Ronja's dagboek - 49 weken oud (week 41 bij ons)
Vorige week | Overzicht dagboek | Volgende week
Vrijdag 11 april 2008
Åsa miste Ronja toch een beetje
’s Avonds ontvang ik een e-mail van Bonnie. Åsa mist Ronja wel als speelkameraadje. Ze heeft geprobeerd haar moeder aan het spelen te krijgen, maar dat is niet gelukt. Wel is Bonnie weer lekker aan het trainen geslagen met Åsa, waar ze weer weer lekker van heeft genoten. Dat heeft blijkbaar tijdens Ronja’s bezoek op een wat lager pitje gestaan.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Zaterdag 12 april 2008
Middagtraining
Met Ronja werk ik ’s middags aan links volgen, oogcontact en het showstaan.
Volgen
Bij het volgen moet ik eerst even de correcte positie opfrissen. Ze loopt een beetje voor. Ik vind het wel apart dat ik haar alleen even duidelijk moet maken waar ik haar naast me wil hebben, een paar kliks en beloningen. En dan kunnen we gewoon lekker aan de slag! Informatie opgeslagen, en dan gewoon uitvoeren. Nauwelijks een herinnering nodig tijdens de verdere training.
Oogcontact
Bij het oogcontact, dat ik weer zonder lokken doe, flitsen Ronja’s oogjes weer alle kanten op. Als ik 2 tellen rust zie terwijl ze mij aankijkt, klik en beloon. Na zo’n 10 herhalingen kan ik volgens planning naar 3 tellen. Volgende keer wil ik 5x op 2 tellen, 10x op 3 tellen klikken, en dan overgaan op 4 tellen. Eens kijken of me dat gaat lukken. Dit is bij uitstek een oefening om met een keukenwekker te doen en dan te bepalen hoe vaak ik in een tijdvak van 1 minuut geklikt heb. Nu nog zo’n elektronische keukenwekker zien te vinden.
Staan
De vooruitgang die ik maandag tijdens de les zag met het staan is er nog helemaal! Ronja gaat op aanwijzing vierkant staan terwijl ik rechtop sta. Ze stapt nu subtiel bij als nodig. Behalve ‘staan’ hoef ik alleen nog ‘wachten’ te zeggen als ze in een goeie stand staat – voornamelijk zodat ik kan controleren of het er vanaf een andere kant net zo goed uitziet als van waar ik sta. Als ik geen ‘wachten’ zeg en mijn schouders beweeg, past ze haar positie weer aan.
Dat is niet vreemd. Zo heb ik het ook getraind. Staan zeggen, kijken of ze goed stond, en dan grotendeels met lichaamstaal een betere stand uitlokken. Tja, je krijgt wat je traint. Anderzijds is het geen probleem, ik moet alleen goed op mijn eigen signalen letten.
Volgende keer werk ik aan blijven staan. Nu kan ik de meeste moeite daarin gaan steken, met iedere 3 tot 4 sessies een herhaling van het gààn staan.
Aantekeningen
Ook met Ronja maak ik nu secuurder aantekeningen in een Excel-sheet. Op die manier kan ik de oefeningen zetten op de volgorde die ik wil. Ik kan dus chronologisch invoeren, en op een ander werkblad de aantekeningen op volgorde van oefening kan zetten. Zo kan ik prachtig de ontwikkelingen per oefening volgen.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Zondag 13 april 2008
Politiehonden
Met de ochtendwandeling maak ik weer een lus achter de sportvelden om bij ons in de buurt. Er is bij de pakwerkvereniging blijkbaar een wedstrijd. Het is er erg druk en er wordt heel wat geblaft vanuit de auto’s en aanhangers die er geparkeerd staan. Ronja blijft er doodkalm bij voor zover ik kan beoordelen, maar Kari laat zich een tikje opfokken. Als we honden tegenkomen, heeft hij moeite om er gewoon langs te lopen: hij maakt zich groot en blijft ze aankijken. Click to calm komt even niet bij me op, maar ineens bedenk ik dat ik hem ook om ‘watch’ kan vragen. Dat werkt ook erg goed. Hiervoor beloon ik hem ook flink, waarop hij weer een paar graadjes ontspant. De stoere mannen die er staan, vinden het koppeltje wel schattig geloof ik.
