt toch minder te etteren.

Bulldozertje

Bij de brug naar de Balij aangekomen, zie ik tot mijn schrik bovenop de brug op nog geen 5 meter ineens de Amstaff klaarliggen. Doodstil, in afwachting van lekker stoeiplezier. Voor haar ja, maar Ronja stel ik daar liever niet aan bloot. Te laat, de kleine donder trippelt er zelf al op af. Ze snuffelen even, en dan barst het beest in tankmodus uit. Ik roep Ronja bij me en hurk, zodat ik haar kan beschermen. De Amstaff komt naar ons toe. Ondertussen is Ronja een paar meter weggelopen. Als de Amstaff haar achternagaat, laat Ronja zich even opjagen. Kledeng, twee poten erbovenop en Ronja piept even. Ik roep haar bij me. Ronja komt, achternagedenderd door het tankje. Die heeft het deze keer echter op de bal in de balstok gemunt, en daarmee gaat ze er vandoor. Eindelijk weet de baas haar in de halsband te vatten. Met wat lekkers voor de neus laat ze de bal ook los. Na haar te hebben beloond en me ervan te hebben verzekerd dat ze aangelijnd is, verzamel ik de bal en mijn hondjes en loop ik vlotjes door. Ronja loopt gelukkig gewoon goed, ze heeft er niets aan overgehouden.

Na driekwart rondje spurten de Spetsen ineens een zijpad op: daar staat de baas ze met camera in de hand op te wachten. Een paar sprintjes achter de bal aan leveren weer de nodige leuke beelden op.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Zaterdag 20 oktober 2007

Heerlijke stilte

6.10 uur. Nog geen kwek gehoord, dus ga ik naar beneden om Ronja uit de bench te halen. Ook als ik binnenkom, blijft ze rustig. Kari begroet mij heel kort. Als Joschka overeind komt, installeert Ka'tje zich snel op het vrijgekomen plekje. Dit heb ik hem nog nooit zien doen!

Ronja zit nog steeds rustig in de bench, dus krijgt ze een beloning. Ik weet niet of de boodschap overkomt, maar alles dat mogelijk zou kunnen helpen is mij de moeite waard. Nadat ze haar besognes in de tuin heeft gedaan, duik ik samen met haar weer in bed. Heel eventjes kliert ze bij de baas, maar werkelijk binnen twee minuten gaat ze rustig liggen. We slapen nog even lekker door tot 8.00 uur. Ronja heeft er geen enkel bezwaar tegen.

Genieten van de ochtendwandeling

Aangezien het voor ons doen al vrij laat is, neem ik beide Spetsen mee voor een rondje Balij. Ronja is weer helemaal haar klierige zelf met Kari, die het vanochtend een beetje over zich heen laat komen en weinig van zich afbijt. Ik geniet van de streken en de interactie tussen mijn twee monstertjes. En van het uitzicht. Het is mistig en de zon is net opgekomen. De lichteffecten tussen de bomen, op het water en in het weiland met schapen is gewoon prachtig. Op 5 minuten loopafstand van ons huis krijg ik gewoon het gevoel dat ik op vakantie ben. Wat is het leven soms toch mooi.

Gore streken

Een eind verderop laat Ronja heel even een minder mooie eigenschap zien: ze staat stront te vreten! Het is iets waar we bij haar op moeten letten, iets dat Kari en Joschka eigenlijk nooit zo hebben gedaan, behalve met paardendrollen en heel soms (ongelooflijk smerig) mensenpoep. Ronja vindt het blijkbaar allemaal even lekker. Meestal zijn we het voor, maar soms... Goor beest! (En toch moet ik er stiekem ook om lachen)

Kroelmonstertje

Tijdens het ontbijt kan Ronja de overgebleven restjes in haar gebit wegkauwen. Gelukkig maar, want als ik na ons eigen ontbijt nog even op de grond blijf zitten, komt ze gezellig op schoot zitten. Ze geniet van mijn kroelen en aaien en begint weg te dommelen. Heel af en toe doet Kari dit ook, maar zelfs als hij bijna wegdommelt, is er maar heel weinig nodig om hem helemaal alert te krijgen. Ronja ontspant totaal. Als ik een tijdje later naar de bank verhuis om een boek te lezen (een absolute aanrader: 'Control unleashed', voor een geconcentreerde, evenwichtige hond), springt ze omhoog en installeert zich weer gelukzalig op mijn schoot. Binnen een paar minuten ligt ze weer te slapen. Blijkbaar lag het erg lekker toen ik nog op de grond zat. Overigens accepteert Ronja het ook heel goed als ik haar weer neer zou zetten... Dan probeert ze het nog één keer, waarna ze een ander plekje gaat zoeken. Vanochtend vind ik het echter veel te gezellig.

Middagwandeling

's Middags gaan Paul en ik samen op pad met Kari en Ronja. Zodra ze los zijn, gaat Ronja zoals gewoonlijk Kari klieren. Hij accepteert wat minder van haar dan vanochtend.

Op zeker moment komen we de colonne met Teckels weer tegen, inmiddels aangevuld met een eenogige chihuahua en een klein toypoedeltje. De Chi moet niets van andere honden hebben, de poedel vindt misschien mij, maar zeker mijn voerbuidel interessant. Ook een van de Teckels is erg in mij geïnteresseerd. Ronja is nog steeds voorzichtig met de Teckels, maar ze heeft nu wel door dat het niet allemaal krengen zijn en ze zoekt dus wat meer toenadering.

Loopse Cocker

Voordat we door kunnen lopen, haalt een man met een aangelijnde Spaniel ons in. Kari gaat er vrolijk heen en is vervolgens wel héél erg geïnteresseerd. Ik vraag of ze loops is. Ik geloof dat de man op dat moment pas wakker wordt, want hij bedenkt nu ineens dat het handig is om door te lopen. Kari heb ik inmiddels al aangelijnd. Wij wachten maar tot de man en de cocker wat voorsprong hebben kunnen nemen.
Waarom melden mensen het niet gelijk als ze met een loopse teef lopen? Anderzijds, hij liep met haar aan de riem, dus ik had kunnen bedenken dat er iets was en de hondjes al bij voorbaat vast kunnen zetten.

Fotoshoot

Het is prachtig weer en ik besluit op een bankje in de zon te gaan zitten. Kari springt spontaan naast mij. Dan zet ik Ronja erbij en maken we er een fotosessie van. Het is wel super dat Paul deze hobby heeft, anders hadden we aanzienlijk minder mooie beelden en leuke herinneringen van deze puppytijd.

Volgtraininkje

Op weg naar huis gooi ik er nog even een kort volg-traininkje tegenaan met Ronja. Ze vindt het duidelijk erg leuk, maar ze heeft nog wat moeite met het vinden van de goeie plek naastme. Ik leer haar de handtarget aan om haar daarmee te helpen. Bij de handtarget leer je de hond onder je hand te lopen. Dit doe je door er iets lekkers in te doen en de vlakke hand met de palm naar boven precies boven plaats te houden waar de kop van de hond moet zijn. Zodra de hond eronderloopt, kiep je de hand om, zodat het lekkers recht omlaag valt, liefst in de bek van de hond. En Ronja lukt dit deze eerste keer steeds opnieuw, knap grietje.

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Zondag 21 oktober 2007

Mij nog te vroeg

Gisteravond heb ik de wekker op 7.00 uur gezet. Ronja niet. Die begint om stipt 6.00 uur te kwerken en houdt niet echt meer op. Iets voor 7.00 uur ga ik na een stille paar minuten naar de badkamer om me aan te kleden. Dit triggert wat extra hard gekwek. Na een kwartier of wat, zit er eindelijk weer een venster in van een paar minuten, waarna ik echt naar beneden ga. Na haar te hebben uitgeknepen, mag ze mee naar de badkamer, waar ze zonder aandacht van mij de tijd door mag brengen tot ik klaar ben met douchen. Binnen een paar tellen legt ze zich hierbij neer en zoekt haar mand op.

Ochtendstrategie

Ik ga met haar nu de volgende strategie proberen:

  • 's Nachts gewoon naar het toilet, als ze begint te kwekken is dat haar probleem.
    Gelukkig hebben onze buren geen klachten, anders was dit veel moeilijker te doen. Hoe dan ook gaat het ons wat slaap kosten, want ik slaap echt niet door haar geblaf heen, ook al komt het niet echt luid door op de zolder, waar wij slapen.
  • Als ze 's ochtends stil is op het moment dat ik haar ophaal, krijgt ze een lekkers en uitgebreid aandacht.
  • Als ze 's ochtends aan het kwaken is, krijgt ze geen lekkers en alleen de hoogst noodzakelijke aandacht.

Als we dit een tijdje hebben gedaan en het helpt nog niet, ga ik haar 's ochtends niet meer direct ophalen, maar blijft ze in de bench tot ik klaar ben met douchen enz.

Dit onderdeel en de (on)zindelijkheid - dit laatste trouwens meestal veroorzaakt door onze eigen onoplettendheid - zijn eigenlijk de enige twee vervelende puntjes met Ronja. Voor de rest is het echt zo'n geweldig leuk hondje! Maar natuurlijk willen we dit ook 'gewoon' goed hebben.

Contact houden na loskoppelen riem

Met de wandeling ga ik maar weer eens met Ronja alleen op pad. Op de veilige plek tussen de flats laat ik haar los. Altijd al krijgen de honden van mij een beloning op het moment dat ze netjes blijven zitten en mij oogcontact geven voor ze er op mijn teken vandoor mogen spurten. Deze keer koppel ik aan het losmaken van de riem een sjorspelletje vast. Zo hoop ik dat Ronja nòg minder neiging heeft om er vandoor te gaan als ik de riem losmaak.