Brokjes
Eén man deelt zelfs brokjes aan ze uit. Ronja maakt zich minder druk om het geblaf en open als ze is, heeft ze als eerste een brokje ontvangen. Kari reageert op het knabbelen, waarna hij ook even gaat incasseren. Of die man, of het even geen oog op de omgeving kunnen houden vindt hij toch spannend, want daarna moet hij toch één keertje blaffen. De man moet lachen en vertelt hem dat hij al die grote honden toch niet aankan. Ik neem het stelletje mee, en als we de club achter ons laten, is Kari al gauw weer aardig ontspannen.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Maandag 14 april 2008
Op naar Drenthe
Vandaag gaan we op pad naar Drenthe. We hebben voor een midweek een huisje gehuurd in de buurt van Drijber. Een erg mooi huisje vanaf de foto te zien: een erg grote woon/eetkamer/keuken, één en al glas en een grote tuin. Het is altijd afwachten hoezeer de groothoeklens het beeld vertekend heeft.
Huisje
Bij het huisje aangekomen ziet het er vanaf de kant van het pad helemaal dicht uit – nauwelijks een raam te zien. Kom je echter aan de tuinkant, dan is het inderdaad één grote glaswand. Binnen inderdaad een zeer ruim zitgedeelte, dat naadloos overloopt in een minsten even groot eetgedeelte en een grote keuken. De inrichting is verder ook fraai. Vrolijk maar toch vooral heel erg smaakvol.
Hondproof maken
Een van de eerste dingen die we doen, is het witte kleed in het zitgedeelte oprollen en achter een van de banken leggen en een witte schapenvacht in veiligheid brengen. Ronja springt vrijelijk op een effen, vrolijk gekleurde bank. Ik vraag haar eraf te gaan. Even later zit ze er weer op. Dit herhaalt zich nog een paar keer. Het is ook niet vreemd: Ronja is niet anders gewend dan dat ze op de bank mag. Daar zullen we echt iets op moeten verzinnen, want veel haren of vuile poten op een bank, daar is geen enkele huisjeseigenaar blij mee.
Wij slapen in huisjes meestal in slaapzakken. Dat scheelt beddengoed. Maar ik neem ook altijd dekbedovertrekken mee. Dat blijkt ook nu weer handig. Een daarvan gebruik ik daadwerkelijk als dekbedovertrek voor extra warmte voor onszelf. De ander gooi ik over de bank. Een extra handoek die we meehebben, gebruik ik als bescherming voor een van de kussens. Als Ronja nu op de paarse bank springt, kan ik haar naar de roze bank verwijzen. Dat werkt beter.
Morgen moeten we kijken of we nog wat goedkope oplossingen kunnen vinden. Blokker verkoop vaak goedkope fleecedekens, eens kijken of ze wat fatsoenlijke kleuren in de aanbieding hebben.
Lekkere uitlaatmogelijkheid
Als we alles hebben geïnstalleerd, laten we de honden nog even uit. Buiten het park, aan de overkant van het kanaal, loopt een pad waar zelden of nooit verkeer komt. Met aan de ene kant het kanaal, waarvan de oevers begroeid zijn geraakt, en aan de andere kant bomen en struiken, is het hier lekker rustig en beschut lopen.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Dinsdag 15 april 2008
Mooie ochtendwandeling
’s Ochtends gaan we deze keer de andere kant op langs het kanaal. Hier rijden aan de sporen te zien soms traktoren. Wij komen ze niet tegen. Wel zien we een paar reeën verderop in het veld staan. Ze hebben ons al gezien, maar blijven vooralsnog staan. Een eind verderop zien we een enorme haas op het pad zitten. Pas als we hem op zo’n 50 meter zijn genaderd, huppelt hij op zijn gemak de struiken in en het veld over. We keren om en lopen terug. De reeën zitten er nog. Maar als Kari en Ronja luidruchtig gaan harrewarren om een tak, gaan ze er toch vandoor. Dan blijken het er vier te zijn. De aftocht lijkt vrij kalmpjes, maar ze leggen in korte tijd een flinke afstand af. Dan steken ze de weg over. Drie huppelen veilig over. De vierde is een beetje achtergebleven, maar inmiddels komt er ook een auto aan. Gelukkig, ook de laatste is veilig overgestoken. De auto vertraagt uit voorzorg, maar inmiddels is het gevaar geweken.