Het einde van het spel - met een beloning voor loslaten - is verder zo saai mogelijk, zodat Ronja eigenlijk het liefst door zou willen spelen. Hondendingen doen? Maar baas, met jou bezig zijn is veel leuker! Heel mooi, maar ga nu toch maar hondendingen doen. Over 5 of 10 minuten gaan we misschien weer iets samen doen.
Nu kijken of ik dit voor mezelf tot een gewoonte kan maken...

Training: volgen

Met de training oefen ik weer het volgen met de handtarget, waarbij Ronja recht onder mijn hand loopt. Na een aardige serie kliks op rechts volgen, ga ik over op links volgen. Ik moet haar weer heel even uitleggen wat de regeltjes zijn - rechts heeft helemaal niets gemeen met links voor een hond, ook al doe je precies dezelfde oefening. Maar ze blijft er lekker bij en ik kan steeds vaker klikken voor ½ tot 2 pasjes onder mijn hand meelopen.

 

Training: staan

Ook het staan oefen ik eventjes. Een paar keer sluipt het gaan zitten er weer in, maar dat is er ook heel snel weer uit. Op een gegeven moment blijft ze 11 tellen staan. Mooi punt om te eindigen met de trainingssessie.

Training: stoeprand

Ik train vaak voor een flatgebouw die aan een doodlopend parkeerterrein ligt. Er rijden dus alleen mensen die in de flats wonen. Het is dus een overzichtelijke plaats om met Ronja los te oefenen. Als we verder lopen, laat ik haar dan ook los van de riem. Ineens bedenk ik dat ik een truukje wil uitproberen om Ronja een steviger besef van het op de stoep blijven bij te brengen. Zolang zij op de stoep blijft, klik en gooi ik haar om de zoveel tellen wat lekkers toe op de stoep. Stapt ze er vanaf, dan leid ik haar direct weer terug naar de stoep. Ze krijgt dus veel beloningen op de stoep, en geen beloningen en direct weer terug naar de stoep leiden op het moment dat ze ervanaf stapt. Binnen 2 minuten zie ik haar aarzelen op de stoeprand (klik!), binnen 3 minuten zie ik haar inhouden bij de stoeprand (klik!!!) en binnen 5 minuten zie je echt een goed besef beginnen te komen van de stoep. Dit wil ik beslist nog wat vaker oefenen. Het besef om op de stoep te blijven, vind ik namelijk heel belangrijk. Voor de veiligheid van de hond. En om het gemak van het aanleren van oefeningen op afstand, waarbij we de stoeprand dan als barrière kunnen gebruiken. Èn het is weer een extra zelfbeheersingsoefening erbij, wat heel goed is voor de ontwikkeling van de hond.

Tegenvallertje bij de middagwandeling

Met de middagwandeling gaan we weer met zijn vieren op pad: Paul, ik, Kari en Ronja. Voor de foto's vallen de gelegenheden een beetje tegen. Het raakt betrokken, waardoor het licht een beetje tegenvalt. En er loopt een stel met twee kinderen voor ons. De kinderen lopen met stokken te slaan en druk te doen. Kari begint al op een aardige afstand te reageren. Hij is nu nog heel makkelijk terug te roepen, maar erlangs gaan is een beetje de kat op het spek binden. Dus blijven we zo'n 50 meter erachter lopen. Helaas lopen ze totaal niet door, zodat we uiteindelijk gefrustreerd weer dezelfde route door het donkerder bosgedeelte terugnemen. Dit zijn momenten waarop we bar weinig waardering kunnen opbrengen voor kinderen.

De Spetsen maakt het allemaal helemaal niets uit, die amuseren zich toch wel. Ronja speelt krijgertje: ze rent de onderbegroeiing in en valt Kari, die nog op het pad loopt, vandaaruit aan. Op zeker moment wil ze hem met een enorme boog bespringen. Kari stapt net op tijd opzij, waarop Ronja toch lettelrijk even in het stof moet bijten. Andere keren komt ze toch aardig met hem in botsing. Hij heeft wel wat meer massa, maar blijkbaar is het toch een leuk spelletje. Op een gegeven moment krijgt Kari tussen de bomen door weer even de kolder in de kop. We kijken gespannen toe of ze niet tegen een boom oplopen, maar dat valt deze keer mee.

Training stoffen bench

Al een tijd wil ik oefenen met Ronja in de stoffen bench. Deze bench is lekker licht om mee te nemen, maar een hond moet vooral niet beginnen te krabbelen of knagen, want daar is zo'n bench maar heel beperkt tegen bestand. Dus moet de hond zich daar goed op zijn gemak voelen.

Als ik lekkers en de clicker pak, schiet Kari mee naar boven. Vooruit dan, eens kijken wat er gebeurt.
Het is voorspelbaar: Kari wringt zich als eerste in de bench en installeert zich met zijn brede kont midden in de bench. Omdat ik hem beloon, steekt Ronja wel een paar keer haar kop de bench in. Dit kan ik een aantal keer klikken. Maar zo schieten we niet op. Ik vraag Kari om op een ander kussen plaats te nemen. Even doet hij zijn best mij niet goed te begrijpen, maar aangezien er op dat kussen voor hem ook het nodige voordeel te behalen is, legt hij zich er letterlijk en figuurlijk snel bij neer.

Met Kari uit de bench, heeft Ronja heel erg snel door wat de bedoeling is. Al snel gaat ze niet alleen gretig de bench in, maar gaat ze ook zitten en aansluitend liggen.

Ik wil niet uit de bench!

Dan gaat de telefoon. Ik heb moeite Ronja uit de bench te halen. "Kom op baas, hier kan ik van alles verdienen!". Tja, ik wil niet dat ze zonder beloning de bench in gaat, dus wil ik haar eruit hebben om hem dicht te doen. Maar voordat ik de bench dicht kan ritsen, zit Ronja er alweer in. Pas nadat ik de telefoon heb opgenomen, lukt het me Ronja uit de bench te halen en hem snel dicht te ritsen.

Vervolgsessie

Na het telefoongesprek krijgen de honden eten. Kip, een beetje kant-en-klaar verslvlees en wat zuivel: hüttenkäse en yoghurt. De honden schrokken het gretig op. Daarna ga ik naar boven om achter de computer nog wat dingen af te werken. En de computerkamer is waar de bench staat. Na een tijdje hoor ik wat Spetsen de trap opstommelen. Als ik ze binnenlaat, wil Ronja eigenlijk gelijk de bench in. Maar die zit nog dichtgeritst. Ik val voor de verleiding en rits hem open - en laat beide Spetsen er tegelijk in. Het past prima en de twee verdienen de ene na de andere klik. Kari gaat al bijna meteen liggen, Ronja volgt al heel snel. Op het laatst rits ik de bench even dicht met beide Spetsen erin. Geen probleem baas, zolang we maar geregeld lekkers krijgen!

Weer heb ik moeite om het stel eruit te krijgen en hem dicht te ritsen: ik moet echt even wat lekkertjes ergens anders strooien om de kans te krijgen.

Volgende stappen

Natuurlijk moet ik de beloningen uit gaan stellen en dit in iedere kamer in huis en liefst ook in de auto doen en misschien ook in de trainingshal op de club of iets dergelijks - in ieder geval op zoveel mogelijk verschillende plakken, zodat ze zich overal thuis voelen in dat ding, ook op wedstrijden en shows enz. En dit voor Ronja en Kari alleen, en liefst ook met zijn tweeën: dat scheelt weer sjouwwerk met benches. Nog een lange weg te gaan dus, maar dit eerste begin was gewoon pure lol voor allemaal!

 

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Maandag 22 oktober 2007

Wisselend resultaat

Vannacht moest ik naar het toilet. En Ronja bleef stil. Hoera!

Tot 5.30 uur. Met redelijke tussenpozen piept en knerpt ze. Na 6.00 uur is ze echter al snel een langere tijd stil, zodat ik naar beneden kan gaan om haar te bevrijden. Tijdens het uitlaten in de tuin geef ik haar zo min mogelijk aandacht. Ook op weg naar boven en in de badkamer negeer ik haar verder zoveel mogelijk. Ze duikt dan ook al snel in de mand die daar staat en slaapt verder.

Schapenbonbons

De ochtendwandeling verloopt zonder verdere bijzonderheden. Behalve dan dat er weer een kudde schapen over een gedeelte van de route is gelopen, met achterlating van overheerlijke lekkertjes volgens Ronja. Aangezien het donker is, duurt het even voor ik door heb wat die ronde dingen zijn. Ach, en Ronja loopt makkelijk genoeg door als ik het haar vraag. Ze krijgt van mij ook het nodige lekkers...

Thuiskomst

Als we 's middags thuiskomen, is het spul helemaal stil... tot Paul de sleutel (heel zachtjes!) in het slot steekt. Ronja heeft het echter al direct gehoord en barst los. Ze blijft weer keurig in de bench wachten voor de open deur tot ik haar vrij geef, maar dan komt ze er wel helemaal buiten zinnen uitgestormd.

Rondje Ronja: blijven zitten

Tijdens het middagrondje maak ik van het eerste deel weer een lekkere training. Met een combinatie van spelen en lekkers als beloning oefenen we blijven zitten. Ik blijf ruim binnen een meter van Ronja, maar maak het haar binnen die afstand wel steeds moeilijker.

Ik begin makkelijk: op de plaats lopen, voor haar langs naar haar andere kant lopen, mijn benen hoog optrekkend weer naar de andere kant, op de plaats een rondje draaien, links, recht voor en rechts van Ronja, springen op 2 benen, looppas op de plaats, achter Ronja langs, wat ik zo ook allemaal maar kan verzinnen.