Met Ronja inkopen doen
Na het ontbijt gaan we boodschappen doen. We twijfelen of we Ronja thuislaten of meenemen. Normaal gesproken is het geen probleem, maar een heel enkele keer kan ze nog wel eens iets vernielen. Meestal “opent” ze dan de post voor ons, maar ze heeft ook eens een rieten bloempotje tot losse rietstengeltjes gereduceerd. We nemen het risico niet en nemen haar mee.
Bij Blokker gedraagt ze zich weer keurig. We slaan 4 fleecedekens in. Weinig leuke kleuren, maar wel wit. Dan maar wit. En één lichtgevend groene. Terwijl Paul nog wat boodschappen doet in een andere winkel waar honden niet welkom zijn, train ik met Ronja op het plein voor de winkels om de tijd te verdrijven. Altijd weer een plezier om wat met haar te spel... heu... trainen.
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Woensdag 16 april 2008
Wandeling op Dwingelderveld
’s Middags gaan we wandelen bij Dwingelo, een wandeling uit een van de wandelboekjes van Nicky Gootjes. Joschka begint op het laatst duidelijk wat moeizamer te lopen. Als we terugdenken aan een paar jaar geleden, is het wel heel duidelijk dat hij ouder wordt. Waar hij toen moeiteloos meedanste en mij in Oostenrijk zelfs af en toe een helling optrok, moet hij nu duidelijk werken om gewoon vooruit te komen. Maar hij kijkt vrolijk en lijkt toch heerlijk te genieten van het samen wandelen. Nog steeds vindt hij smalle kronkelpaadjes het mooiste. Maar zomaar hellingen oprennen om te kijken hoe het uitzicht daarboven is, dat doet hij nu niet meer.
Ronja huppelt op het laatst ook niet meer zo fris als aan het begin van de wandeling. Hoewel, iedere keer als we dat tegen elkaar zeggen, sprint ze ons even later weer lichtvoetig voorbij. Alleen aan Kari merk je weinig tot niets van enige vermoeidheid. Maar hij is dan ook in de kracht van zijn leven met (bijna) 6 jaar.
Alle ruimte, nog steeds moeilijk uit de voeten!
We komen erachter dat het feit dat de honden altijd in de weg lopen, niet ligt aan ons eigen kleine huis. Ze presteren het hier met deze grote oppervlakken ook nog steeds!
Vr | Za | Zo | Ma | Di | Wo | Do
Donderdag 17 april 2008
Wandeling bij Odoorn
Tegen het eind van de ochtend gaan we wandelen bij Odoorn. Het is weer een leuke, afwisselende wandeling. Deze keer hebben we voor onszelf en voor de honden drinken en eten / lekkers meegenomen. We pauzeren een aantal keer onderweg om de honden wat te drinken te geven en zelf een broodje te eten. Bij de uitkijktoren die ongeveer halverwege de route is gebouwd, eten we een ijsje bij een uitspanninkje, eventjes relaxen. Op deze manier lopen we in wat rustiger tempo dan anders de route van 12 km. Ook dit houden de honden goed vol, hoewel we voor Joschka af en toe stukken wat langzamer lopen zodat hij ons wat makkelijker in kan halen als hij lang is blijven snuffelen (of vreten). Nog steeds kijkt hij vrolijk, zeker als hij Paul of mijn hand weer naar een voerzakje ziet gaan om wat uit te delen, wat zeker vaker gebeurt als hij ons na wat achterstand weet in te halen.
Ronja trekt nog wat sprintjes
Aan het eind van de middag laat ik de honden even in de tuin. Wij dachten dat Ronja moe was van de wandeling. Maar zij en Kari jagen elkaar nog even op volle snelheid achterna, over perkjes springend en tussen bamboeperken sjesend. Blijkbaar is er toch nog wat energie over.
Het vorige deel van Ronja's dagboek gaat over haar leventje in haar 48e levensweek.
En nu verder met haar 50e week.
Foto's van Ronja en de anderen tijdens onze activiteiten
in DoghouseRock Foto's
|
Overzicht Ronja's dagboek |
|
0-1 maanden
2 maanden
3 maanden
|
4 maanden
5 maanden
6 maanden
|
7 maanden
8 maanden
9 maanden
|
10 maanden
11 maanden
12 maanden
|
(V) = video  *** = Geen bericht |
|