Als ze de fout ingaat en overeind komt, laat ik haar weer zitten en probeer ik de laatste beweging opnieuw, maar dan iets makkelijker: alleen een beginnetje, of langzamer of minder heftig bewegend, wat dan ook, waarna ik het in een aantal stappen opbouw tot de beweging waarmee ze de fout inging.

Oogcontact

Tussendoor doe ik een paar losse oogcontactoefeningen, vaak met het speeltje als afleiding aan het einde van mijn gestrekte arm. Best pittig, want het speeltje bungel en beweegt, en beweging is iets dat erg de aandacht van een hond trekt.

Volgen, links en rechts

Als ik een beetje dromerig verder loop, zie ik rechts naast me Ronja ineens een prachtig volgen. Ik ga er gelijk op in en hou mijn hand als target op de juiste plek. Zodra Ronja recht onder mijn hand is, klik ik en kiep ik mijn hand met het lekkers om, zodat het recht omlaag in Ronja's bekkie valt - als ze op tijd is met happen, anders moet ze even op zoek. Als ik zie waar het lekkers gevallen is, wijs ik het direct aan. Als ik het niet zie en het duurt me te lang, krijgt ze van mij een nieuw lekkertje. Dit om snuffelen voor te zijn. Aansluitend oefen ik hetzelfde links. Deze keer heeft Ronja geen moeite met de omschakeling, aangezien ik dit nu zowel links als rechts al heb geoefend.

Eigenlijk wilde ik helemaal niet zo vroeg met echt volgen beginnen met Ronja. Maar mij lijkt het volgen redelijk recht omhoogkijkend naar de handtarget beter voor haar dan het volgen schuin omhoogkijkend naar mijn ogen. Dit laatste deed ze eigenlijk vanzelf, waarbij ik haar er ook nog vaak voor klikte - omdat het er zo likkebaardendlekker uitziet, die oogjes die strak op jou gericht staan tijdens het lopen. Bewust probeer ik Ronja vooral te klikken op vooruitkijken tijdens de wandeling. Maar er glippen teveel klikjes voor aankijken tussendoor.

Blijven liggen

Een eindje verderop, op 'mijn' trainingsplekje voor de flat, oefenen we het blijven liggen. Ik pak het op dezelfde manier aan als het blijven zitten. Misschien omdat Ronja een vochtige buik heeft van het gras, heeft ze bij deze oefening de neiging om na iedere klik overeind te komen. Op zich prima, het is toegestaan, met de klik heeft Ronja de boodschap al binnen (blijven liggen levert kliks op). De boodschap blijft alleen nog iets sneller hangen als Ronja ook ligt terwijl ik de beloning geef. Maar het blijven liggen na de klik volgt vanzelf wel als Ronja door heeft dat ik na de klik gewoon opnieuw een 'down' vraag.

Stoeptraining

Als we weer verder lopen, gebruik ik de 1-3 cm lage stoep bij de flat weer voor de stoep- of barrièretraining. Ik begin veel te moeilijk bij een gedeelte waar zand over de stoeprand heenvloeit en hij niet goed te zien is. Hier gaat Ronja natuurlijk direct de fout in. Dus loop ik iets door tot waar de rand gewoon normaal te zien is. En vanaf dat moment maakt ze misschien één foutje - daarna houdt ze steeds in bij de stoeprand.

Op andere stoepen

Na de wandeling in de Balij herhaal ik de oefening bij diverse andere, hogere stoepen op rustige plekken waar nauwelijks auto's komen. Iedere eerste keer gaat Ronja even de fout in, en daarna boekt ze succes na succes. Het zal nog de nodige oefening vergen voor ze hier echt stabiel in is, maar we hebben een prachtig begin.

Spurtende Spetsen

Na Kari's training (ging geweldig) en rondje Balij is Joschka aan de beurt. Optimistisch als ik ben, sluit ik de Spetsen niet in de woonkamer op voor ik de voordeur open doe. Ronja drentelt daardoor mee naar buiten en ziet aan de overkant van het autoloze pleintje voor onze deur iets - geen idee wat. Blaffend vliegt ze erheen, waarop ook Kari zich de voordeur uitstort.

Ik duw die arme ouwe Joschka snel weer naar binnen voor ik de Spetsen achterna ga - totaal niet denkend aan het toverwoordje "Spetsen!" Kari is al op de terugweg, Ronja rent achter hem aan. Ik schuif ze naar binnen en bulder dat ze de woonkamer in moeten. Een tikje geïntimideerd voldoen ze aan mijn 'verzoek', waarop ik mopperend de deur sluit. Dan ga ik met Joschka op pad, die ik eerst lekkers geef als compensatie voor mijn botte gedrag naar hem - geen idee wat hij daarvan denkt, gelukkig vergeven honden snel. Als ik met hem op pad ga, moet ik ineens smakelijk om de hele situatie lachen.
Maar volgende keer sluit ik die kleine etterbakjes toch maar gewoon in de woonkamer op.
En barrièretraining bij de voordeur lijkt mee ook een bijzonder goed idee!

Cursus

Met de puppycursus wordt vandaag alles herhaald. Maar eerst wordt gevraagd hoe alles deze week gegaan is. Een verschil is eigenlijk direct duidelijk: de Beagle die vorige week oervervelend was, is dankzij de tips van de instructeur enorm tot rust gekomen. Geen gespring tegen of gerij op de vrouw, rustig meewerken aan oefeningen, een verschil van dag en nacht.

Down

De eerste oefening die we herhalen is het liggen. Een enkeling doet het nog gelokt met lekkers. Een aantal doen het gelokt zonder lekkers. En Ronja doet het netjes op commando. Ik sta nu tijdens de les nog wel voorover gebogen om de beloning er op het juiste moment in te kunnen schuiven - thuis met clickeren niet zo nodig.

Staan

Het staan doen de meeste bazen direct goed - en alle honden, als de baasjes door hebben hoe het ook alweer gaat. Ronja lok ik nog steeds met een lege hand. Als ik het zonder hand probeer, loopt ze enkele stappen, en dat wil ik niet. Ik kan het eens proberen op een stabiele tafel of op een bankje - of straks op de stoep als ze die nog wat beter door heeft.

Hierkomen en spelen

Het hierkomen doe ik met Ronja voor het eerst tijdens de cursus los. Van enthousiasme blaft ze zelfs één keer terwijl ze op me af komt stuiven. Lekker ding. Ongeveer de helft van de honden wordt nog aan de lange lijn gezet om te voorkomen dat ze zichzelf belonen door allerlei andere leuke dingen te doen dan naar de baas te komen. De rest gaat los, en stuk voor stuk komen ze keurig bij de baas.

Spelen doet Ronja zo mogelijk nog beter dan thuis. Op "los" laat ze echt meteen los, en ze grijpt het ook pas weer als ik "vast" zeg, ook al bungelt het recht voor haar neus. Heerlijk ding!

Volgen

Terwijl de ene hond na de andere het komen oefent, is er ook tijd om met de honden het wandelen zonder trekken te oefenen. Het verwachtte eindresultaat hier is preciezer dan mijn eigen eisen voor het wandelen zonder trekken, maar minder precies dan mijn eisen voor volgen. Ik heb daarom besloten Ronja maar gewoon het volgen aan te leren, en wel door middel van de handtarget. Vanavond kom ik zelfs al tot 10 stappen, maar dat is nu ook wel de uiterste grens voor Ronja. Geen wonder ook, het is best een zware oefening voor zo'n jonge hond, zowel qua concentratie als qua spieren (het steeds opkijken en het daardoor veranderde gangwerk).

Aandacht

Met de aandachtsoefening blijk ik Ronja wat te ver van me af te laten zitten. Het liefst moet de hond recht voor je lekker dicht tegen je aan zitten. Mogelijk een voorbereiding op het voorkomen.

Keffen

Naarmate de les vordert, laat Ronja vaker van zich horen met steeds een scherp kwepje. Ik kijk op zo'n moment naar de sterren en beloon haar met aaien als ze stil is. Paul staat vanaf een afstandje te kijken. Na de les is hij overtuigd: ze verveelt zich. Dat kan kloppen. Naarmate de les vordert, gaat ze vaker kwekken.

Makkelijk Spetsje

Feitelijk is Ronja voor een Västgötaspets al erg makkelijk. Kari en iedere Spetsenreu waar ik van hoor, moeten tijdens gehoorzaamheidslessen bezig gehouden worden met oefeningen tussendoor. Nu wil ik liefst voorkomen dat ik ook met Ronja tot deze extremen moet gaan, maar ik kan me ook goed voorstellen dat het voor een actieve pup van een actief ras als dit teveel gevraagd is om bijna een uur stil te zitten met af en toe een oefeningetje tussendoor. Ook train ik zelf intensief op het moment dat ik train. Oefeningen herhaal ik achter elkaar door, tussendoor beloon ik veel en gevarieerd, waarbij ik ook veel met voertjes gooi. Allemaal dingen die ik tijdens de les niet kan doen. Voor Ronja zijn die paar oefeningetjes achter elkaar en dan tijden helemaal niets terwijl er allerlei leuke dingen om haar heen te doen zijn, dan ook niet te plaatsen.

 

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Dinsdag 23 oktober 2007

Beloning verkeerd gedrag

's Morgens begint Ronja pas te keffen als ik al op weg naar beneden ben. Ik loop maar door - later pas bedenk ik dat ik haar daarmee toch bevestig in haar gedrag. Morgen beter.

Benchochtend

Vanochtend blijft Ronja weer de hele ochtend in de bench omdat we allebei moeten werken. Pas na ruim 5 uur komen we thuis. Als we buiten op de stoep staan, begint Ron al te keffen. Als Paul de sleutel in het slot steekt, barst het hele stel direct los. Als ik de bench opendoe, is Ronja wel rustig - om gelijk als een kip zonder kop rond te rennen als ik haar met een woordje uit de bench laat.

Zwaartekracht

Even later ga ik naar de zolder om iets te pakken - en ja hoor, trippelende pootjes volgen mij de trap op als ik boven ben. Ik zie haar niet, maar roep "joh, blijf toch beneden". Normaal trekt Ronja zich daar niets van aan. Deze keer besluit ze er blijkbaar gehoor aan te geven en probeert weer naar beneden te gaan. Maar de trap is glad en Ronja heeft nog helemaal niet geleerd om naar beneden te gaan. Althans, niet op eigen kracht. Nu gebruikt ze zuiver zwaartekracht. Ik hoor een hoop gebommel en gekrabbel. In mijn schrik slaak ik een kreet. Dan hou ik gauw mijn mond: ze moet niet mijn paniek merken en bang worden voor die trap. Ik loop wel weer naar beneden, waarbij ik vrolijk roep "wat doe je nou?" Kari staat onderaan de trap te koekeloeren, maar geen Ronja. Als ik haar in het vizier krijg, kijkt ze fleurig en ze beweegt zich verder goed. Ik doe even iets anders en laat haar daarna voor me uit weer de trap op naar de zolder lopen. En dat doet die gekke griet zonder problemen. Ze lijkt er dan ook geen schrik aan overgehouden te hebben - en niets lichamelijks.

Kiddytraining

Dan ga ik met Ronja lopen. Ik wil gaan trainen op grasveld als er twee kinderen aan komen stappen. Broer en zus van het type "leuk zo'n pup, maar ook eng". Ronja vindt ze interessant, maar blijft eerst goed bij me. Na een aantal beloningen zijn de kinderen zo dicht genaderd (bijna bovenop ons) dat de verleiding te groot wordt en ze toch eens gaat kijken. Het meisje huppelt gillend en met wapperende handen achteruit. Dat maakt het wel heel spannend natuurlijk! Ronja springt tegen haar witte maillot op, maar meer ook niet. En ze komt ook weer terug bij mij (KLIK). Het jochie heeft een lange sjaal waarmee hij loopt te wapperen. Ronja springt ernaar, maar het valt me mee, ze hapt er niet in. En weer komt ze weer vrij snel bij mij terug. Met alle geren, gegil en gespring valt het me enorm mee: Ronja blaft niet en hapt niet! En de kinderen merken al heel snel dat ze niets doet. Ze schrikken nog wel van snelle bewegingen, maar vinden het veel te interessant om weg te lopen. Ze vragen honderduit wat clicker is en hoe hij werkt, en ze willen voertjes geven. Dat mogen ze van mij, maar wel op de vlakke hand. Het jochie wil op een gegeven moment ook met het sjorspeeltje met Ronja spelen. Dat laat ik niet toe.: Ronja hapt bij mij een enkele keer mis, en dat doet mij al een beetje zeer, laat staan een kinderhand.

Dit is de eerste keer dat Ronja echt los loopt met kinderen, en ik ben aangenaam verrast over hoe ze zich inhoudt, terwijl die kinderen toch best druk doen.

Nog wat training

Als ik een eindje door ben gelopen, werk ik nog even aan de zit. Tijdens puppycursus maandag ging ze zitten en aansluitend liggen. Nu gaat ze op commando keurig zitten. En als ik 'goed' zeg, zakt ze inderdaad weer door naar liggen. Dan klik ik zodra ze zit, na 1 tel, na 2 tellen, enz. En al snel is ze een stuk stabieler. Maar dit blijft iets om te onderhouden.

Op weg naar het rondje Balij klik ik haar ook weer voor het stoppen bij de stoeprand. Ik maak de situatie steeds iets moelijker door hoe ik loop - van evenwijdig naar schuin naar op 90 graden weg van de stoep, rustig bewegend, sneller, huppelend, enzovoorts. Ze maakt haar foutjes, maar zeker 75 procent gaat goed. Knappe griet!

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do

Naar boven Naar beneden Woensdag 24 oktober 2007

Geen berichten.


Kari en Ronja zoeken samen de bal

Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do


Naar boven Naar beneden Donderdag 25 oktober 2007

Het wordt knap irritant!

5.30 uur. Niet goed voor mijn humeur. Na zessen pik ik het eerste venster van enkele minuten in het gekef om naar beneden te gaan. Terwijl ik mij aankleed, begint Ronja weer. In het volgende stiltevenster kom ik tot halverwege op de trap. Dan wacht ik weer op enige tijd stilte - des te moeilijker omdat JodelJoschka inmiddels meedoet. Maar goed, toch nog binnen redelijke tijd sta ik in de woonkamer. Joschka en Kari negeer ik maar - hun gemekker wil ik natuurlijk ook niet belonen. Ronja wacht keurig op mijn teken om de bench uit te komen. Dat is ook zo'n beetje de enige keer dat ik echt interactie met haar heb.

Na het leeglopen hobbelt Ronja mee naar boven. Terwijl ik even sta te prakizeren wat ik zal aantrekken, trippelt zij verder door naar boven. Jammer dan! Ik vlieg haar achterna, grijp haar in de kladden en zet haar in de badkamer neer, deur dicht. Als ik mijn kledingkeuze heb bepaald, ga ik haar pas achterna.

Nog steeds negeer ik haar. Pas als ik klaar ben met douchen, geef ik haar weer een beetje aandacht. Eens kijken hoe deze aanpak werkt.

Training avond: bench

's Avonds heb ik na mijn werk zowaar nog zin in een trainingssessie met Ronja. Ik begin met de stoffen bench, die ik nu in een andere kamer zet. Ronja vindt het een en al feest. Krijg ik al dat lekkers voor gewoon in die doos gaan liggen? En blijven liggen? Nou, prima hoor! Dan laat ik het deurtje naar beneden hangen. De opening aan de bovenkant rits ik open zodat ik de beloning nog steeds de bench in kan gooien. Dan rits ik de voorkant dicht. Dàt is ineens een stuk moeilijker. Als ik dat niet snel genoeg door heb, begint Ronja met haar neus tegen het deurtje en de zijkanten te duwen. Ik probeer een zit of liever nog een liggen af te wachten voor ik klik (dom!). Dan probeert Ronja er zelfs aan de bovenkant uit te klimmen - meer verontwaardigd dan angstig gelukkig. Zodra ze met 4 voetjes terug op het kussen staat, klik en beloon ik haar, wat ik nog een aantal keer herhaal. Hierdoor kalmeert ze gelukkig snel. Als er voor haar genoeg voordeel te behalen is, wil ze zich in best veel situaties schikken. Als ze uiteindelijk weer even gaat liggen, klik en beloon ik met meerdere voertjes, zodat ik tijd heb om de bench weer open te ritsen voordat ze klaar is.

De kunst is vervolgens om de bench weer dicht te ritsen voor ze er weer in zit! Dat lukt me ook pas na een of twee keer.

Oogcontact

Dan ga ik (met nog steeds de bench dicht!) verder met oogcontact klikken. Ik heb er nog geen commando op, dus begin met 1 tel oogcontact. Met iedere klik vraag ik een tel meer. Bij 6 of 7 tellen lukt het Ronja niet meer om de concentratie vast te houden. Ik begin weer opnieuw bij 1 tel, 2 tellen, maar ze kan zelfs voor 3 tellen de concentratie niet meer opbrengen. Dit is is niet de eerste keer bij deze oefening, blijkbaar moet ik deze in superkorte sessies op te pakken.

Staan

Als ik deze oefening supersnel heb opgewerkt naar 10 tellen, ga ik voorzichtig proberen Ronja aan te raden terwijl zij de positie vasthoudt. Borst aanraken is geen probleem (klik), voorpootjes (een klik voor ieder). Dit lijkt prima te gaan! Dus ga ik met mijn hand langs haar zij. Nee, ze stapt opzij omdat ze er met haar grote neus bij wil zijn. Pas na nog twee pogingen kan ik haar weer klikken, omdat ze stil blijft staan terwijl mijn hand haar zij benadert. En vandaaruit gaan we weer verder, tot ik uiteindelijk met de rug van mijn hand langs haar borstkas kan halen terwijl ze stil blijft staan. Knappe meid!

Opnieuw de bench

Dan ga ik nog heel even terug naar de bench. Ik krijg amper tijd om hem open te ritsen, Ronja zit er alweer in (klik/beloon). Als ze na zo'n 8 kliks weer een 5-tal tellen blijft liggen voor een klik, vindt ik het mooi geweest. Weer moet ik genoeg voertjes strooien om de bench nadat ze eruit is dicht te kunnen doen. In ieder geval vindt ze het ding niet minder leuk nadat ik hem eerder tot haar verontwaardiging dicht had gedaan - met haar erin!

Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 23e levensweek.
En nu verder met haar 25e week.

Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's



Overzicht Ronja's dagboek
0-1 maanden




2 maanden
3 maanden
4 maanden
5 maanden
6 maanden
7 maanden
8 maanden
9 maanden
10 maanden
11 maanden
12 maanden
(V) = video     *** = Geen bericht

 



Naar boven

Copyright © 2002-2013, Sandra Hurkmans.
Niets op deze pagina mag op enige wijze worden overgenomen of vermenigvuldigd zonder toestemming van de auteur.
Printen voor eigen gebruik is wèl toegestaan. En een link naar onze website stellen wij natuurlijk op prijs!